Hoe grappig het gisteren was:

Queenie en Beereke staan nu 2km verderop op een gigantische weide van 4ha die ze voor zichzelf hebben. Ze krijgen hooi en water van de buurman die dagelijks toezicht heeft op hen. Het is de eerste winter dat ik eigenlijk niets van verzorgingende taken op mij moet nemen. Maar soit, ik wijk af!

Gisteren ging ik hen een bezoekje brengen, het was stikdonker en de paarden hoorden me roepen. Ze zochten mij en kwamen op t gemakje af. Ik was niet van plan lang te blijven en dan krijgt Queenie een geweldig idee. Ik keek bij toeval even naar de grond en Queenie dook met haar hoofd mee naar beneden. Ik stapte naar Beereke en Queenie volgde, netjes naast mijn schouder? Ik stond stil en stapte achteruit en Queenie stapte mee achteruit, netjes naast mijn schouder blijvend, ik keek omhoog en Queenie volgde. Het was een aangenaam gevoel dat ze me uitnodigde om haar iets te doen te geven. Dus ik liet mijn uurwerk voor wat ze was en ging een plastiek buis halen dat op de hoeve lag. De buis lag amper neer of Queenie probeerde vanalles uit en keek me steeds aan om te zien wat mijn verwachtingen waren. Toen ik bridgte toen ze over de buis stapte was het hek van de dam. Ze werd er helemaal vrolijk van en stapte wel 15 keer over de buis. omdat ze toch zo vrolijk was verstrengde ik mijn eis: ze moest in een vlotte draf over de balk. Een keer toonde ik het haar voor (volgen doet ze toch) en draafde ik zelf over de balk. Ze volgde in draf en sprong over de balk. Telkens ze neerkwam (balk lag trouwens gewoon op de grond) schudde ze met haar hoofd en kwam ze naar me toe gelopen. daarna: idem.

Heel die tijd stond Beereke (shet) op 10m te kijken naar ons. Ineens hoorde Queenie in de verte een trein passeren, en dat leidde haar aandacht even af. Op het moment dat ik haar aandacht weer wilde vragen aan Queenie, kwam Beereke in galop naar ons toe, ging over naar draf en sprong over de balk, keerde zich weer om, liep nu rond de balk, in draf, kwam naar me toe en stak zijn neus in de lucht (doet hij altijd als hij voedselbeloning krijgt-hij is ook klein natuurlijk).

die kleine aap had heel die tijd staan gapen en wat ik niet had verwacht: hij had heel die tijd informatie in zich opgenomen en die gebruikt op een moment waar hij wellicht al lang aan het wachten was.

Hij kon het evenwel maar een keer bewijzen want na zijn sprong kwam Queenie, die de trein al lang niet interessant meer vond, vlug terug en nam het terug van Beereke over.

En Beereke... die stond er weer en keek er naar.

(en ik die anderhalf uur later thuiskwam dan gezegd tegen Kenneth en mijn gsm niet bij had en dus een ongeruste Kenneth aantrof,; die was ik helemaal vergeten toen ik aan het spelen was, oeps)

Karen Koomans schreef :


Wij zijn een paar jaren geleden begonnen met in praktijk wat te 'experimenteren' met het houden van eczeempaarden. Dat was noodgedwongen toen wij ineens 5 eczemers kregen die er behoorlijk aantoe waren. Bij deze dieren toen uitgevonden dat de klachten verergerden als ze op gras stonden. Wij hebben hier geen raaigras en toch waren er klachten. Deze paarden hebben toen jaren op uitsluitend goed hooi geleefd en zo hebben we het eczeem goed onder controle gekregen, alle middeltjes, supplementjes, toevoegseltjes ten spijt. Sommige paarden lieten we wel een eczeemdeken dragen.

Bombita (Appaloosa) die helemaal kiereweit van de jeuk was en zichzelf het liefst de hele dag afzonderde in een donkere inloopstal heeft afgelopen hele zomer onder een deken op het gras gelopen.
Ophir idem, dat was van te voren ook zo'n jeukbok.
Bombita en Ophir lijken er 'doorheen' te zijn. Hun eczeem is niet weg, maar wel goed onder controle.Het lijkt er dus op dat een gereinigd systeem het gras beter kan verwerken....

Izzy (Fjord) is nu verkocht en staat 24/7 op gras. Toen zij ca 6 jaar geleden bij ons kwam had ze geen manen, amper staart en nu heeft ze manen van bijna 50 cm lengte. Ze heeft járen geen hap gras gehad en op uitsluitend hooi geleefd. Bij haar zijn we uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat zij géén eczeem heeft maar wel te vet wordt en een dikke manenkam krijgt en dat geeft jeuk en schuurgedrag. Komende zomer blijft het afwachten hoe het zich ontwikkelt (maar ze is niet meer van ons dus ik kan alleen advies geven).

Kolfaxi (ijslander) kan niet op gras want die gaat harder schuren. Toen hij hier kwamn had hij echt grote wonden. Bij hem zijn de plekken in de zomer ook rustig geworden doordat hij én een eczeemdeken draagt én geen gras eet. Maar zet hem op gras en 's avonds al liggen zijn manen op de grond.

Het zit dus inderdaad niet alleen in raaigras....

