muriel schreef op donderdag 11 maart 2010, 17:36:


Mee eens. Met betrekking tot paarden, leermethodes en leerpsychologie doe ik dat "verdiepen" nu zo'n 15 jaar intensief, dat wil zeggen dat ik daar gemiddeld zo'n 15 - 20 uur per week mee bezig ben (voor die laatste 15 jaar was ik ook al bezig met die onderwerpen, maar veel minder intensief).


Inderdaad. Dat heb ik dus ook nergens geschreven.
Hoewel er wel een overeenkomst is tussen join up en circling game. Maar het is niet hetzelfde, dat klopt.


Dat weet ik. Ik heb heel bewust gekozen om een daadwerkelijke beet of een rake trap bij paarden onderling "fase 5" te noemen. Om te voorkomen dat Parelli-ers zouden roepen "ja maar wij slaan ons paard niet echt!"


ow


Verkéérd opgevat en uitgelegd, of ánders dan door Parelli opgevat en uitgelegd?


ow.


Ik heb mijn best daar op gedaan. Als je een vertaalfout ziet die van belang is, dan hoor ik dat graag zodat ik het kan rectificeren.


Gedeeltelijk mee eens, elk mens kijkt inderdaad door een gekleurde bril.


Nee, niet voor álles, als je met "open staan voor" bedoelt dat ik mbt alles serieus zou overwegen om het goed te keuren. Dingen die door mijn ogen bezien het welzijn van paarden schaden, daar sta ik in die zin niet voor open. Wel probeer ik altijd te luisteren als mensen willen uitleggen waarom ze doen wat ze doen, ik sta open voor alle beweegredenen.

grt,
Karen

ik vind het treurig, heb er eigenlijk geen ander woord voor.
Ik kan me niet voorstellen dat mensen als bv Nathalie zó met een "probleempaard" omgaan.
Ik heb een mail gehad van haar, (sorry dat ik nog niet geantwoord heb als je dit leest) die me uitlegt hoe haar benadering is betreffende de fases, -waar ik zo'n bloedhekel aan heb-
en waaruit ik concludeerde dat Parelli de beste en diervriendelijkste methode op clickertraining na moest zijn. Bovendien weet ze clickertraining toe te passen, dus dan kán ze een paard niet op die manier benaderen, omdat ze weet dat er altijd een andere oplossing is.
Ik vind het droevig dat wanneer je echt je best doet en aan de weg timmert, jouw manier van werken op deze manier door je "baas" onderuit wordt gehaald en vernedert tot het niveau van iemand die hier ooit wel eens geschreven heeft: "Als ie niet achteruit gaat , slinger je zo hard met het leidtouw dat ie flink de sluiting tegen zijn kop krijgt en dan gaat ie wel hoor"
Blijkbaar was dit alleen om focus op haar van het paard te krijgen. ( kweet niet, mijn geluid is ff kapot) Geef me verdomme 5 minuten en hij is bij me hoor!

Ik hoor hem al zuchten Piet....pffffffffffff.

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 maart 2010, 17:54:

Sorry?

Zover ik weet, is die mogelijkheid er nog niet.
Er staan nog veel oude advertentie, die al lang een verlopen datum hebben.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Karen Koomans schreef op donderdag 11 maart 2010, 16:48:


Vertaling klopt niet, moet zoiets zijn:
Dit paard, Barney, liet een aantal uitdagingen zien aan zijn eigenaar. Hij was op het Parelli Centrum in Ocala voor een vijfdaagse Level 1 cursus, meer dan 5 jaar geleden hebben we dit gefilmd voor leerzame redenen en hebben het gepubliceerd in ons Level 1 Pakket.

Het paard (en eigenaar) heeft dus pas kennis gemaakt met de Parelli games, tijdens zijn 5-daagse cursus. En er is niet al 5 jaar Parelli op het paard losgelaten.

De eerste keer dat ik het filmpje zag, was ik ook geschokt.

Groet,

Raymonde

Ik heb geduld!
En mijn verwachtingspatroon is zo flexibel als van een 41 jarige verwacht kan worden

Het leuke is [ zit op mijn werk en er is niets te doen] soms is ze zo goed he! , en soms denk ik , ho maar dit wil ik niet...
Ik weet ook nog niet zo goed hoe ik dat op moet lossen.
Af en toe moet ik echt gewicht op de teugel zetten , want anders lopen we elke voortuin in die ik tegen kom.
Clickertechnisch heb ik dus stappen overgeslagen...
Eens kijken hoe ik dat ga oplossen. Sturen vanuit mijn zit zit er bij mij ook nog geen 100 procent in.

Stilstaan vanuit stap gaat 6 van de 10 keer perfect in 3 stappen! , en soms reageerd ze gewoon 50 meter helemaal niet.
Zoals we nu bezig zijn is dat helemaal niet erg , en ook niet gevaarlijk , en moet ik er ook wel om lachen , en volgens mij Trudy ook , want ik zit dan als de klokkenluider op Namkje , super overdreven alle zithulpen te geven

Het leuke is dat ik het gevoel heb dat Namkje mijn spanning negeerd [ spanning in mijn lijf] , maar super goed kan meezuchten als ik probeer wat spanning weg te blazen.

Ja , bijzonder...

En , volgens mij is Namkje een paard wat goed oplet waar ze loopt , zonder dat ze mij daarbij nodig heeft. Elk oneffenheidje in het pad vraag ik mij af of het goed gaat , maar het gaat gewoon super. Bij het even veilig een weiland induiken bij het passeren van een stadsbus , moesten we een bultje af en op.
Vooral het op , echt netjes hoor , in een grote hups , ik schrok ervan , en er ontschoot mij een klein gilletje

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 maart 2010, 15:47:




En waarom Eddy? Omdat ie helemaal NIETS geleerd heeft. Laat staan respekt.
Ik ben geen profi, doe dit ook niet voor andere mensen of zo...
Dus het zou me al niet gebeuren dat ik zo'n dier voor me krijg.
Zou het me wél gebeuren, denk ik dat je met goed timen en goed gedrag belonen al een veel rustiger beeld zou krijgen. Buiten dat zou hij niet aan een lijn zitten.
Komt ie.... dan komt ie vrijwillig en wordt ie ook beloond.
Korte sessies maken.... en steeds weer pauzeren.
Omdat ie de beloning wil... dus een goed woordje, kriebel of voedsel... zal ie terugkomen. JIJ bent interessanter als de omgeving.

Maar: het filmpje geeft ook geen reeël beeld over hoe dit dier in werkelijkheid is!
Stel dat ie net in de voor hem vreemde omgeving is? En daardoor toch al opgefokter als normaal?

Enfin... heropvoeden is eerst. En daarna pas weer verder.
Just my 2 cents....

Groet,

Wil