Wendy de Meij schreef op woensdag 24 februari 2010, 11:28:



Sterkte ermee! Ik heb gelezen dat je er alles aan gedaan hebt!
Het verlies en verdriet zal er niet minder om zijn, maar Daisy heeft wél een 'baasje' gehad die de zo moeilijke, maar voor haar béste, beslissing heeft durven nemen.

Groetjes,

Wil.

Sinds vanmorgen ben ik teruggegaan naar voor mij (vrijwel) normaal eten, dat wil zeggen dat ik de Atkins-fases die gericht zijn op afvallen niet langer doe en in 1x door ben gegaan naar "de handhavingsfase".

Mijn normale eten was eigenlijk al jaren heel behoorlijk in de richting van het Atkins dieet,
"de handhavingsfase" dan. Dus (vrijwel) geen snelle suikers, maar wel regelmatig zilvervliesrijst, meergranen- of volkorenbrood, volkoren pasta, af en toe aardappels. Véél groente, vlees met mate (en dan vooral wit vlees zoals kip), niet of nauwelijks fruit, wel relatief veel vet (waarbij ik nu nog wat alerter ben geworden op de verhouding tussen verzadigd en onverzadigd vet en vooral op géén transvet).

Ook aspertaam mijd ik nu als de pest (LOL). Ik kreeg daarvan al niet zo heel veel binnen. Ik at en eet nooit "light" producten en nooit "suikervrije" alternatieven en zo, maar ik ben toch geschrokken in welke producten dat allemaal toch toegevoegd is ! E951 en sucralose en nutrosweet zijn synoniemen voor aspertaam, voor wie geïnteresseerd is.

Dus ik blijf - méér dan dat ik voor m'n dieet gewend was - lekker (bijna) alles zelf maken; ook sauzen en chocomel en zo bedoel ik. Gezonder, lekkerder, en als ik me aardig goed voel heb ik er nog plezier in ook!

De reden voor m'n overstap (stap terug) naar weer meer (langzame) koolhydraten is dat bleek dat extréém koolhydraten schrappen voor MIJN lijf niet zo'n goed idee was. Kort gezegd komt 't er op neer dat epilepsie aanvallen die ik al jaren goed onder controle had, sinds m'n dieet eerst een beetje en daarna heftig zijn teruggekeerd.

In eerste instantie begreep ik geen mogelijk verband tussen koolhydraten (glucosespiegel) en epilepsie, maar inmiddels heb ik wél informatie gevonden dat dat verband er wel degelijk kan zijn.

Als je géén epilepsie hebt (en dan nog, daar heb je allerlei verschillende vormen van!) en geen stofwisselingsziekte en geen hormoongerelateerde ziekte, dan is er m.i. geen enkele reden om te twijfelen aan het gezondheidseffect van je low carb / Atkins dieet.
Heb je wel een dergelijke ziekte, dan doe je er misschien goed aan om niet zó drastisch je dieet om te gooien, zoals in Atkins fase 1. En/of om je eerst heel goed te verdiepen in je ziekte en een mogelijke samenhang met je glucose-/insulinespiegel, voordat je begint. Beetje Balkenende hè, dit.... "Met de kennis van toen, deden we toen en zouden we nu..."

grt,
Karen

Els Kleverlaan schreef op woensdag 24 februari 2010, 22:29:


Hoi Els, en ik lees het nu pas. 1 dag niet inloggen en je loopt meteen ruim 200 berichten achter hier ) Achteraf dus..... van harte gefeliciteerd!
Die fijne dag hoef ik je niet meer toe te wensen, zo te lezen heb je die dus gehad!
Groetjes, Wil.

Karen Koomans schreef op donderdag 25 februari 2010, 15:02:


Lijkt me een lekkere maaltijd en in elk geval een makkelijk recept. Ook niet onbelangrijk voor mij
Ik gebruik koenjit af en toe. Elke dag gaat me heel erg tegenstaan, is mijn ervaring. Er bestaan voor de liefhebber curcuminecapsules trouwens.

Isabel van der Made schreef op donderdag 25 februari 2010, 15:52:


Gaar ging het net om, "als het goed is". Hoewel Shiny altijd wat voorzichtiger is dan Don (als voormalig "fase slacht HKO " paard) lopen de mannen overal overheen.
Paarden bij wie ik in de vorst periode geweest ben waren net een poosje van de ijzers of hadden daarvoor al( nog) zwakke hoeven. Heel vaak zie ik "gevoelige zolen" in de vorm van platte zolen en ook heel vaak gaat dit samen met een slecht ontwikkeld straalkussen en problemen met het hoefkraakbeen boven de hielballen, zoals je schreef - als je dat bedoelde-

Gewoon Pa laten doen dus en af en toe een fles jonge kopen, dan doet ie et volgende week weer

Ongeveer vier weken geleden kreeg mijn jonge ruin plekjes aan beide zijden van zijn neus. Hij heeft alle er af geschuurd tot op het vel. De plekken zijn inmiddels weer weg en hij heeft er geen last meer van. Ik dacht dat hij allergisch was voor het metaal van de hackamore (sorry). Nu begint een fjordenmerrie van 22 jaar met een kale plek op haar zij. Tussen buik en bil. Eerst had ze vreselijk jeuk op die plek. Vandaag heeft ze alles afgeschuurd, tot bloedens toe. Ik heb dit nog nooit eerder meegemaakt. Zou het door de droogte van de vorst kunnen komen. Misschien dat sommig ongedierte goed kan leven op een droge huid. Die van mij hebben steeds buiten gestaan. Die van jou dan?

Anita Cats schreef op donderdag 25 februari 2010, 15:12:


Ik weet niet op wie jij nu weer reageert, Anita, maar IK reageerde in elk geval op het mailtje van Suzanne met haar galopperende paard.
Duidelijk is wel dat jij het koprollen anders oplost dan ik. Ik vind dat een zich oprollend paard "met de neus eruit" gereden moet worden, enkele passen goed naar voren, om hem weer "aan de teugel" of "aan de hand" te krijgen. Dat "aan de hand krijgen" wanneer een paard achter de teugel is, bereik je m.i. niet door terug te rijden of "pompend rijden" (wie zijn "we" trouwens)? Want terugrijden houdt het risico in zich van nog meer opkrullen.
Wat betreft de vele overgangen ben ik het uiteraard met je eens.

Christel Provaas schreef op donderdag 25 februari 2010, 17:27:




We = dressuurmuts Anita & co.

Vanavond op NL3, programma "Keuringsdienst van Waarde", over hoe duurzaam vis met een "duurzaam label" nou eigenlijk is. 20.25 uur.
Na vanavond natuurlijk ook te bekijken via http://www.uitzendinggemist.nl/

grt,
karen