Ik blijf zeggen (en ik meen dat ook) dat ik niet per definitie álles wat KFH doet of zegt wil verdedigen. Ik wil juist kritisch blijven. Het is best mogelijk dat KFH dingen doet waar ik het NIET mee eens ben.
Dat gezegd hebbende, ik merk mbt die demo die door meerdere mensen als slecht en/of teleurstellend is ervaren, dat ik graag wil proberen te snáppen wat daar gebeurd zou kúnnen zijn. Dat ik probeer te begrijpen of die demo ook in mijn ogen slecht was, voor zover ik informatie kan achterhalen. Vandaar toch het volgende bericht.

Anja Seijn schreef op zondag 7 maart 2010, 18:49:

Ook hier wordt gesproken over zeer ernstige gedragsstoornissen (in het kader van borderline paarden). Dus niet over gedrag dat voor een hengst normaal is.

Of KFH dit vervolgens ook wáár maakt in de praktijk, tijdens 1 of 2 daagse demo's, dat kan ik niet zeker weten. Met "waar maken" bedoel ik hier het presenteren van zulke paarden en (dus) iets laten zien en vertellen hoe hij daar dan mee omgaat.

Je schreef over een hengst die lange tijd rustig stond te wachten tot hij aan de beurt was tijdens de demo. Dat zegt mij eigenlijk niets. Omdat m.i. niet elk borderline paard voortdurend "onhandelbaar" is. Een borderline paard kan juist ook een in zichzelf gekeerd, depressief, "dood" paard zijn. Óf een paard dat agressie toont zodra het maar een mens ziet. Of een paard waarbij je béide ziet, het ene moment doods, het volgende moment vól woede en frustratie. Diezelfde mogelijke kenmerken vind je bij mensen met een borderline stoornis.

Er werden ruinen gepresenteerd, terwijl er wel degelijk genoeg hengsten waren aangeboden. Oké (dat is jammer), maar ik vraag me af of er, door KFH’s ogen bezien, misschien niet genoeg hengsten aangeboden waren met een daadwerkelijk borderline syndroom? “Borderline” was immers (naast “hengsten”) het belangrijkste thema van de demo.

Eerder in deze draad, verwees Arabesk naar deze column:
http://paardenmanieren.be/hlzhi/nieuws-2009/40-nieuws-2009/79-kfh

Het is een scherp geschreven column over diezelfde demo, geschreven door Kim Moeyersoms, voor wie KFH duidelijk nu hélemaal en definitief heeft afgedaan.

Ze schrijft:
“9-10 mei 2009: Klaus Ferdinand Hempfling en natuurlijk paardrijden: er is NIETS.
En neem dat gerust letterlijk. Na een driedaagse workshop in 2007 en anderhalve dag Borderline Special Hengsten in mei 2009 weet ik het wel zeker: K.F. Hempfling is niets voor paardenliefhebbers, laat staan voor paardenliefhebbers die ook nog graag iets bijleren of inspiratie zoeken. Pas op, ik vind dit niet uit: KFH zei het letterlijk, zowel toen als nu. Alleen kon ik het de eerste keer zó moeilijk geloven dat ik besloot op een tweede uitnodiging voor een ontmoeting in te gaan. Maar nu ben ik totaal overtuigd en kan ik alleen maar akkoord zijn als KFH zegt: “er is NIETS, er is niets te zien, ik train geen paarden”.

Ik vermoed dat KFH bedoelt te zeggen: "ik heb niets te bieden aan de gemiddelde paarden(sport)liefhebber." KFH zegt m.i. in het radio interview, dat de gemiddelde paarden(sport)liefhebber zich totaal niet realiseert in welke mate en op welke schaal aan paarden schade wordt toegebracht, door de huidige methoden. Van rollkür tot en met sommige Natural Horsemanship methoden. Natúúrlijk heeft KFH dan niets te bieden aan die mensen (niet zolang ze nog totaal niet herkennen wat hij zegt).
Daarnaast denk ik dat KFH bedoelt te zeggen: "Ik train geen paarden, ik probeer te zorgen dat ze (eerst) weer páárd worden, een paard met een ziel en plezier in het leven."

Kim schrijft nog heel veel meer, en het meeste ervan zou ik kunnen weerleggen (ik zie het anders). Ik ga dat niet doen, ik elk geval niet nu. Want zoals ik eerder schreef, we hóeven het niet allemaal eens te worden (en ook dat meen ik, nog steeds). Eén ding wat Kim schrijft over KFH en negatief is, dát herken ik wel: “het schrijnende gebrek aan humor en zelfrelativering”.

Ja, dát mis ik ook wel bij KFH, humor en zelfrelativering...

grt,
Karen

Ja een heerlijke ervaring Karen. Met de adviezen van Carolyn Resnick hoop ik ook stappen die richting op te kunnen zetten met Luna. Voor wie meer van haar wil weten .... Haar aanpak is daar mi de beste manier voor
www.carolynresnickblog.com Haar Naked Liberty boek en DVD over de waterhole rituals heb ik besteld en zijn een goede basis om hiermee verder te kunnen. Haar dansen met paarden spreekt me aan!

Ze was kort daarvoor ontwormd.
Ik bel normaal ook niet zomaar de dierenarts, maar mijn andere paard is net ingeslapen en had ook oedeem (wees bij haar op hartfalen) aan de buik, dus ik flipte een beetje.

Ik vind het nu vooral vreemd dat het niet wegtrekt.

twinkle schreef op maandag 8 maart 2010, 11:59:


Yup, mee eens Marjan.

Want "Als je mensen voor hun kop slaat, dan staan ze niet meer open voor wat je te melden hebt. In wezen is een mens echt niet zo anders dan een paard ;-o !"

(bron: bericht #194908)

grt ,
Karen

Klinkt oergezellig om zo met je pony op stap te gaan. Hoe heb je hem dat geleerd? Of houd je zijn belangstelling bij jou door hem onderweg allerlei te leren met de clicker?

En ben je toch niet bezorgd dat er wat onverhoedse dingen gebeuren zoals een groepje ruiters dat langs komt galopperen of een wandelaar met een niet luisterende hond die op Falki afspringt? En wat zou er gebeuren als je twee paarden bij je zou hebben?

De keren dat ik van mijn paard (ruin) viel, liep hij tot mijn grote verrassing niet weg, maar bleef op een afstandje stilstaan en op mij wachten, zelfs toen ik ook een handpaard (merrie) bij me had, dat wel op eigen houtje ging lopen scharrelen.

Ik vermeld ruin/merrie erbij omdat ik vermoed dat dit gedrag voor ruinen/hengsten en merries anders is.

De merrie heb ik wel eens losgelaten in een heel groot weiland dat wel omheind was. Ze ging lekker grazen, maar als ik bij haar vandaan liep dan graasde ze wel achter mij aan. Ze liet de afstand niet groter worden dan een bepaald maximum. Die maximale afstand was best ruim.
De afstand die mijn ruin neemt als hij op mij wacht is kleiner. Een keer was er een jogger (was trouwens de oorzaak van het vallen) die mijn paard voor mij wilde pakken. Dat liet het paard niet toe. Hij liep achteruit totdat de man het opgaf en wachtte weer op mij, die even bij moest komen en voelen of er niets gebroken was.

Mijn paarden zijn trouwens Ijslanders

Moniek