Anja Seijn schreef op donderdag 28 januari 2010, 9:11:
> Monique Meijer schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:53:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:34:

> traditionele bekapper de puntjes op de "i" zetten. Nooit geen
> ellende, nooit geen hoefzweren, nooit niets niks niet.
> Is dit een uitzondering? 7 paarden, verschillende rassen,
> verschillende achtergronden? Hoe zit dat dan?
Ik heb ook een paard staan die vorig voorjaar uit Spanje gekomen is. Paardje was sterk vermagerd en stond op blote voeten toen ik hem kocht (juli). Toen we hem net hadden konden we overal overheen in elke gang. Op het moment dat de zomer tegen zijn einde kwam en de voeten nat werden, leek hij op eieren lopen. De hoeven leken iig nog keihard, maar waarschijnlijk werd de zool toch wat zachter. Elke steentje verstapte hij zich op. Op het asfalt (glad) bleef het wel goed gaan.
Vorige week weer eens een kort rondje met hem gedaan en toen leek het weer veel beter te gaan. Misschien de harde bevroren ondergrond die zijn zolen hebben getraind?
Hij krijgt hooi, gras en bietenpulp (ondanks de dikke buik, zijn de ribben nog steeds heel erg voelbaar).
Mijn Friezen lijken minder last te hebben van de verandering van weer, lijken het zelfde te blijven lopen. Maar met hen rijd ik (nog) niet zo vaak buiten.
Groet,
Raymonde