Het is hier toch een tendens om zéér luchtig over het NB over te gaan en berichten met Dan komt het wel in orde

eddy DRUPPEL schreef op maandag 25 januari 2010, 11:41:


Het is hier toch een tendens om zéér luchtig over het NB over te gaan en berichten met Dan komt het wel in orde" zijn niet van de lucht . Waarom lopen er hier dan nog zo véél paarden rond met min of meer serieuze aanpassingsproblemen aan het blote voetjes patroon ? Er gaat geen week voorbij of de die heeft een hoefzweer of die staat stokkreupel enzovoorts......Redelijk wat paarden hebben steeds hoefschoenen nodig bij een buitenrit of lopen op eieren .Mensen die al jaren aan het proberen zijn om enigzins onbezorgd hun paard op blote voeten te laten lopen maar altijd tegen de gevoeligheid ophikken !
Aan de manier van bekappen kan het niet liggen want daarom zijn er tevéél succesverhalen Dus zeker geen aanval naar NB toe maar.....................mischien word het overgangsproces een beetje "simpel" voorgesteld ??
Goed bekappen ,véél beweging (op de weide ) en alles valt op zijn pootjes !In het begin mischien hoefschoenen en je bent vertrokken ?
Wel, in vele gevallen niet dus,zelfs niet na geruime tijd (jaren ) goed te bekappen en waarom niet ?

Denk dat het onderdeel van het paard dat de meeste training en km's malen nodig heeft wel de voeten zijn en dat de overgrote meerderheid van de mensen gewoon de tijd niet KAN investeren om van de zwakke voet een gezonde blote voet te maken .
Wel ,dan moet je de ondergrond in de weide gaan veranderen,hoor ik al sputteren !
Sja maar als je weides huurt is dit zo goed als onmogelijk ,dus HOE dan verder ?

En DAAR vind ik dan dat de mensen zand in de ogen word gestrooid want op dat ogenblik zit je muurvast en krijg je geen uitleg noch oplossingen méér aangereikt behalve hoefschoenen als het ongemak te groot word !
Heb je de pech dat je een paard hebt met zwakke voeten gaat enkel NB hier weinig aan veranderen ,vorm en functie gaan nu niet altijd samen . De mensen worden ;volgens mij ,te weinig gewezen op de inzet en tijd die er nodig is van de paardeneigenaar om tot een goed blote voetjes verhaal te komen. Voorts is er vanuit de eigenaars kant ook een soort laksheid, alsof éénmaal om de zoveel tijd de bekapper laten komen alles is wat er nodig is om gezonde voeten te kweken En dat word door de houding/uitleg van bekappers (niet allemaal)in de hand gewerkt ,vind ik ! Beetje meer sensibiliseren vanuit de proff bekapperskant, naar méér voetentraining zou geen kwaad kunnen ,denk ik . Zelfs al spreek je dan een beetje tegen je eigen portemonnee .

eddy DRUPPEL schreef op maandag 25 januari 2010, 11:43:


Amai vies nieuw spook zenne !! 2x stukje tekst en dan den hele reutemeteut 3X

Zoals jullie weten heb ik Lily vorig jaar bij een kindermanege gehaald. Ze was toen net vier jaar oud, de hoeven waren nog nooit bekapt. Helaas is ze snel even

Monique Meijer schreef op maandag 25 januari 2010, 12:37:


Waaaah.............. een heel bericht getypt en het is WEG.

.. knip..


volgens mij betekent de click wel degelijk iets; arme beestje denkt bij iedere click "rennen!"
wat een mafkees.. dat er überhaupt leken zijn die dit toejuichen..
ik beschouw mezelf toch ook nog wel als een behoorlijke leek, maar er is geen touw vast te knopen, die hele vent nie..

Christel Provaas schreef op maandag 25 januari 2010, 10:36:


Mooie samenvatting!

Een paar jaar geleden was ik op een hoevenclinic. Een van de paardeneigenaren wiens paard een voorbeeld trim kreeg, had kort daarvoor een klikker cursus gevolgd.
Dus daar stond ze gewapend met haar klikker en een strookje rubber. Rubber legde ze neer voor het paard, en als ze klikte, moest het paard op zijn matje gaan staan. Ik kreeg er de slappe lach van.

