Piet schreef op maandag 22 februari 2010, 0:50:


Als zelfs een dure kliniek lang niet altijd weet te bepalen waar de pijn vandaan komt, hoe wil je dan bekappers opleiden die aan de spieren moet voelen waar het probleem zit? Is een utopie en mag je niet verwachten! Om van de fout- en gecompliceerde diagnoses nog maar niet te spreken!

Volgens mijn voormalige smid is het in Duitsland zo dat de eigenaar de hoeven optilt en de smid eraan werkt. Zoiets lijkt me een uitstekende oplossing voor eigenaren met moeilijk voet-gevende paarden die het probleem gemakzuchtig doorschuiven naar de bekapper.

Piet schreef op maandag 22 februari 2010, 7:56:


'Probleem' is vaak dat je bij een nieuwe klant van te voren niet weet hoe zo'n paard is, of-ie voetjes kan geven, zich weet te gedragen etc. Wij komen vaker bij paarden waarvan de eigenaar zegt dat het paard slecht is in voetjes geven en dan valt het reuze mee en heeft Jack ze binnen de kortste tijd 'verleid' om mee te werken. Wij komen dat juist vaker tegen dan onongevoede paarden.

Op de dagen dat wij uit bekappen gaan werken wij een heel tijdsschema af (bekappen, hoefschoenen aanmeten) en dan kún je die extra tijd niet incalculeren. Bovendien voelen wij ons niet geroepen om dáár andersmans paard staan op te voeden, ook niet als we het betaald zouden krijgen. Wij zijn daar op dat moment om te bekappen en niet om een privéles te geven. Hier thuis kan worden getraind, kunnen mensen paarden brengen, maar ik ga daar niet op een grasveldje staan klooien. Dus Jack en ik denken daar heel anders over.

Groet, Pien

Risah, als je paarden nu met een harde manenkam staan, is het kwaad al geschied. Een praktische oplossing is om vanaf nu half hooi, half stro te voren. In stro zit praktisch geen fruktaan en zo halveer je de hoeveelheid fruktaan.

Christel Provaas schreef op zondag 21 februari 2010, 19:28:


Ja, ik heb de draad nu ook gelezen en ik schrik ervan hoe slecht dit paard loopt, en nog wel met alle vier de benen. Ook een Quarter met zware achterhand en veel spiermassa hoort zo niet te lopen, kom nou zeg! Niks wandelen op het harde en zelf conclusies trekken. Dit paard zit helemaal vast van de pijn en heeft waarschjijnlijk een stofwisselingsprobleem op dit moment (want ze kan ook spierbevangen zijn).
Daar hoort een DA bij. Vandaag nog!
Dan zie je op dat moment wel hoe die dat oplost. Nu gaat haar gezondheid voor.

Sterkte Jennet, laat je weten of het inderdaad hoefbevangenheid is? Ik vind haar wel te zwaar

Pien

Ja dat is schrikken hé!
Onze Indy heeft enkele weken ook verstoppingskoliek gehad. Omdat wij Apache verloren hebben aan koliek (met verdraaiing van de darmen), hebben wij op dat gebied wel een trauma en roepen we er al heel vlug een DA bij.
Ook als ze eerst toch nog mesten kan het een verstoppingskoliek zijn. Het is dan gewoon de mest die al voorbij de prop is die er uit komt.
Indy werd ook opgegoten met parafine, mét een praam die we zelf mochten vasthouden.

Gelukkig begon Indy 's nachts al terug te mesten.

Het advies van de DA was: géén hooi, wél gras omdat dat purgerend werkt.
Wij zijn dan veel met Indy gaan wandelen en hebben haar aan het weinige gras dat er toen was, laten peuzelen.

Wij zijn er nu eigenlijk van overtuigd dat Indy verstoppingskoliek had omdat ze van Mel niet genoeg bij de waterbakken mocht. Mel is heel erg dominant en regelt het leven van de anderen.
We hebben nu nog een derde waterbak gezet.

Als wij zien dat een paard zich niet goed voelt, is het eerste wat we doen aan de buik gaan luisteren, links en rechts. Doe dit ook eens wanneer je paard gezond is, dan hoor je het verschil. Te véél geluid, te weinig, of helemaal niks.

Wij zagen wel een duidelijk verschil tussen Indy en Apache. Apache was al heel vlug apatisch. Indy niet, die had zelfs nog honger.

Kolieken: bah, bah, bah

Marianne

Zeker schrikken! Het enige wat je nu nog kunt doen, is zorgen voor rustige beweging (wandelen aan de hand) en in kleine porties hooi geven. Koliek kan meerdere oorzaken hebben die niet altijd voedselgerelateerd zijn; soms is het de omslag naar koud nat weer, of stress of een virus. Drinkwater extra checken.
Met welke aanwijzingen heeft de da je achtergelaten?

