Wat zowel Anita als Anja schrijven spreekt me aan: eraan werken is leuk! Mijn oplossing bracht mijzelf verder, wat voor jullie werkt zul je moeten uitproberen: ik had ook eerder het idee dat je haar moet uitdagen/aan het werk zetten met nieuwe dingen, dat ze niet verveelt raakt, dan dat je alles weg moet nemen en geen been meer aan kan leggen straks: eraan werken is juist zo leuk: zoekpad en ergens uitkomen! Dapper dat je hier zo hulp vraagt: iedereen kan alleen zijn eigen ervaringen meededelen en daar kan jij misschien weer uithalen wat voor jullie werkt (of niet werkt: daar kan je ook wat aan hebben ) Leuk: ook ik ben benieuwd naar je volgende filmpje!
Groet Bianca

Wij zitten hier een beetje met hetzelfde. Gaan nu ook hooibakken maken waar ze het uit moeten trekken.

Hoe lang het voedsel in de maag blijft, kan ik nergens vinden?.Daar ben ik benieuwd naar.
Volgens mij is dat essentieel! Teveel voeding is niet goed, net als te weinig niet goed is.
Anita

jennet schreef op maandag 22 februari 2010, 17:36:


Niet akkoord met de stalrust !!!!! In tegendeel

Dani62 schreef op maandag 22 februari 2010, 17:54:


Ik heb zelf een onfeilbaar gebaar. Ik haal mijn pakje shag uit mijn zak en ga een sjekkie draaien. Haha, werkt altijd, hop! alles staat stil als mijn shag dat wil.

Cindy Helms schreef op maandag 22 februari 2010, 10:15:

Met welk paard doe je mee Christel?

jennet schreef op maandag 22 februari 2010, 16:51:


Weet het wel ,zag het al van seconde één als dat koppie uit de deur kwam .MAAR er is hoop !!Frans komt het je wel voordoen, met de praam, kan je gelijk ,na enkele minuten haar volledig laten bekappen

Karen Koomans schreef op maandag 22 februari 2010, 17:01:


Mijn raad was : stop ermee je raakt geen meter verder zo .

Bitchy staat al ruim één jaar stil en kost alleen maar geld !! Jennet kan er amper méé het straat op aan de hand !! Doe zo verder ?

Anita Cats schreef op maandag 22 februari 2010, 17:49:


Omdat je daarmee de oorzaak van het gedrag niet wegneemt.

Werken aan acceptatie = symptoombestrijding.
Wegnemen van de oorzaak van het verzet = een oplossing


Stoppen met draf te vragen, dat heeft niemand hier gesuggereerd.
Het verschil van mening / inzicht is m.i.:
* neem je het signaal dat het paard zich verzet serieus, in die zin dat je gaat bedenken hoe je kunt aandraven op een manier die ze NIET vervelend vindt?
* of vind je dat het paard "niet moet zeuren", "it's my way or the highway"?

Naar mijn mening zal die houding "niet zeuren; je hebt het maar te accepteren" ook als een rode draad door je training gaan lopen. De meeste paarden is dat lot beschoren, dat hun eigenaren hun klachten (signalen van pijn of irritatie) niet serieus nemen. Als gevolg daarvan leert het paard uiteindelijk dat het geen zin heeft om pijn/ongemak/irritatie te tonen. Want daar wordt immers toch niet op gereageerd. Zo'n verhouding wil ik dus niet, met mijn paard.

grt,
Karen

Frans Veldman schreef op maandag 22 februari 2010, 17:14:


Wel een lipfetish hé Frans ,flemen ,de praam !!

Christel Provaas schreef op maandag 22 februari 2010, 15:22:


Ja timing is knap lastig. Zeker als je beginneling bent of misschien een iets minder extravert paard hebt dat uit zichzelf vanalles gaat uitproberen.
Ivm het meer verzameld draven was ik blij dat Piet me op de vingers kon tikken omdat ik net altijd iets van een fractie van seconde te laat scheen te zijn. Misschien dat je beter even een meer ervaren persoon bij de hand neem ivm de timing voor het belonen bij een minimale gewichtsverplaatsing ed.
Ik heb ook een Ijslander onlangs opgestart, die vooral is van zichzelf en zeer snel met zichzelf tevreden is. Hij is ook niet echt voorwaarts. Voor de eigenares knap lastig om mee te beginnen (zij doet het nu met een iets makkelijker paard om sneller te kunnen bijleren), maar als ik een tijdje bezig met hem ben, is hij wel voorwaarts en alert. Zelfs een beetje speels.

