Koen Theys schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:30:


Niet alleen mijn paarden zijn belangrijk, mijn katten maken me ook heel blij. Maar de paarden geven me ongelofelijk veel vrijheid. Een rit in het bos, daar word ik helemaal blij van.

Ik ben al van kinds af aan in de weer met dieren. Naast een heleboel huisdieren hielp ik ook altijd al diertjes in nood. Paardrijden paste dan ook weer precies in mijn straatje (lekker bezig zijn met dieren) en dat mocht ik vanaf mijn 7 jaar gaan doen. Mijn ouders hadden beiden niets met paarden. Mijn moeder is geen dierenmens, vind alles al gauw teveel werk. Mijn vader is door mij ook van paardrijden gaan houden en toen ik 12 was reed ik wedstrijden tegen hem. Toendertijd wist ik niet beter dan de traditonele manier van rijden, wat je op een manege deed, met continue dezelfde rondjes rijden, bitten, zwepen en sporen.

Vanwege de scheiding van mijn ouders moest ik stoppen met paardrijden omdat dat te duur werd. Ik heb in die tijd een verzorgshetlander gehad, ik kon het toch niet laten. Uiteindelijk is mijn vader heel jong gestorven en hebben mijn vriend en ik besloten om van een deel van de erfenis een eigen paard te kopen. Sindsdien ben ik ook mijn eigen weg gegaan met de manier van paarden houden. Ik heb op vele pensionstallingen gestaan, vele regeltjes moeten volgen, en me altijd in bochten moeten wringen om het voor mijn paard (en ook vaak andermans paarden) zo goed mogelijk te doen. Inmiddels heb ik nu 3 eigen paardjes aan huis staan. Echt genieten geblazen alleen doet het me wel verdriet dat ik dit niet met ons pap kan delen. Ik had ons graag urenlange bosritten zien maken, lekker gezamelijk zorgen voor de paarden, samen plezier maar ook verdriet over de paarden kunnen delen. Hij was de enige uit mijn familie en vriendenkring waar ik mijn liefde voor paarden mee kon delen. En waarbij alles in het belang zou hebben gestaan van het paard, in plaats van zichzelf.

Groetjes Jolanda

Ik rijdt met beiden. In het bos rijdt ik met een westernuitrusting en open teugels. Ik vind een westenzadel gewoon heerlijk zitten voor langere ritten.

Dressuren doe ik met een dressuuruitrusting en dus ook met gesloten teugels. Ik kan met beiden heel goed uit de voeten. Heb ook totaal geen moeite met omschakelen ofzo. Het is denk ik een kwestie van gewenning.

Groetjes Jolanda

Ik heb overigens ook nog katten (inmiddels van 8 naar 4 gekrompen), konijnen ( van 6 naar 4) en 2 vogels. En er zijn plannen voor kippen en geitjes en dan nog wel iets van ganzen of varkentjes... Een hond zou ik ook wel willen, daar ben ik altijd mee opgegroeid, maar ik weet niet of de katten daar nu zo blij van worden. En die waren er toch het eerst . Kortom....neem me mijn dieren af, en ik ga dood!

Groetjes Jolanda

van lennep schreef op vrijdag 15 januari 2010, 14:39:


zennnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn

Britt Claeys schreef op vrijdag 15 januari 2010, 13:46:


mission accomplished!

sibyl de jager schreef op vrijdag 15 januari 2010, 18:59:


Ik geef Peter gelijk. Linker zweefbeen claudicatie.
Ruiter? Zou beter een andere hobby zoeken.

Unartica schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:54:


Okee bedankt, leuk om jullie reactie's te horen want kon het nergens vinden. Het is dan eigenlijk een persoonlijke keus. Dat het niet zo is van , nou dat hoort zo of zo. Hahaha zijn we ook weer aan uit.
Jennet

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 15 januari 2010, 17:35:


Ruiter = storende factor: geen aanvoelen, zit als een petattenzak tegen het ritme in en is bezig met een gevecht vooraan.

Prachtig paard trouwens!

Koen Theys schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:00:


Erfenis.... van een goede vriend van me

jennet schreef op vrijdag 15 januari 2010, 19:35:


Das een goeie

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 15 januari 2010, 20:58:


Vanaf 0:34 zie je haar in galop heftig beginnen wringen, niet enkel met de handen maar ook met heel haar bovenlichaam. Das toch een teken dat er best wat druk is vooraan niet? Dus wel zichtbaar in galop?

Cindy Helms schreef op vrijdag 15 januari 2010, 22:15:


Of terug op les gaan hihihi. Ik snap alleen niet hoe je een paard zulke oefeningen wilt laten doen als je eigen lichaam dat nog niet eens kan.Paardje heeft zich gelukkig alles goed kunnen afschudden. Oww zielig paard die mij moet leren rijden op zijn lijf.

Cindy Helms schreef op vrijdag 15 januari 2010, 22:05:


Was't plezant?
Veel bijgeleerd

Unartica schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:57:


Fantastische replies zijn dit al hé!
Ik stel deze vraag met een bepaalde reden.
Twee jaar geleden gaven we (onder andere) een demo op een congres in Schotland (over ons therapeutische werk) met als titel "Why horses and not mice?"
Deze vraag blijft ons bezig houden?
Wat doen 'ze' met ons?

Koen