Piet schreef >

Nou weet ik niet hoe jij werkt maar dat dóé je als bekapper toch al?
Als een paard zijn voeten niet kan of wil geven ga je altijd op zoek naar de oorzaak. Is het onervarendheid, dwarsheid, heeft-ie iets meegemaakt, of zit-ie ergens vast? Van een verder braaf paard dat moeite met z'n achterbenen heeft weet je vaak zo dat er ergens in dat lijf een blokkade of iets niet lekker zit. En dan raden wij de eigenaar aan daar een gespecialiseerd iemand naar te laten kijken.
Daar zit geen meerprijs aan, overigens. Netwerken is véél belangrijker in deze

Groet, Pien

Er is een levensgroot verschil tussen je eigen kinderen en andere kinderen.
Met je eigen kinderen kun je veel meer en veel directer zijn, je kunt voorwaarden stellen: zonder bit of anders niet.
Met andere kinderen ligt dat helemaal anders.
Je mening opdringen werkt gewoon niet.

Voor mijn gevoel ishet goedkeuren van een praam hetzelfde als het goedkeuren van een bit.
Endorfines komen vrij bij pijn, ze komen ook vast vrij bij bitgebruik. Zoals Pien al schreef komen er massa endorfines vrij bij een bevalling maar dat wil niet bepaald zeggen dat dat de pijn wegneemt. Zo ook niet bij bitgebruik of praamgebruik.
Player heeft ook heus al praams (pramen?) op haar neus gehad maar zoals iedereen hier ken ook ik mijn paard door en door. Ze vond het gewoon zwaar klote. Ja , ze verstijft ...van de pijn. Als ik iets minder hard wrong, maakte ze van de gelegenheid gebruik en wrong ze zich direct los. Dus fijn ?????
Haar gevoelige lippen laat ze helemaal niet graag afknellen, endorfines of niet.

Ik heb gisteren voor het eerst les gehad van de enige echte Piet Bakker.
Wat is dit toch een geweldige man, daar kan je alleen maar naar opkijken.
Eerst kwam Enno aan de beurt, een paard waar veel mensen voor vallen en ook Piet dus had ik de indruk. De man schatte Enno geweldig goed in en vond het fantastisch dat ik het gewoon met mezelf, mijn paard, mijn sidepull en lange lijnen redde.
Bij dit paard moet je het minimum dat je hebt gebruiken, al de rest is teveel. Het is juist of fout wat je doet en er is geen weg terug op dat moment.
Enno's opdracht was uiteraard laag laag laag blijven bij alle oefeningen in stap en draf. Ik weet niet wat het is met Enno, maar hij windt echt iedereen rond zijn vinger. Lief, zacht, aandachtig, licht, heel klein en kopervos ...En alle oefeningetjes die je hem vraagt, werkt hijzelf tot in de puntjes af. Het van kant wisselen van de lange lijnen blijft hij spannend vinden, maar dat negeer ik gewoon. Ooit leert hij wel dat er geen leeuw achter hem staat.
Amaroc Mijn witte bodemkiller (de grond onder zijn voeten moet echt dood als ge hem ziet draven of galopperen).
Die kreeg van Piet nog extra oefeningen mee in stap voor zijn hanentredbeen. Mhh schouderbinnen op de volte aan de lange lijn, dat moet ik echt we nog oefenen. Op hem is het makkelijker te regelen dan achter hem, oefenen dus.
Voor hem werden de oprdrachten al direct wat moeilijker omdat hij al verder staat en zijn bovenlijn goed draagt. Piet heeft hem ook even overgepakt (even vermeld dat hij strest bij druk en capriole doet dan voor ieders veiligheid). En daar ging Rock weer ... testen wat Piet zou doen als ik eens lekker ronddraai en de teugel rond mijn hals draai. Nou Piet liet zich eenmaal verrassen maar geen 3 keer. Hij loste het netjes op zonder druk te zetten, gewoon een weg sluiten en de andere openen en neen ... geen Capriole voor Piet dus Zou kon hij toch even die oefening voor me voordoen.
Schouderbuiten, schouderbinnen in stap en draf. Draf ... toen werd Piet stil en zei daarna ... wat een geweldig mooi paard! Wat presenteert hij zich prachtig! Stel je voor Cindy ... hij is mooi proper wit gewassen (tja hij was gisteren grijs-groen ) ... een donkere ruimte ... een spot en stilte ... en dit paard maakt zo'n entree! Wauw Piet vindt mijn paarden geweldig leuk ... ook al zijn ze mini-lusiërs. Dan wordt je als eigenaar best wel trots hoor
Dan appuyer vanuit de hoek over de diagonaal. Amaroc snapte me even niet meer, want ik vraag dat altijd op de middenlijn, maar ok als Cindy iets vraagt, is het goed want dan is het goedbedoeld. Dan de draf even bijna terplaatse laten verzamelen en weer door, Begon hij ook goed te doen. En dan vertelde Piet me dat hij denkt dat Amaroc wel eens binnenkort spontaan gaat proberen galopperen aan de lange teugel. Dat ik dan moet uitkijken dat als hij dan terre-a-terre-achtige bewegingen gaat maken, dat ik moet zien dat ik uit vizier ben zodat ik niet schrik en hem uit reflex tegenhoud, maar hem zijn gang kan laten gaan om verder te gaan. Nou ik had niet verwacht dat Piet me zulke dingen ging zeggen en dat hij geen enkele opmerking maakte over bit, zweepje, ... "Less is more bij deze paarden. Ik vind het werkelijk geweldig op de manier waarop jij dat doet." Zeg nou eerlijk dat klinkt toch als muziek in je oren als een man als Piet Bakker je dit verteld. Hij vertelde me ook dat hij opmerkt dat mensen met intellegente, karaktervolle paarden die duidelijk in hun verleden verpest zijn door een verkeerde aanpak, net zoals de twee van mij, overstappen naar meer met minder. En dat vond hij prachtig.
Mensen die eens van hem les willen, aarzel niet, doen!

