Arabesk schreef op zondag 28 februari 2010, 21:26:


Het is maar wat je voor ogen hebt.
Misschien heb jij NHers, misschien wel parelliërs met los zwabberende touwhalstertjes in gedachten.
Mij zweeft, ongeveer al sinds het begin van de bitloze vereniging, een trend voor ogen waarin volkomen maf traditioneel wordt voort geborduurd op meer van hetzelfde maar dan zonder bit. Of het kopsjorren dan uiteindelijk via kaakbeenkneuzen pijnlijk is of iets vergelijkbaars via de zeer fragiele neusbeentjes teweeg brengt lijkt mij niet uitmaken.

muriel schreef op zondag 28 februari 2010, 13:29:


En nu moet het toch niet dommer worden! Dit drogargument heb ik eerder gezien. Dus, omdat mensen iets dat bij uitstek én diervriendelijk is én wetenschappelijk uitputtend onderzocht, niet goed uitvoeren, kunnen ze maar beter iets doen dat even goed onderzocht dierónvriendelijk is (maar de meeste mensen schijnen hier zoveel natuurlijke aanleg voor te hebben, zijn er zo goed in...) ???
Ikke baie ni snap ni meer.


En is dat anders bij de parelliërs of anderszins klakkeloos om zich heen straffende hobbyisten? Ik herinner me regelmatige parellie-discussies á la "mijn paardje vindt mij helemaal niet leuk en lief" - sjonge, sta je daar echt serieus verbaasd van dan?


Ik zie van geen enkele veel. Het enige dat ik zonder veel moeite veel kan zien zijn arme paarden in paardenfabrieken die liefhebbend mishandeld worden tot ze erbij neervallen en dan worden afgevoerd naar de salamifabriek. Kun je nog beter varken worden; dat duurt tenminste niet zo lang.


Ik ben geen klikkeraar maar heb van klikkeraars de indruk dat ze toch iets meer snappen van het behaviorisme. Het gaat denk ik vooral om bewustzijnsverruiming

Christel Provaas schreef op zaterdag 27 februari 2010, 21:09:


Het is niet mijn paard hoor.
Maar die van de staleigenaar.

Het paard doet niks meer.
Staat alleen maar in het land.
Denk ook niet dat er nog op te rijden is voor een volwassen persoon.

Maar is eerder nog te mager als te dik.
De stierenbrok krijgt ze om dikker te laten worden.
Tenminste dat heeft hij mij gezegd.
Ook wordt ze daar inderdaad pittiger door.

Ze krijgt dat elke dag van hem.
En zei doet daar heel erg goed op.

Alles wordt wel een hele dag in de week gezet met heel veel water erop.
Anders kan ze het ook niet naar binnen krijgen.

van lennep schreef op vrijdag 26 februari 2010, 12:16:


Nee. Maar da's nog geen reden op zich alleen.


Waarom "dan"?
Je moet er toch ook werk voor hebben? Voor alleen maar een beetje sturen e.d. heb ik echt geen libra nodig en vind ik het gewone touwhalster in alle opzichten makkelijker terwijl het als geen ander uitnodigt om "beginnersdingen" zoals sturen met je navel goed te doen.
Het maakt niet eens uit of het paard of de bestuurder beginnend is want de zwakste schakel telt hierin. Ook een superruiter gaat niet beginnen met een groen paard fijnzinnige balans te leren. Bewaar de extra mogelijkheden die libra heeft nou maar voor wanneer die echt nuttig worden, wanneer het merkbaar verschil maakt, lijkt mij....


Ik wel. Parelli is dit met me eens. In de schuimpie-test van Frans en bij al 1000-en echte paarden werkt het.


Die laaghangende knoop is juist zo goed stimulus discriminerend. Heeft niets met zichtbaar te maken, of ik snap niet wat je bedoelt.


Ik beweer nu helemaal niets anders dan wat ik altijd al gezegd heb en wat er al die tijd op de libra website ook staat.
Libra is bedacht vanuit het gegeven dat je:
1 - via belonend begrepen communicatie wil werken
2 - met een simpeler methode (touwhalster) niet meer toe komt.
Daar heb ik echt nooit anders over gedacht en staat idd zo op libra website.

Je hebt gelijk marianne, daarom dat ik ook zei dat een wezen niet onder te verdelen is in 1 vakje. Toch hielp het me om vooral mezelf te leren kennen, maar ook m'n paard.
Het is geen wet, maar een hulp bij het trainen. Het blijven levende wezens...
1 van mijn paarden is extreem introvert RB, mijn aanpak bij haar was dus ideaal omdat we elkaar misschien het best begrijpen (ik ben geduldig, zacht en traag). Nu weet ik waarom.
Ander paard daarentegen is een totaal tegenovergsteld karakter van het mijne (extreem extrovert, vurig)...nu, met dat paard wil ik graag leren werken. Mijn kracht moet van veel dieper komen, maar als iets lukt met haar, dan geeft me dat een enorme voldoening. Misschien als ik toegeef, vind ik dat paard wel leuker dan het introverte paard. Ik leer meer afwissleing in m'n werk te steken, kalm te blijven om problemen op te lossen en vooral een doel voor ogen te hebben met zo'n paarden. Het zijn nét die zaken die me helpen om met mensen om te gaan waar ik in dagelijkse leven wat moeite mee heb (ik bedoel als je voor groep staat en bvb: moet les geven).

Karen Koomans schreef op maandag 1 maart 2010, 12:40:


Google eens op " de vijf elementen paarden"!
Hierin worden paarden in 5 groepen verdeeld: water - vuur - metaal - hout - aarde.
Bij onze paarden klopt dit als een bus.

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 1 maart 2010, 13:05:


Vergeet ik te zeggen dat ik het héél lastig heb met introverte paarden of aarde paarden.
Misschien is een extrovert paard wel gebaat met een rustige, introverte ruiter?

Marianne

Maria Delavega schreef op maandag 1 maart 2010, 9:57:

Yin en yang?

e m kraak schreef op maandag 1 maart 2010, 13:35:


Geef die link nogges, want op je homepage staan slechts ponniefoto's.

Ik heb mijn vraag zeker niet duidelijk gesteld. Wat is stierebrok?

bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html" target=_blank>http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html

Gr Esther

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de bizarre hoogte van dit paard in verband staat tot het omvallen.