Straks zijn het gewoon vliegenmeppers

Gr Esther

Karen Koomans schreef op donderdag 18 maart 2010, 22:38:


Lieve mensen, doe jezelf dit toch niet aan. Alle stijlloze berichten, grove en lelijke teksten gewoon niet lezen, je ziet al bij het eerste woord wat de tendens is. En er staat tegenwoordig ook nog een bordje: stijlloos bij, nog makkelijker. Dit forum is er voor plezier en informatie, laat negatieve zaken geen brainspace innemen, en veeg negatieve gedachtes en reacties meteen uit je geheugen. Gewoon aan iets fijns denken, of iets wat wel interessant is. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen reacties, en wat een ander schrijft gaat nooit jou persoonlijk aan. Je kent elkaar niet eens. Dus laat al die flauwekul gewoon links liggen.

De zuurgraad die ons weiland had in maart 2008 was 5.3. Dat is bijna gelijk aan de streefwaarde voor een paardenwei, 5.3. Het is dus een licht zure grond. Gezien het mestadvies (waarin ook best veel kalk en magnesium wordt geadviseerd, denk ik dat we nog wel rond die koers zitten. We mesten overigens zo minimaal mogelijk, het bemestingsadvies is niet gericht op de groei van het gras, maar op het oog van de gezondheidstoestand van de paarden. We hebben ook een zeer humeuze grond. Volgens de onderzoekster heeft onze paardenwei een goede fysische bodemgesteldheid .

We zijn dus nu alleen iets later met bemesten omdat ik niet weet welke meststof ik nu het beste kan gebruiken i.p.v. de mesthoop die nog een jaartje langer mag blijven liggen. In het plan zouden we in febr./maart de paardenmest erop moeten verspreiden, en dan eind maart 225 kilo patentkali. Dat is een kunstmeststof die bestaat uit kaliumsulfaat en magnesiumsulfaat. Ik heb besloten dat we deze dus alsnog strooien, maar dan wellicht nog iets erbij i.p.v. de paardenmest..maar wat? Dat moet ik nog ff uitzoeken hahah.

Groetjes Jolanda

Kalk erop heeft een groot voordeel , de grond verzuurd niet verder , maar door de snelle opneembaarheid stijgt het ph tijdelijk.
En nou juist net die schommeling van zuurgraad is funest voor veel micro organismen.
Dat is de reden waarom ik gekozen heb om met schelpjes te bekalken.
Dit wordt veel langzamer opgenomen ,dus minder sterke schommelingen in de ph , en werkt enige jaren door.

Gr Esther

Wilde me er ook even mee bemoeien....

Op dit forum zitten nog meer mensen die net als ik in Duitsland wonen, daarom even de info die ik tot dusver heb ivm chippen, paspoorten. Indien jullie andere of meer info hebben, hoor ik dat graag!

Onze Shetlander Kim heeft een Nederlands paspoort en is bij de vorige eigenaar al van een chip voorzien. Ik hoefde bij het stamboek per brief slechts aangeven dat ik de nieuwe eigenaar ben, moest het paspoort meesturen en kreeg hem na betaling van een klein bedrag terug, met mijn naam en adres als eigenaar.

In Duitsland gaat het er niet om dat je paard een Duits paspoort heeft; het land van herkomst maakt niet uit, belangrijk is dat de juiste eigenaar erin staat, de beschrijving/tekening van het paard klopt en dat aangegeven is of het paard voor de slacht bestemd is of niet.

Op de website van Landkreis Leer, Veterinäramt heb ik de volgende info gevonden:

"Ab 01.07.2009 ist die Kennzeichnung mittels Mikrochip Pflicht für:
1. Equiden, welche ab 1. Juli 2009 geboren werden
2. Für Equiden, welche vor dem 01.07.2009 geboren wurden und bis zum 30.06.2009 keinen Equidenpass ausgestellt bekommen haben"

Lily heeft een Engels paspoort, tekening is duidelijk, paspoort geeft aan dat ze niet voor de slacht is, eigenaar is nog niet aangepast omdat ik het stamboek met geen mogelijkheid kan bereiken, maar ik heb een koopcontract en het paspoort in mijn bezit. Een chip heeft ze niet. Gezien het voorgaande voldoe ik hiermee aan de eisen en hoef ik Lily niet te chippen. Een telefoontje naar de Reiterliche Vereinigung bevestigde dat, het gaat er niet om dat mijn dames een Duits paspoort hebben, uitgegeven door de Reiterliche Vereinigung, maar dat in dat paspoort aangegeven is of een paard voor de slacht is of niet. Lily heeft zo'n paspoort sinds twee jaar en hoeft dus NIET gechipt te worden.

Monique