Ik heb inmiddels drie keer "serieus" met Lily gewerkt: GEEN schrikreactie, maar "wat leuk we gaan iets doen, jij vraagt me iets en ik probeer er achter te komen wat je van me wilt".
Zaterdag met een deken gespeeld. Lily was er niet van onder de indruk, ik mocht haar overal met dat ding aanraken, alleen teveel bij haar hoofd en achterbenen zwaaien was toch wat spannend. Daar werken we verder aan. Lily is linksom aardig soepel, ze laat zich met vingerwijzen naar buiten sturen, met haar hoofd laag en iets naar binnen gericht, haar binnenachterbeen stapt mooi onder. Rechtsom is een ander verhaal. Bij de eerste poging begreep ze prima wat ik wilde, kon er echter niet aan voldoen: hoofd omhoog en over de schouder naar binnen vallen, ze zette zichzelf gewoon vast. Eerst gewoon rechtdoor en hoofd laag, dat lukte binnen een paar stappen toen de spanning weg was. Boven de schouder voorzichtig aangeraakt en ja hoor, hoofd weer omhoog, ditmaal ook nog met een angstig gesnuif. Arm meisje, wat hebben ze met je gedaan....
Toen maar eerst even tot rust komen en daarna de oefening "schouder aanraken is niet eng". Dit is haar rechterkant, die was enkele maanden geleden helemaal niet te benaderen of aan te raken, ze vertoont af en toe nog een reactie als een aanraking onverwacht komt. Na wat kriebelen en stiekum steeds wat verder richting schouder mocht ik er in duwen en met mijn vinger prikken, even een snoepje, even een pauze en weer een poging. Lily haar hoofd bleef nu beneden en ze week iets naar buiten. Geweldig - een kleine overwinning, geen schrikreactie meer. Volgende keer kijken of ze nog steeds een schrikreactie vertoont, dan doen we gewoon weer een stapje terug.
Gisteravond stapte ze rechtsom zelfs met haar binnenachterbeen onder en het ging aardig soepel. Het gaat hier slechts om enkele meters, het gaat erom dat ze het principe begrijpt en dat het voor haar geestelijk en lichamelijk te behappen is. We doen steeds een paar meters meer, afhankelijk van de situatie. Lily is goed bij de les, is haar aandacht toch even afgeleid, kan ik haar aandacht door eenvoudig "Lily" te zeggen weer naar me toe halen. Daarna haar nog even een paar rondjes in stap gelongeerd, ging prima, tot ik stomme koe op Kim haar speelbal stapte, ik heb een onvrijwillige spagaat gemaakt, auauauaua...... Lily bleef staan met een hele vreemde blik in de ogen, wat ik daar wel aan het doen was en besloot maar niet bij me te komen, gezien de vreemde geluiden die ik maakte.
Ik heb gisteren met iemand gebeld die voor de verandering NIET schrok van het feit dat ik een Tinker heb en bereid was BIJ MIJ langs te komen indien ik op een probleem zou stuiten. Hij heeft achteraf de Fries van een kennis beleerd en verkeersmak gemaakt. Hij beleert van Shire tot Shetlander, dus variatie genoeg, daar past een Tinker ook wel tussen. Hij rijdt wel met bit en sporen, maar is zo flexibel dat hij zich aan de wensen van de klant aanpast. Klinkt goed, nu nog even kijken hoe het er in het echt uitziet.
Groeten,
Monique
Warboel
