Nataschadevreede schreef op dinsdag 23 februari 2010, 16:29:


Tja als het lapje gaat branden moet je afhaken hé .Stel je voor zeg

Hallo,

Onze paarden zijn intussen al een hele tijd omgeschakeld naar 100% hooi als voeding. Behalve dagelijks 2 witloofwortels (die gelijk staat aan het witloof dat wij en onze ouders wekelijks uit de tuin rooien en opeten), dagelijks een portie takken, en als de ruin zijn winterhoest opsteekt krijgt hij een handvol bietenpulp met antihoestkuiden erdoor.

Is het zo dat als ze volledig omgeschakeld zijn naar ruwvoer, dat ze dan ook met heel wat minder toekomen dan voorheen?
Ze krijgen evenveel dan vorige winter en toen bleven ze netjes op hun gewicht, naar het einde toe zelfs wat minder, terwijl ze nu echt te dik zijn , vooral de ruin, maar zelfs de merrie met haar zogende veulen.
Hebben jullie ook deze ervaringen?

We durfden niet afbouwen owv de het koude winterweer, maar nu gaat het er stilaan toch van komen.

Lena

Lena schreef op dinsdag 23 februari 2010, 17:06:


Ja, dat is zo, Lena

Zolang je iets bijvoert wat relatief suikerrijk is (en dan vooral snelle suikers, zoals die in krachtvoer) is het spijsverteringssysteem (nog) niet volledig afgestemd op het zo efficient mogelijk verwerken van ruwvoer (vooral de verwerking van cellulose). Dat systeem wordt namelijk telkens of voortdurend verstoort, dat het te suikerrijke voer.

Voer je alleen nog ruwvoer, dan is na verloop van tijd het hele systeem van het paard wél (weer) zo efficient mogelijk ingericht, zoals (volgens mij) de natuur het bedoeld heeft.

grt,
Karen

Vanmorgen had ik hier een nwe trimklant die dus ook paarden en ponies houdt, 1 van de shetten had ze in moeten slapen vanwege hb. Een andere shet, die nu drachtig is, is ook bevangen en heeft rare hoefjes, maar die leeft nog. Da wilde deze shet ook in laten slapen, maar omdat er een veulen in zit, weigerde ze dat. Wat een verhaal, om te janken gewoon. Ze heeft ook nog een Fries met zwaar zomerexceem. Maar ze geeft m gewoon brok en staat op gras Ze woont hier vlakbij. Straks met beter weer ga ik een keer bij haar langs, ze verkopen heerlijke aardbeien en dan probeer ik ze deze site aan te praten. Het zal moeilijk zijn, zo vertelde ze dat hun Gelderse maandenlang op stal staat in de winter en haar man kan m zo voor de kar inspannen zonder dat ie raar doet.
Ik vind dat da'sen maar eens meer lezingen zouden moeten houden om hun klanten voor te lichten is dat niet een goed plan? In plaats van in een dierenspeciaalzaak voor 25 euro een hond te enten. Dat gebeurt hier nl.
Ingrid

Een leuke ervaring te paard.

Ik ben er vorige week met onze ruin alleen op uit getrokken. Op een bepaald ogenblik ging ik een straat in waar onze paarden altijd spoken zien, ik heb eindelijk genoeg vertrouwen om zulke dingen te durven . Daarachter is een bosje waar je heerlijk kan rijden en waar ik een galopje wilde wagen.

Het moest natuurlijk lukken... Net op de plek waar ze het altijd zo moeilijk hebben (waar nochtans meestal 2 tinkers vriendelijk staan te kijken) waren ze een grote opruimactie aan het houden: een vorkheftruckje met wapperende plastic zeilen, grote zeilen op de grond, gekraak van plastic dingen, een hek dat niet meer stabiel was...

Uiteraard had Nexor dit vlug gezien. De man (met een Westvlaams accent dus) riep naar zijn vrouw dat ze de machine moest stilzetten omdat ik eraan kwam.
Ik riep naar de man dat ze rustig mochten verderdoen, want dat het wel een tijdje kon duren eer ik daar gepasseerd was.
Toen zei de man dat hij ook wel de tijd had.
Nou, ik moet jullie niet vertellen dat ik dat heel erg apprecieerde.

Dus ik met mijn paard aan de slag (dé grote test om de schriktraining die we in het najaar op de 2lazy7 gehad hebben in praktijk om te zetten).

We maakten langzaam maar zeker vorderingen. Op een bepaald ogenblik hielp de man me zelfs, hij keek ook naar de lichaamstaal van mijn paard en gaf ook aanwijzingen in de trant van: "ja nu kan hij weer een stapje verder", of "nu begint hij wat nerveus te worden, misschien best effe wachten".
Ik viel bijna van Nexor af... zo verbaasd was ik. Eindelijk mensen die ook paardvriendelijke principes toepassen bij ons in de buurt, iemand die niet raar keek omdat ik mijn paard de tijd gunde en er niet in zat te stampen of te meppen.