Karen Koomans schreef op maandag 22 februari 2010, 19:16:


Dat begrijp ik. Maar het hoeft ook niet zo te zijn dat het paard de dienst gaat uitmaken.
Verzet kan vele oorzaken hebben en natuurlijk ga je daarna op eerst zoek (lichamelijk, mentaal). Soms kom je er niet eens achter maar verdwijnt het verzet ook door er even doorheen te gaan.
Amie hier kan enorm zuur doen (gewoon omdat ze soms een zuurpruim is en waarschijnlijk gewoon die dag besloten heeft om lekker te lopen simmen). Laat iemand op haar rijden die erin meegaat en het wordt van kwaad tot erger en op het laatst staat die persoon alleen maar in het midden, elke vaag resulteert dan bij Amie in oren plat, in z'n achteruit en dreigend kijken. Zet er een goede ruiter op die zich niet laat overbluffen en haar er eventjes doorheen helpt, is Amie binnen 3 minuten vergeten waarom ze ook alweer zuur liep te doen hoor. Loopt ze lekker mee te doen met de oortjes naar voren.

Want eh....dus als een paard niet wilt dat je aan de oren komt moet je daar ook maar vanaf blijven?
Offeh, als-ie geen voetjes wil geven hoeft het niet?
Je benen tegen je paard aan kunnen leggen is zó ontzettend basic, als dat al niet kan, tja, wat mag je dan wel nog????

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 13:40:

(knip)

Wat een berg onzin, Eddy. Sorry hoor, maar ik ben boos, omdat jij kennelijk niet ziet wat een behoorlijk aantal andere mensen wél zien op de filmpjes.
"alle mogelijke varianten" = onzin.
Eén suggestie was rugproblemen. Ik denk zelf niet dat het probleem vanuit de rug komt, maar aan de andere kant, zoiets kun je ook niet uitsluiten n.a.v. een filmpje.
De overige suggesties wijzen allemaal in dezelfde richting: bevangenheid. Dat kan hoefbevangen zijn en/of sperbevangen, die twee gaan vaak (maar niet persé) samen. Niemand hier lijkt het waarschijnlijk dat achterstallig hoefonder dé oorzaak is van het probleem. Niet dat dat geen enkele rol kan spelen, maar dé oorzaak? Nee. Voor zover ik heb gelezen ben jij - in elk geval tot aan hier in deze draad - de énige die vindt dat prioriteit 1 is dat ze ook achteraan "deftig wordt bekapt".


Hoefbevangenheid en laminitis is in 't dagelijks Nederlands taalgebruik gewoon hetzelfde.
En de meest waarschinlijke oorzaak, bij dit paard? Insuline resistentie! Is dat 100% zeker? Neen, maar omdat de behandeling van IR sowieso goed doet, is het niet slecht om dat maar aan te nemen. Wil je zekerheid: doe een bloedtest.

Waarom waarschijnlijk IR? KIJK naar dat paard... ze toont zó duidelijk de uiterlijke kenmerken van een paard met IR. Ik kan het werkelijk haast niet geloven en zeker niet uitstaan, dat jij als zeer ervaren paardenman dat (kennelijk) niet ziet.

En die wandeling met jou over (o.a.) steentjes. Die kan bij dit paard (waarschijnlijk IR is hetzelfde als eenverhoogde kans op bevangenheid), best de trigger zijn geweest waardoor de bevangenheid ontstaan is. Ik zeg niet dat je die wandeling noet had moeten doen, ik kan niet beoordelen hoe ze op dát moment liep. Maar die IR signalen... die had je naar mijn mening niet mogen missen.


Keiharde manenkam klopt = *waarschuwingssignaal 1* voor IR
Overbespierd? Nee, dat zie ik niet. Lijkt me ook raar, als dit paard nu al een jaar stil staat! Wat je ziet is verdikkingen bij de spieren. Die verdikkingen zijn *waarschuwingssignaal 2*, voor IR.
*Waarschuwingssignaal 3* is pijn in de hoeven en/of benen. Ze wil eventueel wel haar voorvoeten geven maar achter is een ramp? Goh, zou ze pijn hebben in haar benen...??


Tsja, dat laatste adviseer ik bij deze ook aan jou.

Karen

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 19:15:


Ik reageerde op jennet's regels:


.

"Doe zo verder"-- ja, als dat betrekking heeft op 'blijf adviezen vragen, informatie zoeken'.

Het kan zijn dat zowel Jennet als haar paard ermee gebaat zijn dat het paard wordt herplaatst. Die afweging zal Jennet maken en het hoeft er geen slecht of "zwak" besluit te zijn, om 't paard te verkopen!

Maar vind maar eens een goede, passende nieuwe eigenaar (als dat is wat jennet besluit). Tenzij je mazzel hebt, dat kan best even duren totdat die gevonden is. Nu helemaal, nu het paard bevangen is.

In de tijd dat het paard nog bij Jennet is, of dat nou lang is of kort, zal Jennet haar best willen doen om het zo goed mogelijk te doen. Dat waardeer ik! Als iedere paard-eigenaar die instelling had, waren er al een boel ongelukkige paarden minder.

grt,
Karen

Kun je dat dan ook weken dan? Het is vnl om de physsilium door te mengen. Gr. Ingrid