Groet, Pien

Eva Saegerman schreef op zondag 31 januari 2010, 8:44:


Wat leuk om te lezen!!
Ik wil geen roet in het eten gooien , maar vraag me bezorgd af of die 4 hectare wel goed is voor Beerke , gezien zijn hoefbevangenheid van vorig jaar...
Hoe gaat het daarmee?

Gr Esther

van lennep schreef op zondag 31 januari 2010, 9:03:


Ik wilde net een nieuw berischt schrijven hierover en je bent me voor
Tot nu toe merk ik nog niets maar uiteraard wil ik het voorkomen
Zou ik best nu reeds starten met het graasmasker?
Ik zag de fructaanindex al vrij hoog staan!

Eva Saegerman schreef op zondag 31 januari 2010, 9:06:


Pfff , gossie , ja het lijkt me wel , maar jij weet in welke omstandigheden Beerke vorig jaar bevangen is geworden.
Wat ik wel zie aan een paard van een vriendin van mij , is dat de trigger om bevangen te worden steeds kleiner lijkt te worden .
Houdt hem maar goed in de gaten.
Vorig jaar had hij ook meer beweging , nog met Jolien erbij...
Het lijkt mij verstandig om de graaskorf om te doen...

Gr Esther

Clara van der Horst schreef op zaterdag 30 januari 2010, 20:49:


Ik smaakte er echt levertraan in. Ben nieuwsgierig...zit het er nu in of niet?

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 9:18:


zover ik weet niet.

gr esther

Wat een leuk verhaal.

Klinkt ook bekend. Mij is ooit verteld dat paarden niet kunnen leren door naar iets te kijken en dat na te doen, maar dat lijkt me echt onzin.

Toen ik nog in Drongelen stond, had ik een shet als gezelschap te leen. Mijn moeder was een keer op bezoek met haar hond. Steeds gooide ze een bal, de hond haalde die op, bracht hem terug en kreeg daarop een snoepje.

De shet stond te suffen en keek dit drie of vier keer aan. Toen m'n moeder de bal weer gooide, stoof de shet er opeens op af. Ze trapte de hond weg van de bal en probeerde de bal zelf tussen de kaken te nemen. Ze kreeg er echter geen grip op, waarna ze besloot zonder bal naar m'n moeder te rennen en een snoepje op te eisen.

En dat was een shet waar ik nooit clickertraining mee had gedaan.

Dag Karen,

Van nature eet een paard grassen die het groeipunt dicht bij de grond hebben, harde grassen zoals die op de steppen en in de bergen groeien, die zelfs heel kort gegraasd kunnen overleven doordat ze zo'n laag groeipunt hebben. Door die grassen te eten krijgt een paard in het wild dus ook niet overdreven veel fructaan binnen.

Zo'n grassen groeien hier niet, omdat we er de geschikte grond niet voor hebben.

Mijn veulens stonden deze zomer op gras van Hofman, zonder raaigrassen, die weide was vijf jaar geleden ingezaaid. Paardjes wreven ook...
Volgens mij hangt het fructaangehalte ook af op welke soort grond ze groeien en niet alleen afhankelijk van het soort gras...
In de bergen in Frankrijk zag ik dezelfde grassen (oa Timothee...), maar daar hadden ze er geen last van als ze ervan aten. De stengels waren dunneer en het gras bleef kleiner.

Mijn merrie schuurde gisteren nogal haar manen. Ik zag het met lede ogen aan. Dacht, de problemen beginnen nu al en de zomer is nog veraf. Ik heb zo op gelet dat ze mager gevoederd wordt. Ik geef ook hooi uit Frankrijk. Grover van structuur.
Gisteren heeft ze wel 4 uren in de weide gelopen. Ik denk dat zij dus niet tegen gras kan.

Begin volgende week aan een drainage kuur van de Groene os en daarna een behandeling met klei, samengesteld door Mariël Devries.
Voor de rest lees ik nog even uw topic door, want er staan veel interessante zaken in.

@ Pien, mag ik vragen wat jij gebruikt om te draineren? Zou het te laat zijn als ik er nu aan begin?

Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 8:45:

dat zij géén eczeem heeft


Ik denk dat dat ook de grootste oorzaak is van m'n merrie. Zo'n enorme nek dat er op zit...
Hoe heb je dit paardje aangepakt? Veel beweging?

Maria Delavega schreef :

Kan ook van het verharen komen, sommige paarden beginnen nu al.


Wat bedoel je met draineren? Paard ontgiften of bodem draineren????

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 10:00:


Ja, chronisch op dieet en véél bewegen.
Zij had geluk dat er toen meerdere eczeempaarden waren dus hadden we een eczeempaardenpaddock waardoor er geen alleen hoefde te staan als de anderen op het gras liepen.

Groet, Pien

Karen Koomans schreef op zondag 31 januari 2010, 2:30:


Ik zou niets doodsproeien, heb er spijt van dat ik het gedaan heb. Als je nu vers gras zal zaaien, zul je nog een heel eind met jong gras zitten dat wellicht nog meer fructaan bevat dan je oudere grasmat, ook al bevat het structuurrijke grassen (schijnt drie jaren best geen paard oplaten). Ik heb hier jammer genoeg de gevolgen van gezien...