Over geld verdienen (in het kader vd discussie over Klaus Hempfling):

Wat ik mij afvraag is, waarom de meeste mensen het algemeen aanvaardbaar vinden dat bijv. een beroemde kunstenaar z’n werk verkoopt voor torenhoge prijzen? Of dat de schrijvers van best-seller romans daar best rijk van mogen worden? Of een wereldberoemde zanger/muzikant? Een acteur? Een succesvolle directeur van een groot bedrijf? En wat als dat “bedrijf” een groot ziekenhuis is?

En dan een dieet-goeroe? Versus een PN-goeroe? Een goeroe á la Emiel Ratelband?

Wat ik mij ook afvraag, is wat “veel geld” (of een “hoge prijs”) eigenlijk is, wie dat bepaalt? Als je als mens in een arm land elke dag moet strijden om überhaupt te kunnen overleven, dan bezie je de luxe van het hebben van een paard en de zorgen over of er wel precies genoeg vitamientjes in z’n voer zitten, en al het geld dat wij daaraan besteden, waarschijnlijk als belachelijk. Waarschijnlijk zelfs als asociaal, schandalig.

En wie bepaalt wie er tevéél verdient? En wat als die persoon een flink percentage van z’n verdiensten schenkt aan goede doelen? Wordt het dan anders, dan wanneer diezelfde persoon besluit het geld te gebruiken voor de koop en het onderhoud van een luxe huis en heel veel hectares grond voor de paarden? Waar ligt de grens tussen acceptabel en onacceptabel hierin dan?

En wat als wij eigenlijk niet weten, hoe iemand zijn geld besteed? Dat is meestal het geval. Ook als het gaat om Klaus Hempfling (althans, IK heb geen idee waaraan die man zijn geld besteedt. Ik vind bovendien dat het mij niets aangaat).

Kanttekening: wat ik wél veroordeel is wanneer mensen misleid worden. Zéker als dat doelbewust gebeurt. Dus als het zo is dat KFH mbt zijn recente demo’s mensen niet geeft wat hij ze heeft voorgehouden, dan keur ik dat af. OF dat gebeurd is, dat kan ik niet beoordelen.

Grt,
Karen

Karen Koomans schreef op maandag 8 maart 2010, 0:06:


Dit is een heel andere discussie, mij gaat het er niet om hoeveel iemand verdient, maar wat hij "verkoopt".
Maar, nogmaals, het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen. Denk hierbij maar eens aan al die socialistische ex-politici die in hun politieke carriére hun mond vol hadden van de veelverdieners, maar nu in de Raden van Bestuur of commissariaten zitten tegen vele malen meer dan de Balkenende-norm (Paul Rosenmöller, Wim Kok e.v.a.). Allemaal de mond vol destijds ... op de barricade, tegen de "rijken" schoppen ... en nu? Wat doen ze nu? Van mij mogen ze, maar erg geloofwaardig zijn ze niet. Ik ben overigens geen socialist of links-gestemde, voor jouw beeldvorming. Dit kun je doortrekken naar de zogenaamde goeroe's. Hoeveel blijken er achteraf gebakken lucht verkocht te hebben? Mensen willen voor de gek gehouden worden en schijnen een grootheid nodig te hebben.