nynke van der veen schreef op woensdag, 29 december 2004, 14:10:


Nou, welkom op "Paard Natuurlijk" dan - over al deze zaken, van vieze brokjes tot eenzame opsluiting zijn we het roerend eens.


Ja dat is het wel nmm; omgekeerde logica, net zo "gek" als de rest hierboven waar we het zo over eens zijn. De enige zinnige oplossing ligt denk ik in educatie en het helpen groeien van een bewustvorming, dat als je zo goed mogelijk voor je paardjes wilt zorgen dat beter op een andere manier kan. Dat leidt dan onontkoombaar tot de begrijpelijkerwijs weinig populaire conclusie dat nogal veel mensen in Nederland niet verantwoord en diervriendelijk paarden kunnen houden, en de sluiting van de paardenpakhuizen.


Daar kunnen we het dan nog even over hebben want ik deel die mening niet.


Daarmee ga je er als vanzelf vanuit dat de werkzame stoffen (m.n. de etherische olie) uit juniperus binnen1 dag uit het lichaam verdwenen zijn. Bewijs me dat dan maar, want ik heb daar ernstige twijfels bij.


1 besje doet geen kwaad, 2 ook niet, 3 ook niet... maar het loopt op tot 28, 29, 30, en zo voer je binnen relatief korte tijd 868 besjes (wat naar opgave ongeveer 2 ons zou zijn, de dubbele hoeveelheid van die welke volgens gedegen veterinaire bronnen je paard nare risico's loopt). Ik vind dat veel, ook over de opgegeven tijdsperiode.

Van die 868 besjes voer je er 394 (ruim 45%; rond 100 gram dus) binnen een tijdsduur van 2 weken. Weet jij de halveringstijd van de werkzame stoffen? Ik namelijk niet... wel dat de werkzaamheid van de kuur aan deze periode gerelateerd is, en dat die werkzaamheid op zijn beurt gerelateerd is aan risico. Dat risico is dan een belangenafweging, en misschien lonend bij waargenomen effecten door voedselvergiftiging zoals beschreven in Finlay Dun.

Wat ik ook niet weet is wat de idee is achter de opbouw van deze "kuur". Heel voorzichtig met 1 besje beginnen en dan oplopend kan ik me voorstellen. Zo ondervang je proefondervindelijk het risico ietwat dat je pony in 1 x ernstig ziek wordt (bij optreden van koliek of andere nare bijverschijnselen hou je er vanzelf mee op, hopen we dan maar...). Maar waarom het aftellen dan?
En wie heeft deze kuur bedacht? Is daar enige serieuze bronvermelding van?

Groeten, Egon

Collane schreef op woensdag, 29 december 2004, 14:58:


No hard feelings, hoor! Prima juist dat dit soort dingen kunnen bespreken. De geachte meelezertjes kunnen dan zelf wel uitmaken wat ze er mee doen.

Groeten, Egon

nynke van der veen schreef op woensdag, 29 december 2004, 15:01:


Ja deze merrie was totaal lusteloos dof en schilferig, ze is hier nu een maand op goede voeding d.w.z. gras en hooi. Inmiddels gaat haar vacht het ook weer doen, die wordt nu net zoals bij de andere paarden vettig!!
Alle wondjes zijn inmiddels dicht. Nu maar hopen dat ze volgend jaar ook geen eczeem heeft. Dat verwacht ik wel door de hier mineraal rijke bodem.

Groeten Esther

C Klapwijk Hoffmann schreef op woensdag, 29 december 2004, 11:13:


Probeer maar leuke dingen met de haflinger te doen. Maar gebruik nu aub geen druk. waarschijnlijk krijg je dan problemen.
Misschien is het iets om hem(of haar?) een tijdje bach bloesem remedie te geven?
En vooral veel buiten en met andere paarden!

Hey Nick, ben je toevallig in de buurt van je computer? Omdat je eerder eens schreef dat je wel 6 mailboxen had en lang niet alle onverwachte mail opende, doe ik het maar even via het forum.
Mijn Pauli is opeens heel behoorlijk ziek en de symptomen lijken op wat jij eens in een eerder postje omschreef als nijlpaardziekte. Ik meen me te herinneren dat het een verhaal was dat jij via jouw vrouw gehoord had. Is er inmiddels iets meer over bekend?