Het heeft schat ik een minuut of 7-8 geduurd voor ik er voorbij was. Ik heb beide Westvlamingen op mijn enthousiastste Limburgse manier bedankt, maar ze vonden het niet meer dan normaal.

Mijn rit kon echt niet meer stuk. De rest van de wandeling reed ik op roze wolkjes.
En dat galopje in het bos verderop... Die was een stuk vlotter en langer dan wat ik voorheen alleen aandurfde.

Achteraf bekeken zou ik willen dat ik wat langer met deze mensen had kunnen van gedachten wisselen. Het zijn echt de eersten met paarden die ik in onze buurt tegenkom die op zo'n wijze zijn ingesteld... Nu de "échte" Limburgers nog vinden...

Groetjes, Lena

Hoi Egon,

Bedankt voor je inbreng! Ga dat zeker verwerken in de opdrachten waarin ik geacht wordt termen uit het behaviorisme te gebruiken.
Er wordt in het lesboek inderdaad vermeld dat je alleen op de zichtbare feiten moet letten, maar dat ging in het college dan toch weer anders.

Wij krijgen in de propedeuse maar zeer beperkt psychologie. Het is meer dat we moeten weten wat voor stromingen er zijn en hoe we die eventueel (een beetje) kunnen gebruiken.

Els.

e m kraak schreef op dinsdag 23 februari 2010, 16:04:


Dit begrijp ik niet.


ja, dat denk ik ook


Eens. Realistischer is m.i. iemand die professioneel trainer is, gespecialiseerd in het helpen oplossen van basis trainingsproblemen van eigenaren met paarden. Help mijn paard geeft geen voetjes, mept mij soms de stal uit, is bang voor xxx, sleurt mij mee (aan de hand), ... - dat soort dingen.

Ik zou me goed kunnen voorstellen dat daar wél een gat in de markt zit, waarmee je voldoende je "brood' kunt verdienen (sja, ik eet geen brood meer hè, sinds m'n KH-arme dieet ).

Als je je werk dan goed doet, in mijn ogen dan, heeft iedere individuele klant jou niet meer nodig na een tijdje. Immers je leert die klant de kennis/vaardigheden/inzichten om dat soort trainings- en omgangskwesties voortaan zélf te kunnen oplossen.

Dat is niet anders dan wat wij aanboden (we zijn gestopt) vanuit onze Hondenschool/Adviescentrum. Klant (tevreden) weg = missie geslaagd! Gelukkig voor de mensen die dit op professionele basis willen doen, zijn er héél veel mensen die dit soort hulp graag willen. Mond-tot-mond reclame komt op gang, en voor je 't weet heb je 't té druk!

Moet je vanzelfsprekend wel echt goed zijn in je vak. Als je goed bent in dieren trainen, kun je pas een klein onderdeel goed. Om te slagen zul je vooral ook goed ménsen moeten kunnen trainen.

grt,
Karen

P.S.: nee, dat we gestopt zijn met de Hondenschool heeft niets te maken met dat ik geen brood meer eet en wij dat dus niet meer op de plank hoeven Is een keus geweest naar een ánder eigen bedrijf, omdat we vonden dat er in 't leven ook nog andere dingen zijn die zo interessant zijn dat je je er je beroep van wilt maken

Michiel schreef op dinsdag 23 februari 2010, 14:10:


En daar heb ik van de winter het voordeel van gemerkt! Voorheen schoof ik bij glad weer altijd heel snel onderuit als ik mijn voeten neerzette (op het achterste van mijn hiel ) . Hoewel ik er van de zomer niet echt aandacht aan heb besteed, ben ik toch beduidend meer op mijn voorvoet gaan landen. En hoewel ik in de sneeuw gewoon op schoenen en laarzen liep, ben ik niet één keer aan het glijden geweest.

Els

(en bedankt voor de felicitaties terug ).

e m kraak schreef op dinsdag 23 februari 2010, 15:31:

.

Mee eens Egon.

Er had ook kunnen staan:
Kind krijgt driftbui aan tafel. Ouders sturen het kind weg. Rust wordt hersteld. Na verloop van tijd blijkt dat de frequentie van de driftbuien toenemen.

Zó is de formulering dan wel weer passend binnen jouw strenge(re) leer , toch?

grt,
Karen

Lena schreef op dinsdag 23 februari 2010, 17:40:


Leuk om dit te lezen! Maakt me vrolijk, dit verhaal.

grt,
Karen

iemand bekend met het middel Hippo ex
laminitis?

