Ik las in het boek van mark rashid dat paarden niet het dominanste paard als leider kiezen, maar het paard waar zij zich het best bij voelen en dat is dan de alfa merrie (vooral dat vb trof me over het 'kit' paardje) dat is geen bitch en dominante merrie, maar een merrie met een voorbeeldfunctie. Ik denk dat het een misse opvatting is dat mensen denken dat een dominante merrie daarom ook een goeie opvoedkundige waarde heeft binnen de groep. In het wild zijn het paarden die uitgekozen geweest zijn door de leden ervan, in onnattuurlijke stuatie's zal de sterkste het meest te zeggen hebben, maar daarvoor hebben ze niet persé een goeie opvoedkundige waarde voor de andere leden in die kudde... moeilijk allemaal...

e m kraak schreef op maandag 1 maart 2010, 13:31:


Dat zeg ik toch niet, ik zeg enkel wat ik vaak zie.

Het is ook maar de vraag of p+ altijd dieronvriendelijk is. In theorie natuurlijk niet vriendelijk en r+ wel maar in de praktijk zal het verschil vaak niet zo groot zijn. Het feit dat mijn paard opzij moet gaan om dat ik er met een kruiwagen aankom lopen (p+) zal op een schaal van diervriendelijkheid hoger scoren dan als ik er de zweep overheen haal (ook p+) Mijn paard vragen op een andere plek te gaan staan en belonen en dan terug naar mijn kruiwagen om de route te vervolgen is ook een mogelijkheid maar in de praktijk zie ik dat nog niet zo snel gebeuren.

Zelf heb ik hier enkel volbloed paarden en ponies veel druk werkt hier averechts en is er niets mee aan te vangen. Ik hoef mijn paarden ook niet aan te raken om ze te verplaatsen, wijzen is voldoende enkel het blijft p+ en in jouw ogen een dieronvriendelijke methode.

van lennep schreef op maandag 1 maart 2010, 14:09:

[knip]

Dit hele verhaal gaat volkomen langs elkaar heen. Ik kan er geen touw aan vast knopen.