marianne laenen schreef op zondag 10 januari 2010, 21:01:


Zo'n ding kun je gewoon zelf kopen, dat hebben wij ook gedaan. Je kunt dan heel rustig zelf ermee oefenen zodat de dieren het geen enkel probleem meer vinden. Je kunt dan ook gewoon zelf alles afvoelen en bekijken. Heel handig en veel fijner voor het paard dan zonder oefening een eventuele behandeling te moeten ondergaan.

Ik zie t verschil met een bit trouwens niet zo, en ieder paard kan toch ook aan het bit wennen?

Wij kunnen de mondklemmen misschien wel goedkoper inkopen, zijn er mensen die er interesse in zouden hebben?

Wil schreef op zondag 10 januari 2010, 21:12:


Breek me de bek niet open.....
Heb meerdere ampullen nodig om onder zeil te raken, en ze moeten heel rap werken anders moeten er halverwege nog een paar bij. Tandarts heeft verschillende merken geprobeerd, maar ze werken allemaal even moeizaam. Heb tijdens tandsteenverwijderen wel eens 30 spuiten gehad... Wat een ellende.


Ja, voor mij wel. Maar ik denk ook dat dit voor iedereen anders is.


Het wordt steeds interessanter om een keer bij je langs te komen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Ik ben me er wel van bewust dat ze niet echt genezen is, daarom ook dat ik dit meldt op het forum, om niet de idee te geven dat een wondermiddel is. maar ik ben er wel van overtuigd, dat het heel sterk heeft gewerkt, want de laatste jaren ging het alsmaar achteruit, ook met alle soorten hooi uitgeprobeerd, maar op de duur was (bij wijze van spreken) het stoffigste waar ze nog het minst op reageerde, dus de logica was ver te zoeken. Eerst dacht ik dat droog weer een trigger was, maar dan had ze opeens een enorme astma aanval als het had geregend. Na jaren op dezelfde wei te staan kreeg ze opeens een allergie aanval (heel haar lijf vol boebels) vorig jaar kreeg ze opeens ook regenschurft. Allemaal tekenen dat haar weerstand verstoord was.
Eerst waren het periodes met meer last, en het laatste jaar (alle seizoenen) was het bijna onophoudelijk. 2 weken na die kuur silsterk was voor het eerst na een jaar ventipulmin enz haar ademhaling terug volledig normaal (ik kon mijn ogen eerlijk gezegd niet geloven, ik was al gewoon geworden aan haar gepomp ocharme)
en hoeste ze niet meer en galoppeerde terug door de wei (daarvoor was 3 passen draf genoeg om haar buiten adem te helpen)
Daarom was ik dus wel vrij euforisch...
Maar ik besef dus ook ondertussen, dat het niet echt genezen is, maar ze heeft zelfs nu met een beetje hoest nog geen ademhalingsproblemen.
Ik heb al wat gemengd met ander hooi, maar heb daar niet meer veel van, ik hoop dat ze er gewoon aan moet wennen. Ik laat het hier nog weten hoe ze evolueert.

sibyl de jager schreef op zondag 10 januari 2010, 21:14:


Voor, onder de €200, heb je maar een kleine auto en de kosten van onderhoud zijn echt voor jou. Maar een paard is geen auto, hé?
€ 200 is niet veel. Alles onder die prijs is goedkoop, zeker met zovéél faciliteiten!

Nils en Olly

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 20:39:


Bagataliseren is iets dat ik niet doe hoor. Ik probeer alles op een grotere schaal te bekijken.

Het is ook geen luchtig onderwerp, dat geef ik toe. Maar hoe je het ook went of keert, we doen allemaal aan die vervuiling van die aarde mee. We rijden auto, gebruiken stroom, ga maar door. De laatste dagen met deze kou denk ik er steeds maar weer over na hoe inefficiënt het is dat alle mensen stuk voor stuk een heel huis verwarmen om zich warm te houden. Het is toch veel logischer om ervoor te zorgen dat het direct om je lichaam heen warm is? Dus wollen trui aan, dikke sokken (behalve Michiel dan) Stel je eens voor hoeveel energie dat scheelt als een iedereen dat doet? Maar niemand doet dat natuurlijk. Daar zijn we mens voor. En daar zijn nu eenmaal een heleboel van. Op den duur gaan we ten onder aan ons eigen succes vrees ik.

sandratien2 schreef op zondag 10 januari 2010, 21:33:


Het is maar wat je definitie is van 'succes'

marianne laenen schreef op zondag 10 januari 2010, 20:14:


moest dat ! (uit troepteken?) ?

