Karen Koomans schreef op zaterdag 13 maart 2010, 22:02:


Er staat inderdaad al heel veel goeds in dat verhaal van die smid, gemixt met nog veel onwetendheid. Het geeft mooi weer hoe ver het staat met het veranderingsproces in NL. Nu nog snappen dat een natuurlijk bekapper geen prof is, maar iemand die zijn eigen paard een natuurlijke slijtage geeft op een harde ondergrond en soms met een vijl iets helpt daarbij. En nog snappen dat hoefijzers niet nodig zijn maar verwoestend voor de voet. En je hebt gelijk Karen, die goede dingen die al wel gesnapt worden, mogen even gevierd worden en versterkt.

Heb vorig jaar bij een van mijn klanten iets dergelijks meegemaakt, paard zat vol met luizen en moest met "iets" worden ingesmeerd. Toen ik op een gegeven moment kwam bekappen constateerde ik dat er ernstige problemen waren met de straal en dat de kroonrand open aan het breken was. Nadat ik onze medisch adviseur had geraadpleegd kwamen we tot de conclusie dat het imuumsysteem van het paard was aangetast door dit goedje. Dit is uiteindelijk zo snel ( binnen 2 maanden ) achteruitgegaan dat er uiteindelijk maar een uitweg bleek, en dat was in laten slapen...............
De kroonrand , hoefballen, straal waren zeer ernstig aangetast en bij de minste aanraking ging dat ernstig bloeden. sweelwratten en sporen vielen er spontaan af en vormden etterige wonden, kortom een grote ellende.
blijkt dus dat je verschrikkelijk goed moet uitkijken met wat je op je paard ( laat ) smeren/smeert.

gr. Hans Arendse

Echt leuk om te lezen

Piet schreef op zondag 14 maart 2010, 8:27:


Altijd als ik je prima verhaal hierover lees, wil ik deze toevoeging maken:
Er is nog één groot veld wat veel beter werkt, dan de toegevoegde beloning door een paarden trainer. En dat is de intern gevonden beloning van het doen van de activiteit zelf. Die twee vormen van beloningen kunnen-mogen-moeten samen gaan, dat is het beste natuurlijk. Die intrinsieke beloning gevonden in het doen zelf, is wel verreweg superieur, en daar moet je oog voor hebben om dat zo te ontwikkelen dat dit samen gaat met trainers wensen. Dat filmpje van het paard op de agility traingsbaan is daar een heel mooi voorbeeld van.

Michiel schreef op zondag 14 maart 2010, 9:12:


'K weet zo gauw even niet welk filmpje je bedoelt, maar natuurlijk werkt alles wat belonend is mee. Ik heb daar de grotere efficientie van de klikker voor opgeofferd, omdat ik in mijn jes wil laten doorklinken dat ik trots ben op het paard. Ik wil het verschil laten horen dat ik het wel een beetje goed vind of wanneer ik het supergoed vind omdat ik een zo goed mogelijke band wil met het paard waar ik mee werk. ( bij een bv kip interesseert me dat weinig)
Een paard wordt er zo trots als een pauw van. Ook wel een soort van intrinsieke beloning denk ik.
Maar wat nu als je een onwillig paard traint om een trailer in te gaan..... Ik kan hem alleen met hele kleine stapjes zijn aversie tegen dat ding laten overwinnen. Hoe zal hij ooit een interne beloning vinden voor het doen van de activiteit zelf?

e m kraak schreef op zondag 14 maart 2010, 4:09:


Beste Egon, Mopperaar en Cynicus,

Dat is voor jou niet nieuw, en voor mij ook niet nieuw (hoewel ik dit specifieke experiment nog niet kende). 't Punt is, dat "gedrag markeren + positief belonen" de meest effectieve leermethode is, is óók niet nieuw en al op veel manieren aangetoond.

Toch: heel veel mensen weten dat nog niet en/of ze doen nog weinig met die kennis. Ik neem dat (veruit de meeste) mensen niet kwalijk. Niet iedereen is zo intensief bezig met het bestuderen van diergedrag als wij (jij nog meer en langer dan ik, denk ik). Niet iedereen begrijpt goed Engels, en het meeste aan leerzame informatie is in die taal te vinden. Niet iedereen heeft dezelfde talenten en vermogens.

Plus, áls mensen daarover dan iets willen leren en bij een bron terechtkomen die ze hele ander dingen vertelt, een bron die daarin daarin overtuigend is; ik vind het niet vreemd dat mensen daar dan lang aan vast houden.

