>Maria, ik ben ook introvert en mijn Mel is héél extrovert, ik vind haar een zalig paard en zij >is graag bij mij... ik geniet met volle teugen van haar, al haar geshow en getrippel, dat kan >me niet deren, ik vind haar prachtig.
>Ik hou niet van al die vakjes...
>Marianne
Je hebt gelijk marianne, daarom dat ik ook zei dat een wezen niet onder te verdelen is in 1 vakje. Toch hielp het me om vooral mezelf te leren kennen, maar ook m'n paard.
Het is geen wet, maar een hulp bij het trainen. Het blijven levende wezens...
1 van mijn paarden is extreem introvert RB, mijn aanpak bij haar was dus ideaal omdat we elkaar misschien het best begrijpen (ik ben geduldig, zacht en traag). Nu weet ik waarom.
Ander paard daarentegen is een totaal tegenovergsteld karakter van het mijne (extreem extrovert, vurig)...nu, met dat paard wil ik graag leren werken. Mijn kracht moet van veel dieper komen, maar als iets lukt met haar, dan geeft me dat een enorme voldoening. Misschien als ik toegeef, vind ik dat paard wel leuker dan het introverte paard. Ik leer meer afwissleing in m'n werk te steken, kalm te blijven om problemen op te lossen en vooral een doel voor ogen te hebben met zo'n paarden. Het zijn nét die zaken die me helpen om met mensen om te gaan waar ik in dagelijkse leven wat moeite mee heb (ik bedoel als je voor groep staat en bvb: moet les geven).
Warboel
