amar schreef op zondag 10 januari 2010, 15:31:



IK vind dat dit niet kan op een openbaar forum

Jaja

Nils en Olly

Liesje_Olli schreef op zondag 10 januari 2010, 17:15:

Ik heb inmiddels al bijna 28 jaar last van bekkeninstabiliteit (begonnen toen ik zwanger was van mijn oudste dochter, die nu bijna 27 jaar is). Ook tussen en na de 3 zwangerschappen hield ik hier last van, behalve dat de scherpe kantjes er door oefeningen en minder sjouwen (geen kleine kindertjes meer uit hun bedje tillen bijv.) vanaf zijn gegaan. Volgens de fysio. is de voortdurende schommelende beweging op een paardenrug goed. Ik moet bijv. ook liever op een wiebelige bureaustoel zitten, zodat mijn rug niet kan verstijven.
Zelf heb ik gemerkt, dat ik wel op een goed doorgereden paard moet zitten, dat, ondanks mijn relatieve stijfheid, zijn rug goed gebruikt. Dit helpt mij, om goed mee te gaan in de beweging. Ondanks de pijn die ik altijd na de rit heb, merk ik toch dat ik er uiteindelijk baat bij heb. Wel zorgen, dat je ook regelmatig rust, dwz. op een goed matras liggen. Juist de afwisseling van lichte beweging en rust is goed.
Ik stap altijd veel met mijn paard, bijv. buitenritten in stap, waarbij ik af en toe een drafje maak tegen de stijfheid. In de rijbak zet ik een heel parcours klaar (of laat ik klaar zetten), met pionnetjes, een zeil, balkjes etc. en dan maar oefenen met er omheen, overheen, achteruit tussendoor enz. Zo blijft het paard ook geboeid.
Voor de afwisseling kan iemand anders eens flink doordraven of galopperen en natuurlijk kun je zelf ook wat grondwerk doen. Al is dat maar 10 min., wat dan nog?
Houd vooral de moed erin! Ik heb ermee leren leven, al is dit niet altijd makkelijk. Als je je het financieel kunt veroorloven, dan zou ik het paardje niet wegdoen, om te voorkomen dat je heel erg in de put raakt. Probeer juist te voorkomen, dat je alleen nog maar kunt werken en rusten. Zorg, dat je ook leuke dingen houdt, al is het op een andere manier dan je gewend was.
Veel sterkte ermee!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 10 januari 2010, 15:09:


Op hoge hakken lopen ook, voor vrouwen dan. Niet zo goed voor de rug, maar wel goed voor de bekkenbodem spieren.
Gehoord op de radio, gezegt door e.o.a. medische onderzoeker.

Nils en Olly

Spirithorses schreef op zondag 10 januari 2010, 20:45:


Neeeeeeee ikke.
Ja, ho wacht even, ik ga eerst kijken of het zonder kan natuurlijk. Dat kijken in haar mond zal geen probleem zijn maar als er iets meer gedaan moet worden heb ik geen problemen met een sedatie als het nodig is.
Ja klinkt heel anders dan ik geschreven had maar in mijn gedachten was ik alweer te ver...

sibyl de jager schreef op zondag 10 januari 2010, 20:37:


Balen dat ze weer hoest, maar toen ik je eerste hoera-bericht over dat spul las, dacht ik heel eerlijk gezegd dat er toch wel een grote kans was dat het niet perse aan het spul te danken was dat ze van haar dampigheid af leek te zijn.

Jack hier heeft een paar jaar geleden ook last gehad van hoesten, pas bij inspanning tijdens het rijden. Dat is over, als ik een of ander goedje zou hebben gegeven zouden we natuurlijk denken dat het dát de reden was dat hij niet meer hoest... We hebben niks gegeven, zijn enkel van hooi veranderd..


Nou ja, ik geloof niet zo heel erg dat hoesten daar veel mee te maken heeft. Als ze hoest met dit nieuwe hooi, dan kun je toch beter proberen ander hooi te vinden..? Triggers zoveel mogelijk reduceren....

Spirithorses schreef op zaterdag 9 januari 2010, 20:34:


Nou eh, ik zoek geen pony voor mijzelf maar voor een meisje die haar nieuwe pony bij mij wil zetten. Zij wil echt een pony voor haar zelf, een kopen dus.
Ik zit dan helaas vol......

Corinne Corten schreef op zondag 10 januari 2010, 20:56:


Het kijken is geen probleem... die grote klem in die mond... dat is toch wel wat anders...

