Hai Rita en Marjolein,
6 maanden naar de
hb waren haar hoeven redelijk en niet gevoelig maar ze bleef maar zo verkrampt lopen. Drainage kuur, shiatsu massage, Vit e+selenium en natuurlijk geen gras meer en enkel hooi. Aan het werken met een paard dat enkel maar strompelt is geen optie en vaak masseren van een pijnlijk lichaam lijkt mij ook niet een pre. Dan was ze weer beter en dan weer een terugval. Na een hele erge terugval hadden we door dat dit door de regen was veroorzaakt
en de kans dat het waarschijnlijk niet meer de hoeven maar de spieren in haar bovenlijn zijn. Vanaf dat moment ben ik constant de weerberichten gaan volgen en bij neerslag haar in de loopstal gaan opsluiten wat betekende soms midden in de nacht wekker zetten.
Sindsdien heeft ze geen erge terugval meer gehad, Wij zijn ook gestart met D-ty van NAF en dit gaf binnen twee weken een doorbraak na 10 maanden aanklooien. Op een gegeven moment wou ze dit niet meer eten en de pot was bijna leeg dus ben ik hier niet verder mee gegaan. Van de winter heeft ze een dikke gevoerde deken opgekregen omdat ik bang was dat ze toch weer een terugval zou krijgen. Het paardje is erg sceptisch tegenover alles en iedereen en gaat niet in een schuilstal staan als ze denkt dat er iets is. Daarnaast heeft ze een hele dik opgestrooide ligplek gekregen waar ze kan gaan liggen als ze spierpijn heeft of moe is. Een paar weken geleden zijn wij begonnen met Neutradex (voor de verzuring) geven en wij zijn het hooi weer gaan weken. De laatste dagen zie ik haar gewoon over de bevroren blubber lopen terwijl ze daarvoor enkel op het rubber in de loopstal en het gedeelte in de paddock met de vlakke paddockmatten liep. Ze loopt ook meer rechtop niet altijd met dat hoofd laag en ze houdt de bovenlijn en staart ook meer ontspannen. Wat nu echt heeft geholpen is niet te zeggen. Mischien een combinatie van factoren.
Ik begin weer hoop te krijgen, na vaak te hebben getwijfeld of ik wel goed bezig was. Maar ze eet altijd goed, is altijd vrolijk , glimt als een spiegel en staat boven in de rangorde van de kudde. Als je jaren bezig bent, zoekende, zakt de moed je soms in de schoenen. Je hebt dan geen zin meer om naar achteren te lopen en dat gestrompel te zien. Ik heb echter het idee dat ik het er vaak moeilijker mee had dan zij.
Warboel
