Frans Veldman schreef op dinsdag 9 februari 2010, 17:08:


Jaaaaa.... zucht. Tijd.... We hebben allemaal zo onze eigen dingen he?

Ach, wie weet... ooit?

Groet,

Wil.

Anja Seijn schreef op dinsdag 9 februari 2010, 23:43:


Dus om wie gaat het?
Om 'ik' ?
Doe je het voor hem, of doe je het om te bevestigen dat jij die 'ik' bent, waar het paard houvast aan heeft?
Dat is wat ik (hahaha) mij afvraag.

Ik weet niet of ik mij hier in moet gaan moeien , maar zoals ik Anja begrijp wil ze bekijken of het leven buiten een vaste standweide waarin het paard nu al enige maanden zich bevind , een toegevoegde waarde voor dit paard zou kunnen betekenen.Zoja , Mooi! dan gaan we verder onderzoeken , en kijken wat de mogelijkheden zijn. Zonee , dan is dit zijn leven , in een vaste standweide , met vaste bekende paarden om zich heen , tot zijn dood.
Thats all.

Dat ze daarbij dankbaar ''gebruik'' maakt van de hulp die ze aangeboden krijgt van Eddy , is alleen maar fijn , want zoals er net al gemeld werd , Anja is een relatieve nieuwkomer in de paardenwereld , en kan wel wat hulp gebruiken.

Anja , als dit niet klopt , moet je het zeggen hè?!

Gr Esther

Ja, dat is een positieve kijk, wslk beter dan mijn worst case scenario beelden van een kermis attractie.
Mijn verzoek blijft echter, dat Anja zichzelf afvraagt wat haar beweegredenen zijn, als ze eerlijk in de spiegel kan kijken, dan is er geen issue.

Daarnaast , Anja is best trots op haar geredde paarden , en stop dit niet onder stoel of bank , maar dat staat volkomen los van wat ze uiteindelijk wil met deze paarden.
Daarin staat haar trots volkomen los van wat het beste zou kunnen zijn voor haar paarden.
Zo ken ik Anja , en het zou me verbazen als dit anders was....
Als ze met Ingi tot de conclusie komt dat het beste wat ze voor hem kan doen , hem gewoon lekker zijn leven laten lijden , is , dan kiest ze daar met 100 procent overtuiging voor. Maar dat weet je nooit zeker als je ooit iets niet geprobeerd hebt.
Wie weet , gaat er wel een wereld voor hun beide open?!...of niet...

Gr Esther

van lennep schreef op woensdag 10 februari 2010, 1:00:

en of het lijden of leiden is, daar ligt de crux.
't is niet dat ik het niet snap, er geen empathie voor heb, empathie komt me zolangzamerhand de strot uit, ik snap het allemaal wel, maar wie is nou belangrijker, dat is mijn vraag.
Het is hetzelfde als laat ik mijn paard afmaken, of nog niet. Het komt allemaal neer op wie is belangrijker. Als je me nog kan volgen.