't Is nog niet eens lang geleden dat mensen, inclusief wetenschappers, geloofden dat dieren überhaupt geen gevoelsleven hebben. Er zijn al tientallen jaren experimenten bekend waaruit blijkt dat planten kunnen communiceren, ze kunnen elkaar een heel gerichte boodschap sturen. Maar ik denk dat maar heel weinig mensen dat laatste weten (omdat er niet genoeg mensen zijn die dat "nieuws" telkens weer onder de aandacht willen blijven brengen; en/of omdat veel mensen dat liever niet willen weten).

Vandaar mijn overtuiging; als je wilt dat inzichten van mensen veranderen en daarmee hun gedrag, dan kun je het beste het "nieuws" blijven verspreiden. En dat op een positieve manier, want mensen zijn ook dieren. Als je het er in wilt slaan, dat werkt niet

grt,
Karen

Als ze ontdekken dat er dan leuke dingen gaan komen?
Toen ik nog veel op pad ging met de trailer (Die helaas gestolen is)gingen ze steeds makkelijker op trailer.
Als ik de trailer klaarzette stonden ze echt vooraan en als ik liet weten wie ik mee zou nemen kwam er zon hinnikje en de ander droop dan echt af en als ik liet weten dat ze allebei mee mochten was het echt feest...moest ik ze gewoon afremmen.
Ik had echt het idee dat ze wisten dat we wat leuks gingen doen want het rijden in de trailer zelf kan ik me nix bij voorstellen.
Hoewel toen mijn ex nog reed wilden ze er echt niet meer op maar toen ze eenmaal doorhadden dat ik mijn E achter B had en zelf stuurde, toen begon het feest pas echt....

Erg leuk om te lezen en super dat je vooruitgang behaalt en dat ziet!

Eén kleine opmerking/aanmerking:
Je schreef:
"Maar kben gene clickeraar en heb er zo goed als nooit op geoefend en ik merkte al meteen een foutje van mezelf: bij 'jaaaaaaah' stopte ik en gaf ik een beloning, na zo'n 3 keer stopte Jean al bij 'jaaaaaah'. Hmm, das nu ook ni de bedoeling maar 't was er al direct terug uit, effe blijven doorstappen en dan pas belonen wanneer ik zei dat ze mocht stoppen."

Jean deed het goed
Het is juist de bedoeling dat het paard onmiddellijk na de bridge (een click, of jouw 'jaaaaah') stópt, om de beloning in ontvangst te nemen. Als je méér goede passen wilt vragen, moet je dus iets langer wachten voordat je 'clickt'.

Natuurlijk kun je wel, als je dat wilt, voor die tijd je paard al laten weten dat het op de goede weg is. Bijv. door te zeggen "goed zo" (of "braaf" of welke toon of woordje je paard al kent van jou, als zijnde een aanmoediging). Maar de bridge die je gebruikt, die betekent behalve "dat wat je nu doet, daarmee heb je een beloning verdiend" ook per definitie "einde oefening". De volgende oefening kan natuurlijk meteen worden gevraagd nadat je de beloning hebt gegegeven.

Succes, léuk wat je doet!
grt,
Karen

Helaas heb ik dat niet midden in de nacht opgezocht, hoop oprecht dat jullie het niet gemist hebben ...

"De bekende bioloog Midas Dekkers heeft ooit gezegd: 'Honden spreken Duits, maar katten spreken Frans'. Wat hij daarmee vooral duidelijk wilde maken, is dat katten een subtiele taal hebben. Niets gaat met grote gebaren en veel poeha."

Het volledige artikel is hier te vinden http://www.poezenweide.nl/Katten-spreken-een-eigen-taal.asp

Zo! En nu een artikel over een goudvis?

P.S.:
tip: koop de DVD's van Piet (Loof), die helpen je als iets wilt doen met clickertraining súper goed op gang!

grt,
Karen

Anja Seijn schreef op zondag 14 maart 2010, 9:56:


Wat bedoel je te zeggen, Anja?

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op zondag 14 maart 2010, 9:59:


Ik denk, Karen, dat als je zo veel verstand hebt van communicatie, van gedrag, dat dit een retorische vraag is!

Zéér interessant artikel van die poesjes hoor, zelfs met plaatjes

Karen Koomans schreef op zondag 14 maart 2010, 9:59:


Anja,
speciaal voor jou,
http://www.youtube.com/watch?v=gl2qtcEYl_8