Hoi,

Ilona schreef:
Tuurlijk heeft hij het paard sterk gemaakt! De piaffe is een zeer zware
oefenig die op de achterhand uitgevoerd wordt. In het vertaalde stukje van
cornelie stond echter iets als 'dat het bit altijd nodig is
om bla bla' En DAAR heb ik het over, dat bit was niet nodig zoals mijn
verhaal illustreerde! Van de piaffe intrekken is natuurlijk zowiezo geen
sprake als je op een compleet bloot paard zit
------

Daar sluit ik me van harte bij aan Ilona! Ik heb een enorme bewondering voor
mensen die dat met hun paard (vanzelfsprekend na heel veel training) kunnen,
om te piafferen zonder de inwerking van een bit, sporen en dergelijke. Ik
heb op video dat Klaus Hempfling dat demonstreert, daarvan kan ik tranen van
ontroering in mijn ogen krijgen. Dat is harmonie tussen mens en paard op een
niveau waar ik van droom, dat is dansen met paarden ... (en ik zal blijven
proberen om steeds een beetje dichter bij de verwezenlijking van die droom
te komen !)

groeten,
Karen

charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

Sophie,
Dit is JOUW beleving van de join up. Je kunt dus niet zeggen "Dat IS de join up en zo MOET je het doen".
Eerst even terug:
Onlangs (20 feb) heb ik gereageerd op een vraag van Marijke over de join up. Daarin gaf ik aan dat niet alle methodes hetzelfde verstaan onder een join up. In die reactie omschrijf ik de join up van Monty Roberts en die van Emiel Voest. Ook Marianne heeft een reactie gegeven op de vraag van Marijke.
N.a.v. twee opmerkingen vorige week van Sandra (nl. dat - volgens haar - de join up een *erg gevaarlijke oefening* en * berucht* zou/kan zijn) stelde ik haar de vraag wat zij onder de join up verstaat. Dit was wederom een poging van mij om helder te krijgen wat iemand onder een join up verstaat, dat niet alle join ups dezelfde oefeningen zijn en ook niet met dezelfde intentie worden gedaan.

Nu ik jouw reactie lees, ga jij ervan uit dat er maar =E9=E9n en de enige juiste join up is, dat ie zus en zo gedaan moet worden, en hoe het paard de join up beleeft.

Je zou er verstandig aan doen om wat meer te lezen over de join up, en ook de reacties van diverse mensen te lezen. Dan kom je namelijk te weten dat er meerdere oefeningen een join up worden genoemd, en dus niet op dezelfde manier worden gedaan. En dat je het dus niet fout kunt doen. Het ligt eraan wat je met je paard wilt, wat je van hem vraagt en wat j=F2uw intentie is van de join up.

Daarom is het zinvol is om van elkaar helder te hebben hoe we een bepaalde oefening doen (die we dan join up noemen), waarom we die doen, wat we ermee willen bereiken en wat het in onze beleving inhoudt. Dus dat doorhameren met "zo is het en zo moet het" schieten we niet veel op.
groet, Petra

Marianne schreef op maandag, 1 maart 2004, 17:53:

Kan wel, maar dan ben je met rijkunstjes bezig ipv rijKunst
Ook heb ik zelf niet de piaffe gezien van birger dus ik weet niet of dat technisch ook een juiste is geweest. Het komt nogal eens voor dat je een paard ziet piafferen die veel buiging heeft maar dan bv van achter helemaal niet zakt. Bij een goede piaffe zakt het paard, treedt het goed onder en dan zijn de bewegingen soms juist helemaal niet zo spectaculair. Over die van birger kan ik geen mening geven omdat ik die niet zelf heb gezien. Het kunstje piaffe is elk paard in korte tijd aan te leren.

groeten,
cornelie

Marianne schreef op maandag, 1 maart 2004, 19:19:

Naar mijn mening geldt zoiets altijd. Je kiest een bepaalde weg, totdat er een obstakel komt. En dan zoek ik naar middelen om dat obstakel uit de weg te ruimen en mijn weg weer te vervolgen.
En ik zie het nu juist als een mooie lichamelijke training van de dressuur samengevoegd met de mentale training van NH. Voor mij kan het 1 niet zonder het ander en dat zou ik ook niet willen.

cornelie

Sophie Vonk schreef op maandag, 1 maart 2004, 19:55:

Zijn hier eigenlijk al onderzoeksresultaten/rapporten van? En waar kan ik die vinden? Ik heb er al een tijd niks meer over gelezen maar dat onderzoek is inmiddels afgelopen toch.

cornelie