joop schreef op vrijdag 8 januari 2010, 11:46:


Volledig mee eens , maar het zou zo lullig zijn dat je iemand het gevoel geeft dat het goed is om een ongevoerde regendeken op te doen tegen de Kou.
Daar ging het mij om.

Gr Esther

Frans Veldman schreef op vrijdag 8 januari 2010, 12:30:


Dát zou een unieke meter zijn! Die kun jij niet maken zeker? Klein beetje manipuleren

Spirithorses schreef op vrijdag 8 januari 2010, 12:45:


Bij ons zijn de oude stallen en schuren (die dienst deden als inloopstal) gesloopt en er staan nu een paar kleine muurtjes (opgemetselde borstwering) in de sneeuw te wachten op dooi zodat de aannemer verder kan. Met andere woorden: er is nu helemaal niets te schuilen voor de paarden. Een bomenrij langs de beek is alles wat er is.
Ook ik krijg de afgelopen weken regelmatig last van projecties, vooral 's avonds laat als ik de laatste vracht hooi voor die dag ga brengen. Maar als ik dan zie hoe rustig het spul staat te eten of dommelen hou ik gauw op met die gedachtes over kou en zielig. Afgelopen nacht toen ik er even uit moest en uit het badkamerraam de wei in keek zag ik er 2 liggen. Brrrr dacht ik, in de sneeuw! Ik had wel vaker platte stukken sneeuw in de wei gevonden afgelopen periode maar dacht dat die door het rollen waren gekomen. Nee dus, de dames en heren liggen gewoon doodleuk te relaxen in de sneeuw. De ijspegels op en aan de vacht zie ik hier ook. Die vachtjes isoleren stukken beter dan het isolatiemateriaal in ons huis, want bijna alle sneeuw is hier al van het dak gegleden door de warmte die uit het huis ontsnapt....!
Simone

Frans Veldman schreef op vrijdag 8 januari 2010, 12:21:


Jemig , das ook wat...
Nu snap ik ook dat als mijn paarden eenmaal binnen staan , ze niet snel meer naar buiten gaan!
Vandaar dat ik dacht watjes te hebben...
Maar dat speelt vooral als ze met zijn drieen zijn , nu ze met zijn tweeen staan , hoef ik binnen haast geen mest te scheppen. Ze liggen snachts in de sneeuw , op de bult , nu wel aan de westkant en noordkant van de bult.
Er gaat momenteel een baal van ongeveer 15 kilo door per 24 uur , das weinig.
Overdag staan ze zolang de ondergrond bevroren is in de wei , hier en daar staat nog een plukje....
Als ze nu zouden gaan liggen , zou de sneeuw helemaal wegsmelten met die zwarte parels. Zo lekker warm van de zon!

Gr Esther

Frans Veldman schreef op vrijdag 8 januari 2010, 11:56:


Misvatting Frans! De mensen lopen niet weg, omdat er verder geen keus is, niet hier!!!

Die consument weet zelf ook nog veel te weinig


De wereld verandert in fases, met een te rigide opstelling bereik je niet altijd iets.
Mijn merrie staat nu wel 24/7 buiten, in de regio Amsterdam, en dat is hier verdomde weinig te vinden. Ik blijf erover praten, over die nutteloze vaccinatie, wat me de laatste tijd opvalt is dat toch de mensen die niets van natural wilde weten, nú ineens allemaal parelli lessen nemen, en afgelopen herfst stond er bij ons dus een hele week lang een oostenrijkse parelli trainer. En de mensen die eerst helemaal niets van van simpele natuurlijke voedingsoplossingen wilden weten, en voor het minste de DA belden, hun held, die nemen nú hun paard mee naar Laarakker, of verminderen het muesli rantsoen om te kijken wat er gebeurt. Snel gaan de dingen soms niet, maar héél langzaam sijpelen andere ideeën wel door.
Geduld is een schone zaak, maar dat wil dus niet zeggen dat ik mijn mond ga houden.
Groet Clarissa

SimoneS schreef op vrijdag 8 januari 2010, 12:55:


