Ik sukkel met mijn Mel!
Het probleem is vorig jaar begonnen: onregelmatig lopen in draf op het harde, rechts voor.
Mel is een Mangalarga Marchador die normaal niet zou mogen draven maar een marcha zou moeten doen. Sinds ze bij ons is, is ze haar marcha vergeten.
Ze heeft een super comfortabele draf, dus dat is voor mij niet echt een probleem.
In april begon ze dus onregelmatig te lopen....
DA laten komen, de hele rimram, platen... geen echo
Het euvel zou zich aan de koot situeren.
Ik mocht ermee rijden, alleen in stap, verder ontstekingsremmers.
Juni, ik vond dat het beter was maar na cirkelwerk in een piste is ze de volgende dag
buiten op wandeling écht veel slechter.
Andere
DA die echo kan nemen.
DA is drie uur bezig met haar en vindt uiteindelijk een "zwart gat" onder de sesambeentjes. Dus: ontsteking van de aanhechting van de pees onder de sesambeentjes.
Advies: 6 weken stalarrest, ontstekingsremmers en een zalf, ik weet de naam niet meer, die we met een handschoen moesten aanbrengen.
"Euh... wij hebben geen stal????"
"Ja...euh... in een kleine paddock dan, waar ze geen "explosieve" bewegingen kan maken."
Tja, Mel, geen explosieve bewegingen????
Toch maar geprobeerd, met een ander paard als gezelschap, achter een draadje...
Mel verpieterde helemaal, doffe pels enz.
Dus: Mel naar de wei gebracht, eerst op een klein stukje en dan uitgebreid want hoe kleiner het stukje, hoe explosiever de bewegingen.
Gestopt met de agressieve zalf omdat Mel daar korsten van kreeg.
Van mij moest ze ondertussen ook al niks meer hebben omdat ik die ontstekingsremmers in haar mond kwam spuiten.
Een paard dat mij overal los volgde
Ik heb haar dan helemaal losgelaten, ze heeft haar leventje op de wei gehad. We hebben op geen enkel moment iets verkeerd aan haar bewegingen gezien terwijl ze regelmatig vrolijk rondbokte en rondgaloppeerde.
Sinds december staat ze met de andere paarden bij ons thuis in de paddock. De weg naar de wei is in de winter een overstromingsgebied, vandaar.
Mel is super in vorm, in volle glorie.
Slik, ik ga er terug mee rijden, in januari, een stapwandeling...
Het lijkt niet slecht te gaan.
Maar wanneer ze uit zichzelf begint te draven loopt ze toch weer onregelmatig
Vorig weekend heb ik er een grotere wandeling mee gemaakt, ook stukken mee gedraaft.
Qua conditie was alles OK. Op het zachte draafde ze super, had er ook duidelijk zin in.
Maar als de ondergrond wat harder werd... dan ging het weer fout verdekke...
Nu denken we dat heel dit probleem te maken zou kunnen hebben met haar scheef zijn.
Ze loopt buiten namelijk heel duidelijk met haar hoofd naar rechts gebogen.
Ik moet er wel bijvertellen dat Mel een héél gevoelig, extrovert paard is. Dus het tegenovergestelde van een koudbloed binnenvetter. Ze heeft een heel lage pijndrempel.
Zo stilletjesaan wordt ik er zot van!
Marianne
Warboel
