Nils Vellinga schreef op woensdag 3 maart 2010, 22:06:


Ouessants

Karen Koomans schreef op donderdag 4 maart 2010, 0:39:


Temperament speelt zeker een rol; het zal in verband staan met een snelle, rijkere verbranding oid?
Mijn altijd wat dikkige paard is een rustig paard dat zeer efficiënt met zijn energie omgaat. Hij is een quarterachtig type. De Andalusiër is drukker en beweeglijker, ook in zijn hoofd. Hij blijft op gewicht, doordat ik hem vaak apart zet met onbeperkt hooi.

sibyl de jager schreef op woensdag 3 maart 2010, 22:54:


Is wel interessant wat je nu zegt
Dat het niet in balans was weet ik niet meer of heb ik simpelweg niet gezien óf misschien wel gezien maar geweten aan het rijden met een carrotstick of met één hand. Veel ruiters zitten dan zo scheef als de p...
(Tuurlijk kijk ik wel hoe de ruiter erop zit gedurende de 10-15 minuten dat het paard en zadel warm worden gereden )
Omdat ik weet dat ik mijn camera 100% kan vertrouwen, heb ik me juist afgeleerd om vooraf een visueel oordeel te vellen.
In dit geval zag ik een heel goed zadel en schatte dat het eigenlijk geen problemen kon geven op de rug terwijl het toch niet perfect was. Kun je nagaan dat in het land der blinden eenoog koning is en ik simpelweg nog nooit een perfect passend zadel ben tegengekomen. Er is altijd wel iets. Mijn standaard is dus altijd "zo goed mogelijk" en of een paard last krijgt van de imperfectie die ik op dat moment zie.

Het zou interessant zijn eens een zadel te testen wat volgens jou écht 100% is. Als ik dat dan ook meet, weet ik dat het kan en kan ik mijn normen naar boven toe bijstellen.

Nummer 10,die knappe arabier met dat knappe meisje er op haaaahahahaha

Christel Provaas schreef op donderdag 4 maart 2010, 8:15:


Ja, temperament speelt een rol, maar vooral ook genen. De "sobere rassen" hebben zich ontwikkeld (geëvolueerd) in gebieden waar ze moesten zien te overleven met een heel schaars voeraanbod. Dus die dieren die dat het beste konden, vanwege hun effeciente voerbenutting (meer voedingsstoffen kunnen halen uit hetzelfde voer), die dieren hadden de meeste kans op overleving, en dus ook voortplanting. Survival of the Fittest.

Hoe dichter een ras qua genen nog ligt bij een al lang bestaand "oerras", hoe effecienter hun stofwisseling werkt. Ze zeggen vaak dat Shetlanders al dik worden van gebakken lucht. Dat is niet eens zo héél ver van de waarheid .

Je kunt het ook omdraaien en zeggen dat hoe meer menselijke selectie er bij een ras aan te pas is gekomen (ipv natuurlijke selectie), des te slechter (inefficienter) de brandstofmotor van die dieren is gaan werken... Ik ben niet verbaasd als wij mensen uiteindelijk een ras/type paard fokken, dat daadwerkelijk niet zonder krachtvoer kan.

grt,
Karen

Arabesk schreef op woensdag 3 maart 2010, 20:55:


Wat dacht je van hetzelfde?

Karen Koomans schreef op donderdag 4 maart 2010, 8:54:


Ik denk dat onze invloed van enkele eeuwen op een diersoort dat al miljoenen jaren bestaat zéér minimaal is. Ik heb het dan niet over genetische manupulatie/lab achtige praktijken.
Je doet het menselijke ras nu echt teveel eer aan.

Anja Seijn schreef op donderdag 4 maart 2010, 8:56:



Lijkt me niet zo'n goed idee, de darmflora van een paard en die van een mens zijn erg verschillend.