Gewoon even klein verhaaltje. Mijn Mechelse Herder is een waakhond in een onverwarmde enkelglas kas, serre, voor de vlamingen. Daar vriest het net zo hard als buiten en warmt overdag ook niet op door de sneeuw op het dek. Een klein gedeelte is verwarmd met een radiator. Zij slaapt zover mogelijk bij dat ding vandaan, maakt een kleine holling in de grond en rolt zich op. Ze is 12 jaar en nog nooit een dag ziek geweest, heeft een machtig mooie vacht, die ruit wanneer ze hoort te ruien.
Ik heb wel eens medelijden met die huishonden doe hele dag voor de kachel liggen en dan een kwartiertje sloffend aan een riempje naar buiten mogen/moeten

Spirithorses schreef op vrijdag 8 januari 2010, 12:45:


Ik denk niet dat er mee te maken heeft. Pête heeft nooit veel wintervacht gehad ook niet als ze jong was of de jaren dat die wel 24/7 buiten liep. Ze heeft niet zo'n lange haren en haar haren staan ook een stuk minder dicht op elkaar.
Wel grappig trouwens maar ze heeft wel eens van die lange haren in haar vacht gehad, maar dan kreeg ze die pas begin maart ofzo, terwijl ze al aan het uitruiven was.
Ik heb trouwens wel de indruk dat haar wintervacht van nog mindere kwaliteit is geworden sinds ze in de zomer een Boett-deken draagt.
Maar ik durf dat ook niet zomaar uitlaten of vroeger uitdoen.
Ik heb het dit jaar ergens in oktober pas uitgedaan en toen was die nog volop aan't schuren. (Ze schuurt nog nu nog steeds trouwens)
Haar haar breekt trouwens ook heel snel af in de winter en dan krijgt ze kale plekken van haar zadeldekje en haar hoofdstel enzo.
Ik denk eigenlijk dat die haar huid/haar kwaliteit gewoon niet goed genoeg is.

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 8 januari 2010, 13:01:


Ik vind ook wel dat er hier soms wel erg makkelijk dingen geroepen worden, hoor...

Soms is het daadwerkelijk lastig te vinden, een prettige stalling, en moet je haast tegemoet komen aan sommige wensen van de staleigenaar.
En tuurlijk, niet kiezen is ook een keuze, maar er wordt soms wel erg zwart-wit/gemakkelijk gedacht...

Overigens denk ik wel dat sommige mensen steeds meer openstaan voor het een en ander, en dat vind ik hartstikke positief. Over bitloos rijden hoor ik ineens veel meer mensen, en nu je B en L mag starten bij de KNHS zal dat in elk geval niet minder worden... :)

verasita schreef op donderdag 7 januari 2010, 23:05:


Het pakt me, je verhaal, je wanhoop, je vechten tegen een massa onbegrip, harde woorden, tegen mensen die zich niet in andermans schoenen kunnen verplaatsen...tegen ego's.
Mensen zijn niet bepaald de mooiste creaturen die op de aardbol rondlopen, dieren daarentegen zijn puur natuur, wat je ziet is wat je krijgt.
Jammer dat mensen die intensief met dieren omgaan, dat op zich geen garantie is voor een empathische, altruïstische mens naar andere mensen toe.
Uitzonderingen bevestigen de regel.
Hoop je toch nog te lezen over Merry.

Jacqueline

Cindy Helms schreef op woensdag 6 januari 2010, 18:05:


Ik weet het nog zo niet van die optelsom. Ik denk eerder dat er een optelsom is van allerlei zaken die dat waar we naar zoeken camoufleren, meer de speld-in-hooiberg idee dan topje-van-ijsberg.
Ik geloof net als Frans niet in het dressuren als een heilig moeten om redenen die al zijn aangegeven waarvan de nmm meest steekhoudende is "er zijn ruimschoots aan te wijzen die prima zonder te dressuren functioneren", maar ben het wel met Eddy eens dat dressuren (of noem het "dingen die dressuurders toevallig ook kunnen doen") net zo goed verstopt in buiten rijden kan plaats vinden.
Daar zit misschien wel een aanwijzing in; wat kunnen bosklossers en dressuurders gemeen hebben en wat met zekerheid niet?
De verdenking die Frans eerder legde bij het arbeiden in patroontjes in plaats van voldoende rechtuit te lopen kan het bijvoorbeeld niet zijn.

