Lees even over het Cair systeem van Wintec
Zie bijv. http://www.aleashop.be/showinfo.asp?language=nl&pagina=Product%20info&IDnr=67281 -- click op "meer over het Cair systeem, dan opent er een pdf bestand die uitlegt wat het is.

Ik meen mij te herinneren dat pergolide al wel vrij snel resultaat laat zien...
Maar dat een groot probleem is dat je paard het niet wil innemen , omdat het een vies goedje is , en misselijkheid een humane bijwerking , ook nog een reden kan zijn dat het paard het niet wil innemen.

En je zou de magnesium tijdelijk flink op kunnen hogen , iom je dierenarts.

Ik weet van een paard die geregeld bevangen stond , dat , na van alles geprobeerd te hebben , de luchtcompositon [tegen dampigheid] mogelijk wel de grote boosdoener is geweest ehm
Paard krijgt het niet meer , hooi wordt continu nat gemaakt , en het gaat nu erg goed met dat paard!!!

Misschien dat toch een poosje stoppen met alles behalve de magnesium en alleen maar geweekt hooi?
Ik roep maar wat hoor...

Gr Esther

Hee Ester,
Hartstikke bedankt voor je tip!
Ik ga het zodadelijk zekr proberen ester!

Groetjes Anne

Hee ik ga zeker een kijkje nemen op die sites,
En kijken of ik de boeken ect. kan kopen
Bedankt!
Gr. Anne

Ilma Meijer schreef op donderdag 18 februari 2010, 23:05:


Hahaha, dat wordt voor ons ook een leuke uitdaging, hoe kunnen we de deelnemers die bijna in het bos wonen toch laten verdwalen

Mijn enige bedenking is dan het zinnetje; als u goed in balans zit ehm ...
Ben helaas net zo groen als mijn paardje...

Financieel gezien is het een zeer goede optie , en lijkt het mij ook een fijn zadel voor Namkje.
Heb er al veel positieve verhalen over gehoord .Maar dat het nog niet zo eenvoudig is om het zadel goed passend te krijgen.

Ik vind dit ook een goede optie!
Thanks!

Gr Esther

ehm ehm ehm

Frans , de ehm doet ut niet!!!

Gr Esther

Goovaerts Carlien schreef op vrijdag 19 februari 2010, 12:33:


Mijn petje heel diep af voor jou Carlien!

Dápper van je om een filmpje hier te plaatsen en om te vragen wat je kunt verbeteren, en wat het is dat jouw paard je wil duidelijk maken. Je bent (dus) ook duidelijk begaan met hoe hij zich voelt.

Jouw paard kan met jouw hulp een veel fijner leven krijgen dan hij nu heeft en het is me duidelijk dat dat juist is wat je wilt. Super, dat je durft te vragen hoe je dat gaat bereiken, en dan niet alleen vragen aan de mensen van wie je al les hebt en/of die ook "bij jou op stal staan" - maar ook hier! Kan menig paardeneigenaar nog wat van leren.

Ook super dat je bij de Poedertoren gaat stage lopen. Zeker weten dat je daar een hoop kunt leren!

Over het filmpje. Ik zie héél veel dingen gebeuren. Ik wil benadrukken dat je beter, meer en sneller zult leren door les te krijgen van iemand die veel weet van paardentaal. Zo iemand weet dan óók van lichaamstaal (dus hoe jij met lichaamstaal duidelijk kunt maken aan je paard, wat je vraagt). Dan kan iemand jou dingen voordoen, jou dingen laten ervaren, etc. Dat gaat niet via een forum.
Dus: commentaren die je op dit forum leest n.a.v. het filmpje kunnen je wel een stapje verder helpen, maar het kan niet een goede lesgever vervangen. Ik weet 't, dat is al gezegd, maar omdat ik het zo belangrijk vind (en het allerbelangrijkste: paard in de wei!) herhaal ik 't nog eens

Over jouw paard: er is geen sprake van dominantie. Je paard doet werkelijk zijn best om te doen wat jij vraagt en hij is totaal niet bezig om te kijken of hij het kan winnen van jou, of iets dergelijks. Hij vindt jou leuk (!), hij wil graag jouw positieve aandacht! Soms krijgt hij dat, maar op andere momenten vraagt jouw paard er om en dan word jij - in de ogen van jouw paard - boos en stuur je hem weg. Jouw paard begrijpt het niet: "wanneer zijn we nou vriendjes, en wanneer niet?"

Ik schrijf op dit moment niet méér details omdat ik denk dat je die wel van Pien zult krijgen.