e m kraak schreef op maandag 22 februari 2010, 1:46:


Blijkbaar wel. Ik lees toch regelmatig dat men problemen ondervindt met een nieuw aangeschaft paard.

Uiteindelijk ben ik gezwicht en ben ik ook met dit low carb diet begonnen.
Maar... ik vind het vreselijk!
Ik vind geen lekker ontbijt. Ik eet al vier dagen spiegeleiren met ham en komkommer en loop dan de hele voormiddag boertjes te laten

's Middags groentesoep met geraste kaas, da's wel OK.
"s Avonds groenten met vlees.

Zoet mis ik niet, brood ook niet, honger heb ik ook niet. Ik ga juist elke dag wat minder eten omdat ik het eigenlijk helemaal niet lekker vind. Het smaakt me niet. Dat ontbijt vind ik verschrikkelijk. Kwark zonder suiker zie ik ook niet zitten eerlijk gezegd. Zoetstof gebruik ik niet.

En nu heb ik een héél vieze smaak in mijn mond
Ben ik afgevallen? Misschien en halve kilo.

En ik heb zin om vijf appelsienen na elkaar te eten, en dan een mango en dan nog wat druifjes!!! Ik mis FRUIT!!!

HELP

Marianne

Ha, leuk dat jullie me er op wijzen. Het was me nog niet opgevallen

voor mij, met mijn kleine beeldscherm, is het wel handig. Kan ik de rechterkolom helemaal wegschuiven. Die had ik die alleen in beeld staan om te zien wie er on-line waren.

Elk nadeel heeft zijn voordeel

Els.

Oei, ik zou dat voordroog echt niet meer geven, hoor. Wij hebben ook kuil gevoerd, maar door o.a. hier te lezen hadden we al snel door dat het niet echt gezond was. We zijn toen 2/3 hooi gaan voeren. En lekker onbeperkt, want ja, het was (is) koud en het is gewoon fijn als je paardjes de hele dag kunnen (vr)eten. En dit allemaal uit één ruif, dus bewegen, ho maar. En ja hoor, de pony van mijn vriendin stond binnen no time hoefbevangen. Die pony is toen een tijdje uit de groep geweest (op stal ), maar toen hij weer aan de beterende hand was, hadden we de keuze om de groep te splitsen óf de andere paarden ook op een dieet te zetten. We hebben voor het laatste gekozen (met pijn in mijn hart in het begin ), omdat de pony's verliefd op elkaar zijn en ze zo dus bij elkaar konden blijven... . Het (voordroog)kuil hebben we definitief uit het menu geschrapt, ons zachte, groenige hooi hebben we vervangen door grof hooi van onbemeste weide dat bijna niet van stro te onderscheiden is. En ze krijgen niet meer onbeperkt. Ze krijgen twee keer per dag hun portie en als het op is, is het op. De pony is de laatste twee jaar niet meer zo slank geweest, zijn vetbulten zijn weg en zijn energieke karakter is terug. Ook mijn paard valt af, dat was niet eens zozeer echt nodig. Ik voel nu haar ribben, haar ruggengraat, ik zie duidelijk haar schoft enz. Dit heeft mij veel moeite gekost, hoor! Net als dat ik een aantal jaar geleden wakker lag omdat mijn paard buiten in de regen stond, is dit ook zo'n knop die om moet. Ze zijn nu veel beter op gewicht, dat wéét ik wel, nu moeten mijn verstand en mijn gevoel elkaar weer even vinden op dit vlak . Maar dat komt wel goed.

Een groot bijkomend voordeel is dat ze nu niet meer 24/7 (met uitzondering van een tukkie, water drinken, poepen en plassen) bij de hooiruif staan. Als ik nu aankom met hun hooi staan ze zo een aantal hectare verderop. Een beetje riet te knagen langs de waterkant of zo. Echt honger laten we ze niet lijden. Ze stormen niet op het hooi af, dat houd ik wel in de gaten.

Pff, zo, wat een verhaal is het geworden...