Ben op het moment niet erg willig om er ook nog allerlei andere tekenen van ongemak die een paard dat onder een ruiter gebukt gaat hier bij te slepen. Dat helpt denk ik niet bij het vinden van een gemene deler op grond waarvan je een serieus vermoeden kunt uitspreken als "wanneer je dit of dat niet vergeet te doen wordt je paard wrsch niet scheefkreupel".

Peter Donck schreef op woensdag 6 januari 2010, 19:11:


Sja, Eddy kwam ook al met zoiets. Als je goede paarden wil fokken moet je er vooral veel opeten. Dat heb ik al zovaak beweerd.
Maar of de luitjes elders zo verkwistend makkelijk met hun rijpaarden omgaan... geloof ik niet zo hard in. In ieder geval niet op IJsland waar een "geadingur" van oudsher hoog gewaardeerd werd. Dat men uit een overvloed die extensieve fokkerij nu eenmaal oplevert een "goeie" probeert te kiezen lijkt me logisch maar dat is iets anders.

Wat de bewijsvoering voor dit topic betreft lijkt me slechts van belang dat klaarblijkelijk ook "goeie" scheefkreupel gereden kunnen worden
Dat is dan de enige link die geldend blijft en waarom het opvallend is nmm dat het scheefkreupele probleem niet overal evident aanwezig is.

Moniek schreef op donderdag 7 januari 2010, 12:24:


Maar wat is goed? Wat is er eigenlijk tegen zandzakken? Ik heb nergens ooit veel klachten of enige lijn in klachtenvorming opgemerkt over zandzakken en paarden als zandzakkendragers. Geeft dat niet ook te denken?

Anita Cats schreef op donderdag 7 januari 2010, 16:40:


Nu bevestig je, na heel lange tijd en veel berichten van iedereen, precies de stelling van Frans: "dressuur vraagt om dressuur en zo kom je in een vicieuze circel terecht". Zoals ieder intensief, dus buiten-"normaal" "iets" meer dan normale voorbereiding vraagt.

Maar dat was onze probleemstelling toch eigenlijk niet? Het geeft toch geen antwoord op welke truc je moet doen om een "scheefkreupel-syndroom", om het zo maar te noemen, te voorkomen? De gewone rondhobbelaars zoals jij dat noemt hebben toch last van hetzelfde?

Frans Veldman schreef op vrijdag 8 januari 2010, 12:30:


Alhoewel ik heen en weer wordt geslingerd - gevoelsmatig tussen mijn gevoel (koud) en hetgeen ik zie (paarden die zich opperbest voelen)
ga ik maar af op hetgeen ik zie.
Ook bij mij speelt het deken al of niet opleggen door mijn hoofd, heb al jaren geen deken meer gebruikt en daarvoor alleen bij riltoestanden -die ik nu niet meer tegenkom.
Player duikelt met haar staart rechtomhoog heel de wei door, zo zot en vrolijk als een deur. Ze staat megahengstig met volle overgave de ruinen van de wei naast haar te verleiden. En als ze wil soezen staat ze uit de wind, naast de stal.
Mensen om me heen zeggen dat ik ze moet binnenzetten of toch dikke dekens moet opleggen....zo zielig, het wordt zo koud.
Zo lang ze mij een fitte, blije indruk geven, niet opgetrokken in elkaar staan te staan...laat ik het zo.
Ook Carmen staat met ijspegels in haar vacht. Super, teken dat ze haar warmte goed isoleert. bereke dat ze is, kan overal tegen.
Player als Engels Volbloed met weinig wintervacht ivm Carmen, zoekt eerder beschutting maar geeft zeker geen koude indruk, integendeel, ze is in haar element.
Ze haat wel alles dat uit de lucht komt vallen, regen of sneeuw, dat is allemaal één doffe ellende in haar ogen

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 8 januari 2010, 13:31:


Nee.... geen knuffelbare vacht, geen staart. Beetje mislukt ontwerp


Denk nog eens na - mensen zijn ook maar gewoon zoogdieren hoor dus ook puur natuur.
De eerste empathische, altruïstische pony moet ik nog ontmoeten en misschien juist dat ik daarom zoveel beter met ponies kan opschieten dan met medemensen (kijk, jullie op PN kan ik uitzetten en dat is wel weer een groot voordeel).