Je laatste stukje maakt me blij
Hoe herkenbaar allemaal, de ene keer gaat het super, de volgende keer voel je je als een kieke zonder kop.
Het loslaten is een groot iets, niets meer verwachten en zien waar je uitkomt. Dromen en doelen stellen mag uiteraard maar zijn geen prioriteit, plezier met je paard dan weer wel. Hoe minder je gefocust bent op het resultaat, hoe beter het zal gaan en hoe meer plezier je eraan beleeft.
Dus trek je broek maar terug op een keep on smiling

En dat je meer met je billen bloot gaat tov Namkje dan hier: