Nils Vellinga schreef op maandag 22 maart 2010, 21:45:


Ja, maar éérst leren ondertreden met de achterbenen, voordat je langdurig en/of in draf of galop "hoofd laag" vraagt of dat toestaat - terwijl je rijdt.

Hoofd laag op een kleine cirkel, zoals met longeren, is ook niet gezond voor een paard, zolang het de achterhand nog niet goed gebruikt. Zelfs al zit er dan geen ruiter op.

Op rechte stukken in stap is het nmm geen probleem - hoofd laag - met ruiter er op. Tenzij je een paard hebt dat zo slecht is gebouwd of zo slecht is getraind dat het héél erg op de voorhand loopt.

Leren om goed onder te treden met de achterbenen doe je nmm het best eerst op de grond (naast het paard, al dan niet aan lange teugels), pas daarna vanuit het zadel.

grt,
Karen

e m kraak schreef op maandag 22 maart 2010, 4:16:

knip
Echter, als het dan toch

Daar ben ik het ook mee eens. Maar ik denk ook dat het draagvlak voor een biologisch experiment al van bij aanvang verkeerd is ingeschat, en dat echt ongestoord laten op die manier nooit een optie is geweest. Net zo min als gewoon niets doen dat blijkbaar was, dat ligt bijvoorbeeld politiek heel moeilijk, ergens gewoon af blijven
Wat brengt dat voor de toekomst? Een compromis ongetwijfeld, en dat is dan mensendenken, en dus een park. Waar ik niks op tegen heb, maar ik vind het wel een gemiste kans.
En nee, ik vind het nu ook beslist niet aaibaar, ik vind paardloze/koeloze/hertjesloze natuur eigenlijk aaibaarder, als je daar hartverwarmend mee bedoelt

Groetjes,
Elke

van lennep schreef op maandag 22 maart 2010, 12:50:


Graag gedaan!
Ook @ Frans, dankjewel voor je reactie / compliment.


Een werkelijk goede ruiter heeft m.i. per definitie een goede relatie met het paard.
Heeft-ie dat niet? Dan is 't dus nmm (nog) geen goede ruiter.

Bij een lespaard is het moeilijker om een relatie op te bouwen dan bij een eigen paard. Maar toch, vanuit de tijd dat ik naast verzorgpaarden ook lespaarden reed, weet ik zeker dat de lespaarden op wie ik regelmatig reed mij precies herkenden na een tijdje en daar hun gedrag op aanpasten.

Karen

samantha visschers schreef op maandag 22 maart 2010, 20:41:


Het is een fabeltje dat je de buikspieren moet trainen om buikvet kwijt te raken.
Vet wordt niet plaatselijk verbruikt. Vet is een reservevoorraad om energie te leveren, ongeacht of die energie "dichtbij" wordt gebruikt of "verweg". Vet wordt afgebroken, geschikt gemaakt voor transport via het bloed, en dan als energie afgeleverd waar het maar nodig is.
De vetcellen zelf kun je niet transformeren in spiercellen.

Dus, om dat "buikje" kwijt te raken (als dat tenminste vet is) moet je gewoon zorgen voor beweging in het algemeen, niet specifiek training van de buikspieren. Dus vooral de combinatie minder eten en meer beweging.

Weet je overigens wel zeker dat het "vet" is, en niet bijvoorbeeld een grasbuik, dus darmvulling?
Of gewoon de bouw van dat paard?
Ik vind het niet zo vanzelfsprekend dat paarden vet opslaan in de buik.

Frans

Frans Veldman schreef op maandag 22 maart 2010, 21:39:

.
.

Nee, ze zijn niet precies hetzelfde, maar inderdaad, ze liggen wel heel dicht bij elkaar. Om dat laatste te laten zien, hoe dicht die twee bij elkaar liggen, heb ik bewust twee maal hetzelfde voorbeeld - wijken voor druk - gekozen.


Ik weet niet hoe jij het aanleert Frans, maar wijken voor druk wordt meestal op de Parelli manier aangeleerd. Juist daarom vind ik het zelf een goed voorbeeld
Met de Parelli manier bedoel ik precies dat wat in de beide voorbeelden staat.


Klopt, een cue (een commando of signaal) is niet hetzelfde als de stimulus/motivator.

Hoe “je been aanleggen” door het paard – want de ontvanger bepaalt! – wordt ervaren is afhankelijk van de manier waarop is aangeleerd wat dat signaal betekent.

Stel: been aanleggen als signaal betekent “wijken”, want dat heb je je paard zo geleerd.

Als “wijken” is aangeleerd op basis van wegnemende beloning of toevoegende straf (R- of P+), dan zal het paard als je dat signaal geeft denken: ”als ik nu niet meteen wijk, dan volgt er iets onaangenaams”.

Als “wijken” is aangeleerd op basis van toevoegende beloning zoals door clickertraining (R+), dan zal het paard als je dat signaal geeft denken: ”als ik nu meteen wijk, dan volgt er wellicht een beloning”.

Grt,
Karen

P.S.: o ja, Frans en Ilona, ik waardeer het - ondanks dat ik mezelf een beetje flauw vond, zie bericht #196637 - dat de omschrijving van clickertraining is geactiveerd in het woordenboek!