Ongeveer vier weken geleden kreeg mijn jonge ruin plekjes aan beide zijden van zijn neus. Hij heeft alle er af geschuurd tot op het vel. De plekken zijn inmiddels weer weg en hij heeft er geen last meer van. Ik dacht dat hij allergisch was voor het metaal van de hackamore (sorry). Nu begint een fjordenmerrie van 22 jaar met een kale plek op haar zij. Tussen buik en bil. Eerst had ze vreselijk jeuk op die plek. Vandaag heeft ze alles afgeschuurd, tot bloedens toe. Ik heb dit nog nooit eerder meegemaakt. Zou het door de droogte van de vorst kunnen komen. Misschien dat sommig ongedierte goed kan leven op een droge huid. Die van mij hebben steeds buiten gestaan. Die van jou dan?

Anita Cats schreef op donderdag 25 februari 2010, 15:12:


Ik weet niet op wie jij nu weer reageert, Anita, maar IK reageerde in elk geval op het mailtje van Suzanne met haar galopperende paard.
Duidelijk is wel dat jij het koprollen anders oplost dan ik. Ik vind dat een zich oprollend paard "met de neus eruit" gereden moet worden, enkele passen goed naar voren, om hem weer "aan de teugel" of "aan de hand" te krijgen. Dat "aan de hand krijgen" wanneer een paard achter de teugel is, bereik je m.i. niet door terug te rijden of "pompend rijden" (wie zijn "we" trouwens)? Want terugrijden houdt het risico in zich van nog meer opkrullen.
Wat betreft de vele overgangen ben ik het uiteraard met je eens.

Christel Provaas schreef op donderdag 25 februari 2010, 17:27:




We = dressuurmuts Anita & co.

Vanavond op NL3, programma "Keuringsdienst van Waarde", over hoe duurzaam vis met een "duurzaam label" nou eigenlijk is. 20.25 uur.
Na vanavond natuurlijk ook te bekijken via http://www.uitzendinggemist.nl/

grt,
karen