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 21:27:

Zal ik niet doen, lijkt me levensgevaarlijk...

Tssss..... lijkt mij dat jij nog beter af bent met een volledige narcose of zo!

Jules idem dito. Die heeft voor een apex-resectie zelfs aan de morfine gezeten.
In Nederland nog.... En zelfs daar kwam het nog doorheen.

Ik denk Frans, dat jij tot de mensen behoort, net zoals Jules, die ook heel moeilijk onder narcose te krijgen zijn?
Jules werd ook voortijdig wakker en kon zich verdorie precies herinneren wat er in de operatiezaal gezegd was... 1 arts schijnt een mop verteld te hebben, die kon hij feilloos navertellen.... ;-(( Ook een instrument wat op de vloer gekletterd is...
Nachtmerrie lijkt mij dat. Geen pijn gevoeld hoor... maar gewoon niet genoeg slaapmiddel. En idd...... het lijkt wel alsof jullie een moker-sedatie nodig hebben!
Wat Jules krijgt... gaat een Olifant mee plat. En áls het al werkt.... heeft ie ook zeker een paar uur lol daarvan. Alleen is dan het leed allang weer geleden... dus krijgt ie dan ook nog barstende koppijn... zo'n dag is gewoon een verloren dag...

Ja, voor Jules dus ook...het is absoluut geen aanstellerij. En angst heeft ie allang niet meer! Teveel tandartsen gezien in z'n leven.
Ze heet Patricia..... ) Denk nog geen 1.60..... kleiner als ik... leuk smoeltje...
en zeer vakkundig. Maar er zitten daar meer.... weet je dat ze zelfs apex-resectie's doen? In NL moet je daarvoor naar een kaakchirurg....


Eigenlijk niet eerlijk he? Je gebit... Ellende als het melkgebit doorkomt.... ellende als het voor de 2e keer doorkomt... ellende tijdens..... en ellende als het er definitief uitmoet.....

Wil.

sandratien2 schreef op zondag 10 januari 2010, 21:33:


Alleen de een wat meer dan de ander he?


Wij stoken het hier niet warmer dan 15 graden. In de leefruimte althans. In de slaapkamer, toilet enzo, alleen de vorstbeveiliging. Is geen enkel probleem na een hele korte gewenningsperiode. Alleen als je bij anderen op bezoek bent voelt het aan alsof je in een sauna terecht bent gekomen.


Veel te veel, en daar zou eens wat meer over nagedacht moeten worden. Maar ja, minder mensen is minder kiezers, en minder consumenten. Past niet goed in een groei-economisch model. Dus prediken we doem en verderfenis bij vergrijzing, en delen we kinderbijslag uit in plaats van kinderbelasting.


Toch wel dus???

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 18:59:


Dat ben ik heus wel eens met jouw Frans. Dit paard liep toch ook buiten? Dus ik snap eerlijk gezegd niet waarom je dit nu schrijft? Moest dit gebeurd zijn door over de staldeur te kruipen ofzo, dan had je misschien 'zie je wel' kunnen roepen? Maar nu? Dit kwam 100% door de gladde ondergrond. Ik stond er zelf op te kijken. Het paard deed niet gek, heeft geen ijzers meer, ze liep voorzichtig (tja, ze was natuurlijk behoorlijk kreupel, dus dat is niet zo gek) en ze ging gewoon even rollen en stond heel beheerst recht. En dan blijkbaar in't recht komen is haar been zijwaarts geschoven door de sneeuw.
Moest het mijn paard geweest zijn, had ik haar trouwens ook niet op stal gezet.
Het is alleen zo rottig dat de beslissing om haar wel buiten te laten, nu zo slecht uitdraait. Het was al zo'n moeilijke situatie en de eigenaresse had dan wel het inzicht om tegen het advies van haar DA in, haar paard toch buiten te laten.
En dan gebeurt er zoiets.
Het lijkt wel of Murphy er mee te maken heeft. Dat meisje wordt nu keihard afgestraft hiervoor.


