Eva Saegerman schreef op zondag 31 januari 2010, 8:44:


Wat leuk om te lezen!!
Ik wil geen roet in het eten gooien , maar vraag me bezorgd af of die 4 hectare wel goed is voor Beerke , gezien zijn hoefbevangenheid van vorig jaar...
Hoe gaat het daarmee?

Gr Esther

van lennep schreef op zondag 31 januari 2010, 9:03:


Ik wilde net een nieuw berischt schrijven hierover en je bent me voor
Tot nu toe merk ik nog niets maar uiteraard wil ik het voorkomen
Zou ik best nu reeds starten met het graasmasker?
Ik zag de fructaanindex al vrij hoog staan!

Eva Saegerman schreef op zondag 31 januari 2010, 9:06:


Pfff , gossie , ja het lijkt me wel , maar jij weet in welke omstandigheden Beerke vorig jaar bevangen is geworden.
Wat ik wel zie aan een paard van een vriendin van mij , is dat de trigger om bevangen te worden steeds kleiner lijkt te worden .
Houdt hem maar goed in de gaten.
Vorig jaar had hij ook meer beweging , nog met Jolien erbij...
Het lijkt mij verstandig om de graaskorf om te doen...

Gr Esther

Clara van der Horst schreef op zaterdag 30 januari 2010, 20:49:


Ik smaakte er echt levertraan in. Ben nieuwsgierig...zit het er nu in of niet?

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 9:18:


zover ik weet niet.

gr esther

Wat een leuk verhaal.

Klinkt ook bekend. Mij is ooit verteld dat paarden niet kunnen leren door naar iets te kijken en dat na te doen, maar dat lijkt me echt onzin.

Toen ik nog in Drongelen stond, had ik een shet als gezelschap te leen. Mijn moeder was een keer op bezoek met haar hond. Steeds gooide ze een bal, de hond haalde die op, bracht hem terug en kreeg daarop een snoepje.

De shet stond te suffen en keek dit drie of vier keer aan. Toen m'n moeder de bal weer gooide, stoof de shet er opeens op af. Ze trapte de hond weg van de bal en probeerde de bal zelf tussen de kaken te nemen. Ze kreeg er echter geen grip op, waarna ze besloot zonder bal naar m'n moeder te rennen en een snoepje op te eisen.

En dat was een shet waar ik nooit clickertraining mee had gedaan.

Dag Karen,

Van nature eet een paard grassen die het groeipunt dicht bij de grond hebben, harde grassen zoals die op de steppen en in de bergen groeien, die zelfs heel kort gegraasd kunnen overleven doordat ze zo'n laag groeipunt hebben. Door die grassen te eten krijgt een paard in het wild dus ook niet overdreven veel fructaan binnen.

Zo'n grassen groeien hier niet, omdat we er de geschikte grond niet voor hebben.

Mijn veulens stonden deze zomer op gras van Hofman, zonder raaigrassen, die weide was vijf jaar geleden ingezaaid. Paardjes wreven ook...
Volgens mij hangt het fructaangehalte ook af op welke soort grond ze groeien en niet alleen afhankelijk van het soort gras...
In de bergen in Frankrijk zag ik dezelfde grassen (oa Timothee...), maar daar hadden ze er geen last van als ze ervan aten. De stengels waren dunneer en het gras bleef kleiner.

Mijn merrie schuurde gisteren nogal haar manen. Ik zag het met lede ogen aan. Dacht, de problemen beginnen nu al en de zomer is nog veraf. Ik heb zo op gelet dat ze mager gevoederd wordt. Ik geef ook hooi uit Frankrijk. Grover van structuur.
Gisteren heeft ze wel 4 uren in de weide gelopen. Ik denk dat zij dus niet tegen gras kan.

Begin volgende week aan een drainage kuur van de Groene os en daarna een behandeling met klei, samengesteld door Mariël Devries.
Voor de rest lees ik nog even uw topic door, want er staan veel interessante zaken in.

@ Pien, mag ik vragen wat jij gebruikt om te draineren? Zou het te laat zijn als ik er nu aan begin?

Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 8:45:

dat zij géén eczeem heeft


Ik denk dat dat ook de grootste oorzaak is van m'n merrie. Zo'n enorme nek dat er op zit...
Hoe heb je dit paardje aangepakt? Veel beweging?

Maria Delavega schreef :

Kan ook van het verharen komen, sommige paarden beginnen nu al.


Wat bedoel je met draineren? Paard ontgiften of bodem draineren????

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 10:00:


Ja, chronisch op dieet en véél bewegen.
Zij had geluk dat er toen meerdere eczeempaarden waren dus hadden we een eczeempaardenpaddock waardoor er geen alleen hoefde te staan als de anderen op het gras liepen.

Groet, Pien

Karen Koomans schreef op zondag 31 januari 2010, 2:30:


Ik zou niets doodsproeien, heb er spijt van dat ik het gedaan heb. Als je nu vers gras zal zaaien, zul je nog een heel eind met jong gras zitten dat wellicht nog meer fructaan bevat dan je oudere grasmat, ook al bevat het structuurrijke grassen (schijnt drie jaren best geen paard oplaten). Ik heb hier jammer genoeg de gevolgen van gezien...