Kleine correctie

Getrapte allergie had ik op de verkeerde plek staan. Het moet natuurlijk niet achter de alinea maar achter deze zin:

er is een mooi spreekwoord:

Veel beloven en weinig geven, doet kinderen en gekken in vreugde leven...

Volgens mij is dat hier wel van toepassing! Ik ben héél erg benieuwd naar die 'beestjes' in het bloed. Vreemd dat dit bij ( voor zover ik weet) nog nooit ter sprake gekomen is, bij welk allergie-probleem dan ook! Ik wil best wel geloven dat bepaalde kruiden behulpzaam kunnen zijn bij het de-sensibiliseren maar dit lijkt me pure kul! Ik snap ook niet dat een organisatie als de NVVR dat zomaar op de site zet.

Ik ga die meneer een mail sturen om te vragen wat hij precies met die beestjes bedoelt!

Groet, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 2 maart 2004, 13:40:


Ja met een shetje zul je je wel dubbel moeten buigen! Oh, er zijn zat van die leuke oefeningen, oren, neuzen, mondwerk.. als je dit soort dingen inderdaad leuk vindt om te doen dan is de investering in het boek van Tellington de moeite waard! Het lijkt soms net een beetje een kinderboek maar ze omschrijft de oefeningen ( en de achtergronden ervan) wel heel duidelijk. En de paarden genieten er over het algemeen echt van. Paardrijden met Linda Tellington-Jones heet 't. Er staan naast allerlei touches ook allerlei grondoefeningen in met balkjes, touwtjes, bruggen enzovoorts! Voorlopig heb je wat te doen!

Groet, Marianne

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 2 maart 2004, 13:21:


Hoi,

sorry voor 't onderonsje - typisch twee dressuurruiters die het zelfde boek hebben!!! :)))
Helaas is het niet te doen om de lange teksten van meneer Steinbrecht op de site te zetten - het is ook niet bepaald makkelijk leesvoer!

Groet, Marianne

cornelie schreef op dinsdag, 2 maart 2004, 13:17:


Ja leuk hé! Heb je 't boek van Ulrike Thiel ook al gelezen? Kan ik je ook aanraden, maar richt zich meer op het rijden dan op de paarden.
Groet, Marianne

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 2 maart 2004, 13:21:


Poe, dat wordt wat lastig denk ik, het is een flink boekwerk. Ik zal eens kijken of ik er een samenvatting oid van kan maken.

cornelie

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 2 maart 2004, 16:16:


Hoi Ilona,
Ik heb het artikel op de nvvr site ook gelezen, klinkt heel interessant. Ik hou me al jaren bezig op het gebied van kruidengeneeskunde bij onze dieren. Ik moet zeggen met vaak een prima resultaat. Nou benoemde jij de ingredienten van het nieuwe middel. Kun jij ook achterhalen hoeveel van elk kruid er ongeveer in een tablet gaat en hoeveel ze er dagelijks van moeten hebben. De meeste beschreven kruiden ken ik als sterk inwendig reinigend, dus daar is niets mis mee. Maar het verbaast me dat er heermoes paardestaart bij staat. Deze plant staat in de meeste lijstjes wat kruiden voor paarden betreft als zeer giftig te boek. Nou is mijn nieuwsgierigheid toch wel heel erg gewekt. Alleen het boek "kruidengeneeskunde voor dieren" van Juliette de Bairacli Levy (trouwens een aanrader voor iedere paardenliefhebber) beschrijft geen giftige werking voor paarden over Heermoes
Groetjes,
Henny Wittenaar

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 2 maart 2004, 14:00:


Dan denk ik inderdaad dat dat zo lijkt Ik vind het overigens sowieso moeilijk om alleen via tekst iets duidelijk te maken, zeker de nuances zeg maar. Omdat ik het juist allemaal op een voor mij goede manier wil doen ben ik er juist langer mee dan 'normaal'. En de mensen hier om mij heen vinden dat ze mij dat ook niet vaak genoeg kunnen zeggen Ik ben nu ook nog maar B dressuur met 1 winstpunt en onze eerste endurance gaan we pas deze maand rijden maar ik zie wel graag de dingen als 1 geheel. Dus , om even bij de dressuur te blijven, niet pas na 10 winstpunten kijken wat ik in de volgende klasse moet kunnen maar nu juist al bezig zijn met wat er in het hoogste niveau gevraagd wordt. Maar uiteraard wel aangepast aan het niveau dat wij nu hebben. Dus dan ook weer die prior and proper preparation. Daarom lees ik nu ook weer dat boek, hoe 'moet' een paard lopen, welke invloed heeft een bepaalde bouw (ik heb nu eenmaal geen standaard dressuurpaard). En hoe meer ik lees, hoe makkelijker ik ook ga rijden en hoe beter ik het 'geheel' ook ga begrijpen. Ook zo met de endurance eigenlijk. Ik start klasse I, in feite is dat nog niet zo'n wereldafstand natuurlijk. Maar toch verdiep ik mij ook al in de literatuur voor evt hogere klasse. Ook in de trainingen houd ik er nu al rekening mee. Wat ik juist waardeer aan het klassieke is de tijd nemen voor alles. (vb de spaanse rijschool) Helaas heb ik wel de 'fout' gemaakt dat ik te lang bezig ben geweest met level 1 van parelli maar ook daar leer ik weer van. Mijn motto is ook altijd : do you want it fast or do you want it last. Aangezien ik 2 jaar over die eerste winstpunt heb gedaan heb ik nog wel even te gaan voordat de volgende komt