Marianne

Aj, dat is niet fijn!! Moet toch wel een hele schok zijn als je haar zie aansterken en dan toch ineens verzwakt. Maar het is inderdaad al een hele troost dat het arme dier niet in die ongetwijfeld vreselijk stinkende stallen van die handelaar heeft moeten sterven, maar met veel liefde en warmte om zich heen.
Wat ga je nu doen? Naar die handelaar dan? Je had nu toch al een goeie stap voorwaarts zodat hij zn paarden wat hooi ging geven. Ik zou deze kans nemen om hem nog eens te laten weten dat wat hij doet echt niet te doen is! Dan is Merry zeker niet voor niets gestorven!
Veel sterkte nog maar eens!!
Groetjes
Sibyl

Geertje schreef op zondag 10 januari 2010, 17:47:


Dus mijn Olly nog superder?
Met paarden aan de hand wezen wandelen over besneeuwde paden.
Ik met Woody en Olly en Logé met de eigenaar
Logé flipt, eigenaar kan hem niet meer houden (glad) en moest lossen.
Logé vliegt tussen mij en Woody, waardoor ik ook haar moest lossen. Samen vliegen ze de akker op, maar Olly bleef bij me en stond verbaasd te kijken; Wáár gaan die nou heen
Gelukkig maar dat ze Olly's oordeel meer vertrouwen als de vrijheid en terug naar ons zijn komen lopen. We hebben ze alle drie maar geprezen, brave beesten toch?
Olly iets meer natuurlijk

Nils en Olly

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 20:42:


Tsja... als ik zo andere verhalen lees, en ook meemaak met m'n liefhebbende echtgenoot... vrees ik dat er nogal verschil zit in de mate van gevoeligheid van tanden en kiezen. Ondanks fikse verdovingen lopen de tranen bij Jules over z'n wangen, als hij een nieuwe vulling nodig heeft.

En ik wil die hele verdoving niet. En dat is niet omdat ik zo'n bikkel ben hoor, ik weet heel goed wat vreselijke kiespijn (dus een ontsteking) is... en heb ook weleens zo'n pijn gehad dat ik heel blij was dat ik eindelijk op die tandartsstoel mocht gaan liggen!

Maar eerlijk gezegd vind ik boren nogal meevallen. Doet het nu echt zo zeer als je denkt? En hoeveel seconden echt zeer doet het dan?
Nou... zo zeer doet het niet en het is in een paar seconden gebeurd.
Dat afvlakken doet al helemaal niets, behalve dat het een klereherrie maakt...
De rest is peanuts.

Dus ik tel.... in hele grote digitale letters... die langzaam omklappen... )
Zelfhypnose denk ik....
En dan is het zo voorbij.
Hier in Portugal is het nog erger als in NL.... daar werd ik gek aangekeken... hier moet ik uitkijken dat ze er niet tóch stiekum een spuit injassen!
Geen 1 Portugees laat zich zonder fikse verdoving helpen hoor.
En er wordt om de vijf minuten gevraagd of je je nog wel goed voelt... haha!!
Zo'n troostend handje op je schouders... Lief hoor!

Goed, terug naar de paarden. Catcher was bij z'n eerste controle niet onder de indruk. Er hoefde ook niets gedaan te worden, want z'n gebit was in orde.
De 2e keer was in België... en daar hebben ze ook geen problemen ondervonden.
Chaser laat zich ook zo helpen. Niet geheel en al stressvrij.... maar dat is met alles wat anderen met hem willen doen.
Dat ligt weer niet aan de tandarts. De laatst in NL was trouwens een vrouw... en bij haar had zelfs Chaser geen spoortje spanning meer.

Groet,

Wil.

Judith A schreef op zondag 10 januari 2010, 14:02:


Onder de 200 euro is bijna niet realistisch. Als ik bv alles bij elkaar tel voor hooi, piste ondehoud, weide onderhoud, zand voor de paddock, uren die je bezig bent met al dat onderhoud, verzorging enz, dan hou je aan 200 euro amper iets over.
Tenzij je heel veel weiland hebt, en weinig onderhoud, dan is dat misschien realistischer.

marianne laenen schreef op zondag 10 januari 2010, 21:01:


Hier ook gewoon doen en allebei geen probleem hoor.
Onderzoeken, klem in de bek en vijlen...het gaat niet van harte maar doet echt geen pijn, anders hadden ze echt wel gereageerd!!!
Had vroeger wel een pony die gewoon wist wie de TA was en ging dan compleet over de rooie, onderzoeken ging dan met veel geduld nog wel maar er iets aan doen ,nee echt niet zonder sedatie...
ws. had ze ooit een trauma opgelopen want er was een kies weg...

Nils Vellinga schreef op zondag 10 januari 2010, 21:11:


Yes! Geweldig!