Zet 'm op, veel succes!
Karen

P.S.: o ja, begrijpelijk misverstand: in Vlaanderen betekent wandelen met je paard dat je er op zit. In NL betekent het dat je náást je paard loopt

Goovaerts Carlien schreef op vrijdag 19 februari 2010, 12:33:


Denk maar zo: Ook al is het verre van ideaal, maar een paddock van 100 m2 met minstens één geijkwaardige soortgenoot is nog altijd beter dan in z'n uppie in een stal van 12 m2

Succes met zoeken.
Pien

Marlies Sanders schreef op vrijdag 19 februari 2010, 12:12:


Ik denk dat dat heel goed mogelijk is, inderdaad. Zeker is het nuttig om veulens samen met volwassen paarden te laten lopen, maar dan moeten die volwassen paarden met gróte voorkeur wel normaal sociaal ontwikkeld zijn! Heel veel paarden zijn dat niet, omdat wij mensen die paarden in hún jeugd niet in een goed samengestelde kudde hebben laten opgroeien.

Eén van mijn paardjes hier, Donna. Ik heb heel lang gedacht, om haar gedrag te verklaren/te vergoeilijken, "zij is nu eenmaal dé alpha merrie van ons kuddetje". Inmiddels kijk ik daar anders tegenaan. Kort door de bocht gezegd denk ik nu: "zij is nu eenmaal een enorme bitch met ook nog eens een vrij absurde mate van voernijd".
Ik neem het Donna niet kwalijk! Ik weet niets van haar veulentijd, wel het één en ander van haar tiijd tussen 3 en 14 jaar oud (en vanaf die leeftijd is ze bij mij). Ik denk dat veel, zo niet alles, van haar buiten-proportionele agressie naar andere dieren toe - 't is niet alleen naar paarden - daar zijn oorsprong vindt.

Ik weet heel veel van honden, veel meer dan over paarden. Ik heb veel honden gezien die nooit meer hond-natuurlijk-sociaal zullen en kunnen worden, als gevolg van "een verkeerde opfok". Sommige van die honden kunnen nog best leren om te functioneren in een groepje met vaste samenstelling, en ze kunnen leren om andere honden niet aan te vallen maar te negeren (althans, zeker zo lang de eigenaar erbij is). Zo zie ik dat nu ook meer bij paarden. Door schuld van mensen zijn er types zoals mijn Donna. Een veulen in de groep erbij mét Donna zou m.i. een érrug slecht idee zijn.

grt,
Karen

Alegria schreef op vrijdag 19 februari 2010, 12:40:


Wees maar niet bang, we zijn verwend met de tomtom dus het kaartlezen zijn we verleerd én wij hebben het bos nog niet zo in onze broekzak zitten zoals jij. Maar de eerste stapritten worden gepland dus mag Jutta ons het één en ander leren én dan nog een nachtje of wat op stap met de bosbouwer.......tsja, het kan idd toch nog een hele kluif voor jullie worden

Karen Koomans schreef op vrijdag 19 februari 2010, 12:32:


Heb je niet op de knop artikelen gedrukt denk ik.
Daar staat ook nog wel wat hoor, maar inderdaad niet de "je steekt je hand uit en wacht tot ie 'm raakt met zijn neus" verhaaltjes. .
Ik wil je graag uitleggen waarom niet.
Mensen die op die manier willen beginnen, stoppen ermee zodra hun paard laat zien dat ie het karakter van een paard heeft. Ze duvelen in de eerste de beste valkuil. Ik weet dat omdat ik ook veel clinics van een dag gegeven heb waarbij je de basisbegrippen uitlegt. Zelfs dan gaan alleen de supersterren door met clickertraining. Het lijkt zo eenvoudig en in principe is dat het ook, het is per slot van rekening niet meer dan een keer Yes roepen en een voertje als beloning geven. Maar vlak onder de oppervlakte liggen een aantal bekwaamheden die je moet hebben of je aangeleerd moeten worden.
Je bent met de hersens van een paard bezig!
Eén klein voorbeeld: Mensen gaan zich ineens heel anders gedragen tegen een paard. Ze gaan o.a.onbewust veel meer leiderschap laten zien tegenover een paard die dat helemaal niet gewend is van hen. Ik hoef je niet uit te tekenen dat niet elk paard dat automatisch accepteert, hoe vriendelijk de methode op zich ook is.
En dan lees je van degene die er mee begonnen was:
"Dat clickertrainen is niks voor mijn paard, hij wordt er opdringerig van."
Dáárom heb ik de driedaagse cursus laten verfilmen en op dvd gezet. Zodat men kan leren van de cursisten en hun goede dingen kan zien, maar ook de fouten die ze maken kan afkijken en voorkomen.
Om voorgaande redenen is tegenwoordig mijn eis: Als je les van mij wilt, prima, maar éerst mijn Dvd's bekijken. Daarmee een poos oefenen en dán , als ze er nog zijn, wil ik helpen met specifieke problemen of dingen die je aan wilt leren, trainen.
Ik denk dat het met honden, hoewel inderdaad het principe niet anders is, toch wat eenvoudiger ligt.