Ik heb inmiddels al wel cortisonen moeten spuien ( helaas.. noodgeval) maar het wordt niet beter. Ik zit even met de handen in 't haar en dacht opeens aan dit verhaal van jou. Misschien is er overeenkomst?
Wellicht kun je me even privé mailen.

Dank je bij voorbaat! Marianne

t buntertje schreef op woensdag, 29 december 2004, 11:51:


....Maar waarom poetst dat meisje een paard dat staat te eten? Had ze niet beter even kunnen wachten totdat Maaike klaar was met eten en haar dan buiten de stal gaan poetsen? Zou Maaike niet gewoon effe hebben gezegd dat ze met rust gelaten wilde worden tijdens het eten?

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

t buntertje schreef :

In de buurt van haar borst of in de buurt van de singel?

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Collane schreef op dinsdag, 28 december 2004, 10:58:


Nou, tussen mijn eigen patienten door kom ik hier toch even voor uit mijn winterslaapje...

Ik zie dat Egon, Esther en Nick al gereageerd hebben en ik sluit me hierbij aan! Collane: ik vind dat je dit soort adviezen, die je kennelijk van horen zeggen kent, op het forum achterwege moet laten.

Juniperus heeft naast de zeer schadelijke werking op drachtige merries, nog meer contra-indicaties, zoals nierproblemen. De jeneverbes is een vochtafdrijver die op de nieren inwerkt en het gebruik van dit middel kan allerlei ongewenste bij-effecten geven.

Om problemen te voorkomen lijkt het me over het algemeen genomen heel verstandig dat men zich onthoudt van allerlei medische adviezen.
Als er toevallig iemand is die denkt 'oh, dat kan ik wel 's even proberen' en het loopt niet goed af, betaal jij dan de rekening van de DA?

Ik kan me voorstellen dat je het goed bedoelt maar toch maar niet doen. Baat het niet, dan schaadt het niet is geen term voor dit forum.

Marianne

Florien de Graaf schreef op Mon, 27 Dec 2004 21:12:52:


Hoi Florien!
Bedankt voor je verhaal! mijn paard(ruin), of eigenlijk pony, ongeveer 1.52 hoog. heeft een stal inderdaad van ongeveer 3x3 maar is maar aan 1 kant van tralies voorzien, aan de andere kanten is het open en heeft hij contact met een merrie, ze krabbelen ook met elkaar. Gelukkig lijkt het de laatste dagen wel beter te gaan, hij is wat meer tevreden en eet ook wat beter. Toch zal hij de vrijheid wel missen! Maarja inderdaad mijn land (0,77 hectare) is een aardige baggerpoel nu, er staan nu 2 shetlanders op, maar als zelfs hun het al omploegen.. Er staat ook praktisch geen gras meer op.(heb wel de helft afgezet, want dat heeft echt rust nodig) Dus ja dat wil ik hem ook niet aandoen , ook inverband met mok en dergelijke , waar hij begin dit jaar last van kreeg door de enorme waterval toen. Hij komt wel zo'n 4 uurtjes samen met 2 merries in de bak per dag, en verder probeer ik wel wat met hem te doen, zoals een buitenrit want dat vind hij prachtig. Ik heb besloten als het nog zo aardig goed gaat als nu, dat ik wacht tot het droger word, en hem dus wel zo snel als mogelijk is weer op het land te doen. Ik snap best dat ie veel beter buiten kan,maarja willen we nog wat gras voor de zomer hebben en geen mok e.d. dan moet het toch maar even wachten! Er is dus overigens echt geen schuil mogelijkheid op het land, maar hij zou evengoed wel buiten kunnen blijven? ik kan hem als het erg is wel een dunne regendeken op kunnen doen tijdelijk natuurlijk! Tot horens, groetjes Ilona

Hallo hallo

De relatie die je met je paard hebt is tweezijdig. Paard en mens hebben inbreng. We hebben het hier vaak over angst bij het paard.