Hippo-EX-Laminitis bevat de volgende bestandsdelen:
* Choline
* Enzymwerking voor fructaan afbraak en regulatie
* Magnesium
* Myo-Inositol
* Peptiden (gepatenteerd)
* Silicium
* Vitamine B1 & B5
* Vitamine C

"1 Vandaag" over plannen voor megastallen/bio-industrie

Ik hoor net de aankondiging, 't programma begint straks na het journaal op NL 1. Hoe interessant 't is (of niet), moet dus nog blijken.

grt,
Karen

Wat gaaf dat ze zo vriendelijk waren.
Ik rij vaak alleen buiten en moet daarvoor een stukje over een weg rijden. En het is zo verschillend hoe mensen reageren. Sommigen gaan inderdaad even aan de kant staan ofzo. Anderen razen er gewoon langsdoor. Er is daar ook veel vrachtverkeer (wat er niet eens mag komen).
Maar laatst had ik ook zo`n fijne ervaring met iemand die een grote opzichtige vrachtwagen aan de kant zette zodat mijn paard hem op zijn gemak kon bekijken en met zijn neus "voelen" dat het oke was.
Gelukkig zijn er inderdaad nog aardige mensen !
Enne, hier in limburg valt het toch best mee vind ik.

Danielle

e m kraak schreef op dinsdag 23 februari 2010, 13:22:



Hier heb ik de naam met linken van dit mega 2lingen onderzoek:
http://www.google.nl/search?as_q=herskind&hl=nl&num=10&btnG=Google+zoeken&as_epq=the+heritability+of+human+longevity&as_oq=&as_eq=&lr=&cr=&as_ft=i&as_filetype=&as_qdr=all&as_occt=any&as_dt=i&as_sitesearch=&as_rights=&safe=images

http://www.springerlink.com/content/p60363388472h824/


Ik heb zijn boek inmiddels de tendens is:
Behalve gezond oud(er) worden, kun je met slechte genen toch noch altijd een jaar of 8 toevoegen, door een gezonde leefwijze. Enkel de goede genen zullen de 90 halen. Dat gezond ouder worden is natuurlijk het belangrijkste niemand heeft er belang bij om doof en blind nog een jaar of 8 aan zijn bed gekluisterd te zijn.


Dat blijkt niet zo te zijn, dat je dit denkt komt wellicht doordat in onze cultuur de oudjes nutteloos gevonden worden. Echter nutteloos zijn ze bepaald niet als de cultuur wel hun deelname eert en ouderen blijven deelnemen aan het normale leven in een gezin. De opvoeding van kinderen is traditioneel zo'n gebied dat opa's en oma's voor een deel overnemen. En kleinkinderen varen daar wel bij, dat kinder dagverblijven deze taak overnemen is een zeer zwak alternatief als je dat bekijkt vanuit psychologisch en opvoedkundig oogpunt. Dat kinderen samen spelen, in een kdv, maakt iets goed (die taak hoort echter in de buurt te liggen). Voor zover het hebben van een hechte band met een 3de volwassene, een wezenlijke bewezen behoefte, dat faalt volledig in een kdv. Een andere traditionele taak van ouderen is een bijdrage leveren aan het eten. Oudjes hebben als het goed is, een gezondere voorkeur en verbouwen hun eten vaak zelf. Ook dat draagt bij tot een sterkere jeugd en gezin. En dan hebben we het nog niet eens over hun levens ervaring. Het is duidelijk dat met oudjes er betere overlevings kansen zijn geweest en nog steeds zijn. Voor paarden geld iets soortgelijks vermoed ik, als rust brengers in de kudde en beschermers en opvoeders van de veulens.


Als je geen reden meer hebt om op te staan smorgens, kun je net zo goed dood gaan, ja. Het omgedraaide is een van factoren van een lang en gezond leven!


Daar gaat het hele onderzoek naar, het vinden van overeenkomsten. En dan nog is het onzeker of die overeenkomsten wel de werkzame bestand delen zijn. Een ding is zeker, ze zijn geen belemmeringen. Dat gedomesticeerd zijn heeft ook fikse nadelen trouwens, met de invoering van westerse "hamburger" gewoontes is de levensduur (verwachting) en gezondheid van de jeugd normaal geworden, dwz stukken slechter als dat van de ouderen, die vaak in de eerste 30 jaar van hun leven ronduit honger geleden hebben of zeer eenzijdig plantaardig voedsel binnen kregen. Voornamelijk zoete aardappels eten, blijkt gezonder dan onze fast food cultuur.

Groet, Michiel

vagebond schreef op dinsdag 23 februari 2010, 17:25:


Nee, niet zolang de gemiddelde DA denkt zoals hij/zij nu denkt
Kennelijk hebben deze ponies en paarden waarover je vertelt óók niets aan hún DA gehad, en zo gaat 't meestal... Dus wordt het eerder tijd dat de inzichten van juist de dierenartsen veranderen. De vooruitgang waar we (jij, ik) op hopen blijft natuurlijk dezelfde...

grt,
Karen