Dát probeer ik nu juist te voorkomen. Ik heb nu ook eindelijk instructie gevonden die mij hierin begeleidt. En helaas kon ik niet bij 0 beginnen bij pride maar moest ik weer terug naar - 10 ofzo. Maar ja, het is mijn hobby, pride is weer een vrolijk paard dus we prutsen vrolijk verder

cornelie

henny wittenaar schreef op dinsdag, 2 maart 2004, 18:20:

Nou ik heb al best veel heen-en-weer gemaild met louis en ik denk dat ie niet zit te wachten op nog een vraag. Ik weet dus niet hoeveel er van iedere plant in zit. Als je dat wilt weten kun je beter zelf even mailen denk ik.

Wel weet ik dat een paard iedere ochtend en iedere avond 1 pil moet hebben. Maar hoe groot de pillen zijn en hoeveel er waar van inzit weet ik niet...

Apart dat heermoes paardestaart er bij staat dan, als die gifitg is. Maar misschien is ie dat niet? Ik heb het wel expliciet gevraagd. Hij schreef namelijk dat alle producten veilig waren omdat ze al tijden zonder problemen bij mensen gebruikt worden. DAT uitgangspunt is natuurlijk niet correct! Maar hij zei dus dat het ook bij paarden niet giftig was...

Gr Ilona

Van die beestjes heb ik ook niks gehoord, van de nvvr site.
Maar er is momenteel een groot onderzoek gaande bij het NL Fjordenpaardenstamboek over het verhelpen van zomerexzeem. Ook daar wordt een middel getest en daar zijn veelbelofende resultaten van (voorlopige dan).

Uit het stamboek-boekje:

Samenvattend kunnen wij vaststellen dat 87% van de dieren binnen korte tijd en in enkele gevallen na een tweede of aangepaste aanvullende behandeling, geheel herstelden of dat schuren in het geheel niet meer voorkwam, zoals in voorgaande jaren.

Voorlopige conclusie
* bij het doorspreken van de afstammelingen en navraag over de eventuele kinderen van deze fokdieren, is gebleken dat dit probleem geen duidelijke familiezaak is en eigenlijk onvoorspelbaar voorkomt.
Dat er van een directe vorm van overdraagbaarheid (erfelijk) van de gevoeligheid sprake zou zijn, valt nooit uit te sluiten, maar ligt niet voor de hand gezien de huidige kennis.
Meer heil kan verwacht worden van het aanbrengen van verandering in het managment van onze paarden en voorkoming van uitwendigge negatieve invloeden en dat is ook de mening van de stalmanagers aldaar. Resstoffen stapelen zich op in het lichaam van paarden en laten en het geheel van chemische processen wordt stap voor stap ontregeld, waardoor paarden uiteindelijk van het ene probleem in de andere vallen

Bij dit onderzoek is een bepaald preparaat drie keer daags gevoerd en is er bloedonderdoek uitgevoerd. Blijkbaarc was er een totale omslag te zien in het bloedbeeld, maar waar dan wordt niet helemaal duidelijk?!Het onderzoek is uitgevoerd door Dhr. L. Taal, ingenieur en biochemicus van beroep.

Greets Maaike

Kijk wie vraagt kan wat leren, nietwaar? Her is het antwoord op mijn mail met de vraag over de beestjes:

Marianne

Het beestje in het bloed is een oide, het is een zeeeeeer verre voorouder van de bacteriën die niet luistert naar antibiotica en die eventjes inactief wordt door corticosteroïden maar dan wakkerder wordt dan voorheen.
Wij wisten al langer dat wij bij mensen met onze middelen bijna wonderen konden doen en ik "zag" verleden jaar de toepassing op paarden. De resultaten waren onverhoopt positief vandaar... novabogom.
Deze oide kan niet tegen het speeksel van de collicoidesmug, hij scheidt dan toxinen af waar het paard niet tegen kan er reageert met wrijven voor die enorme jeuk.
Wij schakelen deze oide uit in enkele dagen en de jeuk is gewoon weg omdat er geen toxine meer afgescheiden worden. Wij denken dat ze niet in de genen zitten maar wel overdraagbaar zijn via geslachtelijk contact zoals aids.

Louis
Tot jullie dienst ladies!
Marianne