Ik heb als ruiter zijnde last van angst. Niet op paarden die ik veel rij, waar ik een band mee heb. Vooral met Fengur durf ik alles, ik heb rotvast vertrouwen in hem.
Maar nou heb ik afgelopen week bij een vriendin gereden en was ik opeens weer bang. Terwijl ik in de herfstvakantie op hetzelfde (hartstikke brave) paard nergens last had en in een groep voorop reed, om durfde te kijken naar de anderen enz enz. Tijdens mijn stage heb ik ook veel verschillende paarden gereden en was er meestal niets aan de hand. Soms vertrouwde ik een bepaald paard simpelweg niet (was bij 1 merrie heel duidelijk), soms ligt het puur aan mezelf en maakt het bijna niets uit op welk paard ik stap(zoals met het paard deze week, die vertrouwde ik de vorige keer in een keer).

Ik weet dat dit een site is voor natuurlijk paarden houden. Maar hoe ga ik natuurlijk met mijn angsten om. Ik verwacht geen kant en klaar oplossing hoor en als ik zie hoever ik al gekomen ben (ik was vroeger altijd en op elk paard bang) dan weet ik dat het een proces is. Maar ik hoop gewoon dat door er over te praten met mensen die veel begrip en respect voor de wederzijdse relatie hebben dat ik weer een stapje verder kom.

Groetjes Karin (die morgen een strandrit gaat maken op een vrij onbekend paard, maar in een fijn groepje, dus ik heb toch veel zin!)

Esther schreef op woensdag, 29 december 2004, 14:18:


Wat zijn jullie hier gauw op je pik getrapt zeg! Ik dacht dat een forum was om gedachten uit te wisselen maar dat valt vies tegen!
Ik zeg helemaal niet dat IEDEREEN brok voert en zijn paarden 23 uur per dag op stal houdt maar reken er maar op dat het meer dan 50 % van alle paarden in Nederland is! En waar zeg ik dat "we" paarden onnatuurlijk houden? Is het in ons kikkerlandje wel mogelijk om paarden "natuurlijk"te houden? Kunnen ze bij de meesten van ons in de natte periode naar hogergelegen gebieden zoals in de "natuur"die we hier niet meer hebben?
Als je alleen maar zompige klei hebt dan is je paard je echt niet dankbaar de hele natte winter in de drek, zet ze dan maar lekker in een (open) stal! Vorig jaar zijn hier in de buurt weer meer dan 100 verwaarloosde "natuurlijk"gehouden paarden van ee wisse dood gered, voor 2 kwam de hulp zelfs te laat........................
Sterkte met een instelling als de jouwe, fijn dat je alles al weet, ik leer elke dag nog, van mijn paarden, van andere paarden en van andere mensen.

Nynke

e m kraak schreef op woensdag, 29 december 2004, 15:27:


Beste Egon,

Op- en afbouwen gebeurd met veel meer natuur/homeopatische middelen, ook met chemische trouwens. (Prednison b.v.)
Wij hebben het dus van veearts Vink uit Sneek, begin jaren '70, maar onder natuurlijk werkende veeartsen was het destijds al eerder bekend. In de 70-iger jaren kwamen ook de chemische middelen (plaspillen, ook voor mensen) en raakten de natuurmiddelen wat "uit".
Maar als je er geen vertouwen in hebt, in wat dan ook, moet je er niet aan beginnen, maar is dat niet met alles zo?

Groetjes, Nynke

Ik weet dat de vraag al een keer gesteld is (volgens mij) maar ik (en Pien en Nick) vroeg me af wat de reden kan zijn als een paard heel vaak gaapt.
Ingrid had het laatst over vergiftiging ook bv. Stress dachten we ook aan of juist ontspanning (de meest logische eigenlijk)
Ik neem Idunn even als voorbeeld...ze gaapt echt wel 25 x als we aan het uitstappen zijn. Gaap gaap gaap gaap aan een stuk door, tong blllllrrr eruit. Ziet er erg lachwekkend uit maar waarom doet ze het zo vaak achter elkaar?
Als ik aankom bij de wei (en ze weet dan dat ze hooi ed krijgt) gaapt ze ook vaak....dan dus misschien een teken van een soort van stress/opwinding van het vooruitzicht op lekkers?

Groetjes GAAP! Saskia

e m kraak schreef op woensdag, 29 december 2004, 15:27:


Hoi Egon,

Blij dat je toon wat gekalmeerd is! Ik mag graag diskussiëren maar probeer het altijd positief te benaderen en mensen in hun waarde te laten. Met je laatste zin ben ik het volkomen eens!

Groetjes, Nynke