van lennep schreef op maandag 18 januari 2010, 19:40:
Het vriendin-paard waarover ik het had, heeft er een week of 4 over gedaan voordat de zweer doorbrak. Aan het begin van die periode stond hij plotseling met het achterbeen in de lucht, da vermoedde hoefzweer maar paard gaf nul reactie op visiteren.
Na de ergste kreupelheid van enkele dagen werd zijn afwikkeling anders: het been werd verder naar voren gebracht, de pas werd groter, alsof hij de toon ontlastte. Dat was gek, want zo lang zij hem heeft, maakt dat been een kleinere pas.
Kliniek. Hij bleek tevens een knie-overvulling te hebben, dus dat vertekende dat wellicht het beeld. Paard bleef na kliniekbezoek waarbij de knie ingespoten werd, min of meer onregelmatig, hoef bleef wisselend warm en koud.
Na een week of 4 verscheen er een gat in de witte lijn in de toon: doorgebroken hoefzweer. Op de kniecontrole -7 weken na been-omhoog-moment- werd uiteraard dit gat bestudeerd en zijn er door de kliniek röntgenfoto's gemaakt waarop de zweer te zien was, hij zat hoog en diep. De plek is uitgesneden zo ver als het kon, ab-watten erin voor 3 dagen, ijzer eronder om de zaak bij elkaar te houden (ik rapporteer slechts) en pas als dit weer hersteld is kan er beoordeeld worden of de knieblessure groot of klein was. De hoef is nog steeds wisselend warm en koud, paard is intussen pikkig op been-aanraken. Het attest van de kliniek staat inmiddels vol vraag- en uitroeptekens. Over 4 weken controle, van de hoef nu.

Ik wil maar zeggen: zo'n zweer kan heel diep zitten, hoeft niet te reageren op visitatie, kan weeeeekenlang doorzeuren, hoeft niet persé aan de kroonrand uit te breken, en wordt gemakkelijk aangezien voor een oorzaak hogerop in het been. (Dat laatste is overigens vaak een gevolg van het hoefprobleem).

cindy altorf schreef op dinsdag 19 januari 2010, 8:12:


Waarom twijfel je aan de week die Ramey zelf stelt?

Rianne94 schreef op maandag 18 januari 2010, 18:01:


Een laxeermiddel.

Christel Provaas schreef op maandag 18 januari 2010, 17:34:


Jij hebt helemaal gelijk met je uitleg Christel maar Basan heeft er wel degelijk epileptie bovenop.
Dat jachtinstinct, OK, dat weten we. We kunnen ook wel buiten met hem maar alleen als we dan 200% met hém bezig zijn, stokken gooien enzovoort. Dat zijn dus géén ontspannen wandelingen. Voor mij héél moeilijk omdat ik een "dromer" ben en dan opeens merk dat de hond er niet meer is.
Hij blijft trouwens gefrustreerd, ook als we twee uur per dag met hem wandelen. Hij wil altijd méér.
En dat grommen van hem is dominantie.

Marianne

Marianne

Mooi om te lezen allemaal!
Ik zie stoppen van een oefening als ontspanning bij het paard, (als ik dressuur aan het rijden ben). N.l. de aanspanning en daarna de ontspanning. Puur om er voor te zorgen dat er geen verzuringen kunnen plaatsvinden. Het paardje wat ik rij is / kan een heethoofd zijn. Met de moeilijkere oefeningen is zij veel heter, daarin moeten wij op tijd de ontspanning zoeken. Toch als zij een moeilijkere oefening goed uitvoerd gaan we over naar de halsstrekkende stap /rust, dat zie ik ook/mede als beloning. Niet dat ze het appyeren nu vervelend zal vinden, zou kunnen hoeft niet, maar meer de moeilijkheidsgraad.
Het andere paard waar ik ernaast oefeningen mee heb gedaan, met snoepjes, ja ik vind het niks, ze worden te "opdringerig" ze moeten wel uit mijn ruimte wegblijven daar niet van, maar het te graag willen van de snoepjes, zorgt voor mij in ieder geval weinig plezier erin. Je ziet het wel op de filmpjes hier, paarden met oren in de nek het gevraagde uitvoeren en dan een beloning verwachten. Nee niks voor mij. Zo wie zo, ben ik weer net als vroeger veel minder met brokjes bezig. De brokjes zijn lang niet altijd de manier (goede manier?) om iets te bereiken. B.v. trailer laden, paard staat uiteindelijk in en dan belonen, nou de brokje zien ze amper, je moet veel meer werken aan je eigen houding en van het paard, Daar zie ik dus wel rust als beloning, Druk op de lijn bij geen stap verzetten en druk eraf bij een stap de goede richting op. Een paard kan je ook niet vergelijken met een hond.
Mijn ridgeback, doet alles voor snoepjes, hij wil graag rol over, dood ,blijf etc. doen, maar voor de beloning! Niks met hem doen is dus ook niet voor ontspanning. Maar dat hij oefeningen geweldig vind om te doen?..... Een bal gooien en hij aporteren, nee die kan je na 3 keer zelf gaan halen. Andere rassen doen dat het liefst de hele dag, en daar hoeft geen beloning aan vast te zitten, het gooien is op zich al een beloning.
Wat een verschil tussen hond en hond. En toch ook Paard en paard. Of het rust of ontspanning of ergenis is bij niks vragen, heeft dus te maken met wat de situatie op dat moment is, hoe het dier is ingesteld.

Anita

Christel Provaas schreef op maandag 18 januari 2010, 14:03:


das allemaal ook toevallig.. Mijn man en ik zijn ook op zoek naar een geschikte 4x4. Eentje die het ruigere werk aan kan maar ook de nodige kilometers moet kunnen maken op de weg. Ik denk klein en goedkoop een 2e auto. mijn man trekt het breder en wil een grote gezins auto.
Wat rijden jullie (de rest) aan 4x4 en wat zijn jullie ervaringen?
Groetjes Deborah