Monique Meijer schreef op maandag 25 januari 2010, 12:38:


Yep ,me to

clarissa ruijgrok schreef op maandag 25 januari 2010, 11:41:


Ja, maar daar ben ik het toch niet mee eens.
Het is pure reflextraining
Hij stopt met tikken met die zweep als het paard naar hem kijkt/bij hem staat.
Tegelijkertijd met de tik geeft hij een klik.
Het paard zal op den duur gaan snappen, ik kan toch niet weg, dus ga ik naar mijn baasje ;-( toe, dan houdt het gedonder op.
Dat gedrag raakt zo ingesleten dat hij straks het paard naar hem toe laat komen door een keer te klikken zonder dat er nog een zweep in de buurt is.
Vandaar mijn vergelijk met oa de join -up van Roberts en het nog maar hoeven laten zien van iets wat op een zweep lijkt, of van sporen en volgens mij ook de reden waarom de omschakeling van een goed luisterend met bitgereden paard naar een bitloos paard zo gemakkelijk gaat.

Zal es proberen op youtube

Heidi_Aiden schreef op maandag 25 januari 2010, 12:43:


Nou ik zou wel weten hoe een touw er aan vast te knopen, hoor, één kant aan de cowboy, andere om de zadelknop! Zoiets als je in westerns wel eens zag.

Els.

Isabel van der Made schreef op maandag 25 januari 2010, 12:51:


Wat was het doel van dat matje?

Els Kleverlaan schreef op maandag 25 januari 2010, 12:54:


Elsje fiederelsje sla je klompjes op z'n kop

Piet schreef op maandag 25 januari 2010, 12:52:


Ja, een paard dat op de clicker reageert vanuit angst...
de clicker gaat dan hetzelfde betekenen als straf, zoiets als: click=pas op,hè
Dat heeft niets te maken met markeren van gewenst gedrag, da's meer de bedoeling lijkt mij.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 25 januari 2010, 11:44:


Kijk ,dat bedoel ik nu Christel Provaas is zich een beetje aan het amuseren om ernstige berichten in stijlloos te plaatsen Ga echt aan zo'n spelletjes ni mee doen hoor

Monique Meijer schreef op maandag 25 januari 2010, 12:38:


Nog een poging tekst via word en gecopieerd (gaat het weer mis heb ik nog een kopie):

Helaas is ze snel even bekapt voordat ze bij me gebracht is, ondanks dat ik verzocht had dat NIET te doen. Drie hoeven waren even snel met een rasp bewerkt, de straal miste grote onregelmatige stukken duidelijk weggesneden, rechtsvoor was slechts voor de helft bekapt. Dit alles heb ik bekeken terwijl ze voorbij stapte en ik even een blik op de onderkant van haar hoeven kon werpen. Ik schrok toen ik de afdruk van rechtsvoor in het zand zag: een smalle scheve halve maan, slechts de toon raakte de grond, de rest van de hoef zweefde er minstens 5 cm boven.

Ik heb hiervan helaas geen foto’s kunnen maken, Lily was ontzettend bang voor aanrakingen, het heeft me maanden gekost voordat ik haar voorhoeven mocht bekijken, laat staan uitkrabben en bekappen. Ik vond het te link met een camera in haar buurt te komen, ze trok regelmatig haar hoeven in paniek weg.

Inmiddels heeft ze veel vertrouwen gekregen en heb ik haar voorhoeven al een paar keer bekapt. De achterhoeven hebben zichzelf goed hersteld, de onderkant ziet er veel beter uit. Ze zijn nog wat te lang, maar bekappen laat ik nog maar even, ben al blij dat ik ze zonder paniek op mag tillen.

Van de voorhoeven kon ik de kruimelige zool blijven wegkrabben, ik durfde op het laatst niet meer verder te gaan. Toen het begon te vriezen heb ik niets meer aan de hoeven gedaan. De bak was zo ongelijk bevroren, ik was bang teveel aan de zolen te doen en dat ze gevoelig zou gaan lopen. De zolen zijn door de ongelijke en scherp ondergrond helemaal glad gesleten, de kruimelige laag is verdwenen. De hoeven zijn lichtjes rond gesleten, maar er zijn geen stukken uitgebroken. Ik kan nu eindelijk zien waar de echte zool zich bevindt: nog een centimeter lager dan waar ik heb zitten krabben. De hoefwand is erg dik, de stralen hebben zich gedeeltelijk vernieuwd, de hoeven zijn hol geworden. Lily heeft geen moment gevoelig gelopen, ze dendert in alle gangen door de bevroren bak.

Komend weekend ga ik proberen foto’s te maken, ze kan nu veel langer haar hoeven optillen en raakt niet meer in paniek; ik denk dat ik de camera er nu wel aan kan wegen.

Ik sta er versteld van hoe die vreselijk ongelijke ondergrond haar hoeven hebben verbeterd. In het voorjaar zijn we van plan het pad naar het weiland met puin te verharden; ik wil graag deze hardheid zoveel mogelijk vasthouden.

Monique