Tja en jij staart je blind op het feit dat ik 1 paard heb dat s'nachts op stal staat. (Net alsof een paard wat enkele uren in de schuilstal gaat staan ook niet meer zou weten, hoe hij over die ondergrond moet bewegen? ) Dat we er nog 3 andere 24/7 buiten heb lopen, ga je aan voorbij.
Je doet net alsof een paard 24/7 buiten houden voor mij 'het grote onbekende is'?
Onze andere pony's, die zie je ook niet zomaar ongestraft over die ijslaag crossen hoor. We hebben er maar eentje die dat durft riskeren en die heeft ook al meermaals de grond van dichtbij mogen bewonderen. En het is dat die schijnbaar onkwetsbaar is ofzo, want anders zou ik daar ook niet gerust in zijn.

Wat jij daar schreef maak ik mijzelf ook altijd wijs.
Maar als je dan een paard zich op zo'n banale manier, door met één beentje wat weg te schuiven zich zo ziet verwonden, vind ik dat toch even heel moeilijk om te geloven.

Arabesk schreef op zondag 10 januari 2010, 21:37:


Kijk maar eens hoeveel mensen er zijn op de aarde!! Als dat geen succesvolle diersoort is dan weet ik het niet meer.

http://www.pavo.nl/pavo-dailyplus-instructie-video.html

Hilárisch dit. Allemaal opgehokte paardjes die je met twee handjes gehakseld gras weer hélémaal gelukkig tovert. Niks in de wei met vriendjes, gewoon pavo daily plus en álles is weer goed.

Vroeger heette dat 'aflaten kopen voor een goed geweten' tegenwoordig heet dat 'voederfabrikanten sponsoren om je geweten te sussen'

Tjonge jonge jonge.... wat een idioterie. En dan die serieuze voice over erbij.

Cindy Helms schreef op zondag 10 januari 2010, 21:40:


uitroepteken, dus. Uit en troep zijn andere zaken.

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 21:40:


Tuurlijk wel! Als je het vanuit de mens bekijkt. Maar op een grotere schaal. Bijvoorbeeld op de levensduur van de aarde stelt het geen fluit voor. Waren we als mensheid niet meer dan een tijdelijke bewoner, (die de ozonlaag een beetje heeft aangepast, dat wel)

Ik heb een soort vergelijkbaar probleem gehad, maar dan met mijn rug. Die had ik flink belast met zwaar klussen. En gewoon lekker stug doorgaan. En vervolgens verder belasten. De spieren die dat werk moesten doen waren ermee gestopt en andere spieren namen het over. Maar ook die stopten ermee, want die waren er niet voor gemaakt. Ik kan nog met moeite lopen.

Ik heb er een jaar over gedaan om weer alles te kunnen. Want inderdaad, die spieren zitten weer vast aan bandjes...en elk klein bandje moet goed staan om je botten weer op de goede plek te kunnen houden. Dat heeft veel tijd nodig. Ik heb een heel plan uitgevoerd van 200 situps per dag, om vervolgens over te stappen naar 3 kwartier balansoefeningen en met zo'n fitbal oefeningen doen. Daarnaast moest ik 2 x per week zwemmen en vooral blijven paardrijden. Maar dat is met zo'n erge bekkeninstabiliteit dan dus niet zo slim. Aan het eind van de rit kon ik alles weer doen, zelfs de paarden bekappen, en had ik zelfs een sixpack . Het was wel keihard werken en vereiste wat zelfdicipline, maar je krijgt er weer zoveel voor terug! Dus blijf vooral vooruit kijken, dan komt het echt wel goed!

Ik heb toen hulp gehad van een fysiotherapeut en een chiropractor. Zij werkten samen wat ontzettend fijn is geweest. De fysiotherapeut heeft mij in het bijzonder geleerd hoe je verantwoord een kruiwagen moet beladen en moet rijden. Hoe ik moet gaan staan tijdens het bekappen van de paarden, hoe te tillen, hoe ik zelfs mest uit de wei moet harken. Echt op mijn dagelijkse dingen afgestemd en dat was erg goed geweest. Ik hoop dat je ook zulke mensen om je heen hebt, dat maakt het een stuk gemakkelijker.

Veel sterkte, en blijf lekker van je paardje genieten!

Groetjes Jolanda