Karen Koomans schreef :

Ik zou maar wát graag een boot hebben, maar ik kan het niet betalen.
Mag ik een boot hebben?

Precies hetzelfde voorbeeld hoor....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 20 februari 2010, 15:23:


Pien, dankjewel voor je uitgebreide reactie. Volgens mij zijn we 't hélemaal eens!

Met een one-rein-stop !

Neeejj, flauw geintje... Ik begrijp én onderschrijf je standpunten. Die voorbeelden die je noemt, nou, zulke ménsen mogen ook écht niet op Míjn paard hoor!

Mijn stekels overeind kwam óók, omdat ik uit de vraag van de OP afleidde dat zij niet onverantwoord bezig is. Ze schreef:


Ik herken mezelf wel, in dat verhaal. Ik zag jouw eerste reactie in die draad om die reden als behóórlijk "pijnlijk" (voor de OP, met name; en een beetje voor mezelf).

Toen je later schreef dat je diagonaal aan het lezen was, ach - toen vond ik het al niet meer zo'n punt. Later flakkerde mijn boosheid weer op - kweenie meer waarom (ga 't ook niet opzoeken, voegt niets meer toe, toch?).


Karen

Spirithorses schreef op zaterdag 20 februari 2010, 15:35:


En ik wil een Porsche 911 met alle toeters en bellen ... ik rijd in een Peugeot 206
Stel je voor ... om op je voorbeeld in te haken ... je draait je laatste dubbeltje om voor de onderhoudskosten van je paard, prima, moet je allemaal zelf weten ... dan wordt paardmans ziek en dan behoorlijk ziek hé ... hij is wel te helpen, met behoud van kwaliteit van leven, maar dat gaat dan aardig in de papieren lopen. Wat dan? Er zijn geen financiële middelen aanwezig om paardmans op te lappen, gaat paardmans dan naar de slacht? Dat laatste heb ik in de praktijk zien gebeuren. Paardje was verzekerd, maar verzekering ging niet akkoord. Deze pony had nog jaren meegekund. Maar helaas, geen financiële mogelijkheden, dus de pony werd geslacht en met de uitkering ... is er gewoon weer een nieuwe aangekocht! Dus nee, mensen die financieel de last niet kunnen dragen zouden er verstandig aan doen om die last ook niet te willen!
Ander voorbeeld ... wij zijn zelfstandig en kunnen ons de paarden permitteren. Stel dat er iets gebeurd waardoor wij in financiële ellende komen. Denk je dan dat ik dat ga zitten afwachten dat ik ze niet meer te eten kan geven? Of denk je dat ik ga handelen en zorg dat ze bij mensen terecht komen die minder pech hebben en wel voor ze kan zorgen?

Karen Koomans schreef :


Nah, dan hoop ik dat het bij deze enigszins opgelost is en jij je ook weer rustiger voelt.
Zo, ben nu weer effe naar buiten aanhanger leegruimen. Eén na laatste lading, dan is alles e i n d e l i j k oververhuisd......

Tot later, Pien

Binnenkort heb ik een afspraak met de da om tetanus te enten. Nu 5 jaar geleden .
Heb ik net op internet een stukje gelezen van Icelandic horses, ene Bosjager.
Wanneer het paard de basisentingen heeft gehad, zou het paard levenslang beschermd zijn voor tetanus. Zo bleek uit het onderzoek.
Liever ent ik niet, ik kan nog afzeggen.
Dit is dus hetzelfde verhaal dat voor de meeste entingen opgaat, als de basisenting goed is, hoef je niet meer te enten. Wat vinden jullie?

Huh, nou de medicijnen zijn niet erg duur, 35 euro per maand, gewoon 1 pilletje per dag, geen moeite hoor. Vanmorgen knalde ze er weer op los in de wei, ze voelt zich een stuk beter.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 20 februari 2010, 14:24:


hier 14x14
In 12x12 werd ik claustrofobisch

vagebond schreef op zaterdag 20 februari 2010, 16:06:


Er zijn geen medicijnen tegen cushing. Dat er wel lieden zijn die hier "iets" voor verkopen doet daar niets aan af.


Ja, dat zou zonder pilletje ook zo zijn geweest, het gaat nou eenmaal op en af. Van Cushing ga je je overigens ook niet ziek voelen, het ondermijnt alleen een aantal functies in je lichaam. Ondertussen voel je je door de verhoogde cortisonen uiterst fit. Dat "erop los knallen" in de wei kan juist heel goed een symptoom zijn van cushing.

Frans

Een poos geleden hebben we er hier al een discussie over gehad, maar ik heb ook eens ergen gelezen dat er na 10 jaar nog antie-Tetanus in het bloed word aangetroffen.
Misschien wel dat het nog per dier/mens kan verschillen?
Bijvoorbeeld, doordat het dier "regelmatig" met de tetanus bacterie in aanraking komt?
De vraag is eerder (denk ik) Hoe groot is het risico en durf je dit nemen?

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Anja Seijn schreef op zaterdag 20 februari 2010, 14:14:


Achteraf weet je alles van te voren.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 20 februari 2010, 16:26:


Bij tetanus werkt dat niet zo, je gaat namelijk niet dood aan de bacterie maar aan het gif dat de bacterie produceert en dat vrijkomt als de bacterie dood gaat. Bacterien komen niet het lichaam binnen maar de sporen van bacterien, en daar ontwikkelen zich de bacterien uit.

Frans Veldman schreef op vrijdag 19 februari 2010, 17:28:


Net zo antropomorfistisch om te denken dat merries er "wel pap" van lusten.
Woody laat geen ene hengst toe, waar zij niet "verlieft" op is!
Word ook niet echt hengstig bij de ruinen.


Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Ilma Meijer schreef op zaterdag 20 februari 2010, 12:03:


Mooi! enkel de aanwezigheid van een dier, heeft al vele goede invloeden. Mijn schoonvader staat op de wachtlijst voor een verzorging tehuis, hij is zwaar hart patiënt en kan niet veel meer. Hij woont alleen op het platte land, maar wel mét een hond. En dat is bijna levens reddend voor hem. Bij eenzame en depressieve mensen kan een hond zoveel aan kwaliteit van leven toevoegen. Persoonlijk vind ik wel dat vogels, konijnen en cavia's en vissen in de vrije natuur thuis horen en niet in gevangenschap gehouden zouden moeten worden. Hoe veel plezier een mens er ook aan zou kunnen hebben. Het belang van het dier staat voorop. En pas als dat goed is, kunnen we echt wat hebben aan dat samen zijn. In huis dus alleen honden en katten (en de kat moet ook naar buiten kunnen). En in de wei boerderij dieren, daarmee houd het op. Bijna alle mensen in een tehuis voor mensen met een verstandelijke beperking, kunnen zelf niet voor een hond of kat zorgen. Alhoewel een kat eerder, mits de begeleiding verstand van zaken heeft en zijn verantwoordelijkheden neemt om het dier een goed leven te gunnen. En daar ontbreekt het meestal aan. Zoals dat de kat niet naar buiten hoeft en de dierenarts te laat ingeschakeld word. En een hond kan helemaal niet meestal. Echter iemand die op bezoek komt met een hond, kan wel samen veilig, en zinvol bijdragen aan het levens geluk.

joop schreef op zaterdag 20 februari 2010, 16:27: