Christel Provaas schreef op maandag 8 februari 2010, 14:46:
> Ik vind wel degelijk dat rijden een meerwaarde heeft. Dressuurmatig rijden
> heeft een meerwaarde, buitenrijden heeft ook een meerwaarde. Maar dat vind
> ik van langeteugelen ook, of ernaast wandelen, of spelen, of clickeren, of

> bereik je weer andere dingen mee, is ook allemaal meerwaarde. Maar samen
> snelheid beleven, iets wat voor het bewegingsdier paard cruciaal is, is
> toch wel een prachtige uitbreiding op het spectrum.
> Nee ik promoot niet het scheuren over kronkelpaadjes met een blind paard.
Christel, ik bedoel dit niet persoonlijk, maar ... "slingersteile duinen scheuren, vertrouwend op zijn benen, zijn inzicht, zijn balans ...." laat met je dit vertellen:
Ingenioso houdt zijn stap in als hij van het harde op een andere ondergrond komt; de bak = zand, het pad voor de bak = boomschors, het plein = steen, gebroken puin tussen de weiden .... iedere overgang is aarzelen. Als ik niet bij het binnentreden van de stal (om hem te bekappen of zo) roep "voet" dan breekt hij zijn nek over het drempeltje.
Ik ben een paar keer met Eddy mee geweest ... in een geweldige galop kris kras tussen de bomen door heuvel op .... sensationeel, echt waar ... maar Ingenioso was 100 keer gestruikeld al eer hij boven zou zijn gekomen. Wortels van bomen met een bloedsnelheid ontwijken? Mijn zicht is prima, maar met die snelheid ... vertrouw ik niet uitsluitend op mijn eigen ogen en is het fantastisch dat een gezond paard uitgerust is met nog betere ogen!
Ik moet iedere keer aan Piet Bakker denken, waarom hij is gaan lange teugelen. Hij had een oud paard welke hij niet meer kon of wilde berijden, maar wel gezond wilde houden door goede gymnasticerende oefeningen.
Ja, ik wil Ingenioso mee naar buiten nemen, maar of dat op zijn rug is

denk het niet.
Laten we nu eventjes heel reeël zijn. Ingenioso ziet geen moer. Hij staat dag en nacht op het land. Boeren rijden af en aan, naast zijn weidje is een boomkwekerij, aan de andere kant is een drukke doorgaande weg. Hij loopt met soortgenoten, zijn zoon en regelmatig naast de shetjes of naast Jeen en zijn dames. Goke, een Friese merrie, is hevig geïnteresseerd in de Spanjaarden en neust regelmatig met Ingenioso (als Jeen effe staat te dutten

) Eén grote groep is niet mogelijk, daar hij zich letterlijk qua gehoor vasthoudt aan één paard. Hij volgt op gehoor en als de hele zooi door elkaar gaat lopen rennen weet hij niet meer wie hij moet volgen en waar hij kan lopen, met als gevolg: alle palen tot boven de grond eruit. Ik heb het geprobeerd, maar het is niet in zijn belang en veiligheid. Ik heb hem wel laten wennen aan de shetjes, zodat Nolasco niet gedoemd wordt tot "blinde geleide paard". Als hij het terrein af gaat, staat zijn neus wagenwijd open ... hij ruikt en briest, zijn ogen worden groot en zijn hele lijf is vol spanning. Tuurlijk kan ik hem vertrouwt maken met andere omgevingen en natuurlijk zal de spanning afnemen. Maar wat bewijs ik daarmee? Zoals Eddy terecht opmerkt, een blind paard hoeft niet het einde te zijn. Nee, dat hoeft ook niet. Maar zoals Cindy ook terecht opmerkt, een paard is zoveel meer als een dier waarop een mens moet gaan zitten.
Ik sta voor alles open, maar lees/hoor vaak alleen maar opmerkingen die gebaseerd zijn op "gezonde" paarden of gevoelens/emoties die vanuit de mens beredeneerd zijn.
Misschien moet ik eens een soort van open dag organiseren, zodat mensen zelf kunnen ervaren wat een blind paard nu eigenlijk betekent in de dagelijkse beslommeringen tussen andere gezonde paarden. De laatsten, de gezonden dus, snappen het blinde paard niet. "Hee, ik kom aanlopen met mijn oren naar achteren ... en jij wijkt niet?" Trap of bijt als gevolg. Ingenioso is, zover ik kan beoordelen, stik tevreden met zijn situatie. Ik wil hem alles bieden wat in zijn mogelijkheid ligt, maar zeker niet overvragen of situaties creeëren waarbij de grootste ongelukken kunnen ontstaan. Want zeg nu zelf, een volwassen blind paard van circa 600 kg in blinde paniek .... die houdt je niet, never niet! Ik heb het één keer meegemaakt en ik kan je zeggen ... doodeng! Niet iets om eens lekker mee te gaan experimenteren. Dat vind ik niet eerlijk ten opzichte van het paard!