als je achttien bent, kun je toch zelf beslissingen nemen??? ik snap het niet hoor... ik onderhoud en betaal mijn paarden al zelf vanaf mn 16 en ik ben ook een voltijds unifstudent hoor! ehm moeilijk gaat ook hoor!
ik heb altijd weides, weidegenoten en dergelijke gevonden en zorg er ook voor dat ik het kan betalen...
en vader of niet die het niet met je eens is, ooit ga je toch eens je mond moeten opentrekken tegen hem of je kan blijven 'ja papa' zeggen.

wat het filmpje betreft, vind ik je niet duidelijk tegenover je paard, maar dat hebben meerderen hiervoor ookal opgemerkt. je vraagt bv om op de volte te gaan maar onbewust sta je nog in zn weg en versper je hem denkbeeldig de weg. dat klopt natuurlijk niet voor je paard en daarom stijgert hij of wilt hij niet op de volte...

P.S.: wij mensen verergeren de situatie vaak ook nog eens door voerplaatsen te maken, in een minder aantal dan dat er paarden zijn en/of (te) dicht bij elkaar.

In dat opzicht heb ik deze winter weer wat geleerd... arme paarden, dat ik daar zo lang over doe ;-( ! In de winter verergeren Donna's drift-, bijt- en ik-schop-jou-in-elkaar buien met een factor 10 (of zo). Valt bij mij éindelijk het kwartje dat paarden die niet op postzegels leven normaal gesproken overál voer in hun buurt hebben (elk paard van de kudde, bedoel ik). Dus "voernijd" is in zo'n situatie nergens voor nodig, behalve wellicht wanneer de kudde eens een keertje iets byzonders vindt (1 boom waaronder afgevallen vruchten liggen, bijvoorbeeld).

Wat doen wij (ik, althans), we voeren hooi in plukken, of in hooibakken/-netten, what ever. Ik verspreidde het hooi altijd al wel, maar ik zie nu dat ik de verschillende porties niet slim genoeg verdeelde. Met als gevolg dat Donna vaak en met redelijk succes - al vretend - probeert om álle voerplekken op te eisen, én dat de afstand daartussen zo klein is dat mijn arme andere dieren (paarden, ezels, geiten) niet altijd voldoende tijd hebben om te vluchten, buiten het bereik van Donna's tanden en hoeven. Hoe dom kun je (ikke) zijn....

Ook als de oppervlakte een postzegel blijft, kun je door "paden" aan te leggen (lintje of hekwerk ertussen) veel meer vluchtruimte creëren. Nú moet Donna een eindje rennen, dan een 180 graden bocht maken en opnieuw rennen, om de bult hooi aan de ándere kant van een schriklint op te eisen. Soms zijn grote verbeteringen zó simpel - achteraf bezien - dat ik niet snap hoe ik dat dan zo lang níet kon zien...

grt,
Karen

Karen Koomans schreef :


Eens.
Maar paarden kunnen wel veranderen door gunstige omstandigheden.
Onze beschadigde Puck is van een helse bitch veranderd in een superzachte moeder toen zij haar veulen Iskander kreeg. Aanvankelijk wist ze van geen meter wat ze met hem aan moest en daar heeft ze echt wel een dag of twee voor nodig gehad, maar nu is het Puck die zich als 'peettante' opgeworpen heeft voor de jongere paarden. Voor Puck heeft het indertijd (toen ze bij ons kwam) 9 maanden geduurd voor we haar met een goed gevoel in de groep durfden te laten. En nog zijn het Winner en BD geweest die haar manieren hebben bijgebracht. Een paard is kennelijk toch niet te oud om te leren want op haar beurt zien we Puck nu hetzelfde met de veulens doen als Winner en BD met haar gedaan hebben, 3 jaar geleden.
Supersociaal zal ze nooit worden, dat zit er niet meer in (ze bijt eerder van zich af dan dat ze wat met een ander paard aangaat) maar naar de veulens toe zien wij een heel andere Puck. Van hen duldt ze veel meer dan van de volwassen paarden. Ze zoekt hen ook op, alsof dat haar meer rust geeft.

Een tijd geleden hebben we twee merriegroepen samengevoegd tot één groep. In beide groepen liepen een stel bitchen dus het heeft een tijd geduurd eer we dit aandurfden maar nu zien we dat er Rust en Structuur aan het ontstaan is. Puck heeft zelfs een belangrijke stap terug gedaan in rangorde ten gunste van Amber. Wij zijn daar blij mee want Puck is nooit een echte leider geweest. Die is meer van het aggressievere type en dat moet je hoog in de rangorde niet hebben, dat geeft alleen maar onrust.

Het klopt dat veel paarden vanuit hun tradi voorgeschiedenis geen veulens en verticale leeftijdopbouw gewend zijn, maar een veulen brengt op de een of andere manier op den duur wel zachtheid in hen teweeg. Heb je wel een absoluut sociaal sterke groep voor nodig om dat te (laten) begeleiden.

Groet , Pien