Ik vraag me hierbij toch af of je kinderen nu wel juist moet leren een paard te trainen? Is het niet veel beter om te beginnen bij de verzorging? Wat eet mijn paard, waar woont hij het liefst, heeft hij het koud, moeten er vriendjes op de wei, etc.?
Daarna zou ik pas voorzichtig aan training gaan denken als: halster omdoen, meelopen aan een touw, voetjes geven.

Kinderen zijn m.i. veel meer met hun paard/pony aan het spelen dan daadwerkelijk aan het trainen. Hangt natuurlijk ook van de leeftijd af en wat ze aangeboden wordt.
Bij de rijvereniging waar ik vroeger kwam hadden ze een speciale shettenafdeling. Daar leerden de jongsten spelenderwijs met hun pony´s omgaan en rijden.

Maar op een site of in een boek zal je moeten beginnen bij het begin...

Els.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:33:


Mhh Amaroc kende het verschil niet tussen travers en aanspringen in galop. Dit paard was beleerd? Noem het gerust verkeerd beleerd hé. Ik ben niet van 0 begonnen maar van minus 0. Maar eerst moest ik mijn schrik terug overwinnen natuurlijk.
Ik heb hem aan de hand vorige zomer Travers geleerd (wat hij niet goed kan met zijn hanentred been trouwens) pas daarna snapte hij dat ook dit een oefening was en dat het helemaal niets te maken had met galop, dus ook geen gestress.
Maar goed ik zal het bewijzen met Invierno. Dit jaar als zijn gezondheid mee zit beginnen we eraan (gymnastisch grondwerk, lange teugel, verkeersmak, ...), volgend jaar zadelmak maken en het jaar erop zit ik er op als hij het aan kan. Dus als er geduld is, bewijs ik het. Piece of cake.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:33:


En ik met Alegría, omdat zij ook een sterrenkijkertje kan zijn, net als haar moeder.
Haar wil ik eerst goed aan het lopen krijgen vanaf de grond, voordat ik op haar stap.
Maar we hebben de tijd, ze is pas 2 en nog heel blanco.
Hoofd laag kent ze inmiddels al, en nog wat kleine dingetjes. Dat nu uitbouwen en vanaf de grond verder trainen. Haar leren dat ze voor me uit moet lopen is voor een paard net zo moeilijk in het begin als ze leren wat beendruk is. In beide gevallen wil je dat je paard naar voren gaat. Het is allemaal nieuw aanvankelijk. En als het nodig is haal je er toch een helper bij?! Hoofd laag bijvoorbeeld, op een wijzing naar de grond, zal hetzelfde zijn als ik naast haar sta en straks vanuit het zadel. Ik doe mijn arm omlaag en zeg 'láág' en zij doet haar hoofd omlaag. Dat steeds langer zo weten te houden.

Het gaat erom dat je de cues straks ook vanuit het zadel kunt toepassen. Lichaamssignalen zal moeilijker zijn, maar stem hebben we ook nog. Een de beloning natuurlijk, die is universeel. Láát het haar maar uitzoeken straks, ik beloon haar wel naar het gewenste. Druk is bij dit paard uit den boze, daar kan ze helemaal niks mee en het maakt haar onbegrijpend en freaky.

Spirit hebben we vanaf de grond ook wijken voor het been aangeleerd terwijl ik naast hem liep. Van op hem snapte hij het gelijk al wat de bedoeling is. Dus het kan heus, al moet je soms wat inventief zijn. Een paard dat de beloning en je 'systeempje' al kent zal sneller op zoek gaan.

Groet, Pien

Mijn zus heeft haar merrie, Charly gereden tot ze 7,5 maanden ver was.
Char werd toen al behoorlijk zwaar en je begon te merken dat het niet meer ging met een ruiter.
Ondertussen is ze trouwens ruim 10 maanden ver, en lijkt ze meer op een waggelende gans dan op een pony.
En ze is ook nog eens behoorlijk kreupel geworden de laatste weken.
Het wordt zo stilletjes aan tijd dat dat veulentje er is, want voor Char is't nu geen pretje meer.

Nataschadevreede schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:02:


Joop is de naam van mijn poes. Tot nu toe had ik altijd wel een poes rondlopen die Joop heette, maar de laatste is onlangs overleden. Ik kan slecht namen onthouden en toen ik vroeger een blauwe maandag voor de klas stond was dat een ramp. Ik noemde toen alle leerlingen Joop, dat werkte uitstekend, want als ik riep: he Joop opletten, gold dat voor iedereen.

Cindy Helms schreef :


Is Invierno twee net als Alegría, Cindy? Dan gaan ze gelijk op!
Groet, Pien

Cindy Helms schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:52:


Of het nu een jong of een ouder paard is ... doet er eigenlijk in mijn ogen niet toe, wel? Het gaat er om of ze die specifieke oefening wel of niet kunnen/kennen. Zo niet, dan zijn het evengoed blancoblaadjes. Slecht beleerde paarden reageren soms nog moeilijker en zijn meestal nog moeilijker te overtuigen van je goede bedoelingen. Hangt ook veel af van de karakters waarmee je te maken krijgt (beleerd of onbeleerd).

Zut Allors! Moet even van me af!
Mijn auto wil niet meer starten en ik moest tot deze avond visites doen
Daar gaat mijn planning voor de komende dagen

Nataschadevreede schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:00:


Een kleine stichting die zo veel mogelijk doet aan opvang van honden, katten en paarden en allerlei andere dieren, mensen ook wel.


Het is heel dankbaar werk. Ik zie steeds weer afgeleefde paarden binnenkomen, vaak nog niet eens 10 jaar oud, en die knappen dan op door in de kudde rustig zichzelf te kunnen zijn. Gelukkig zijn er de laatste tijd weinig paarden bijgekomen zodat ik weer wat tijd voor mijn eigen paarden heb.

Spirithorses schreef op donderdag 25 maart 2010, 13:04:


Neen, die is eergisteren 3 geworden. Maar hij sukkelt een beetje met zijn sprong en zijn lendenen op dit moment. Komt allemaal wel weer goed, maar zijn rug zal ik ten allen tijde goed moeten in het oog houden (iets langer).
Ik heb tijd voor hem. Alle tijd die hij nodig heeft
Te bedenken dat je met Amaroc al 5j bezig bent en dat deze nog veel meer tijd zal nodig hebben om op hetzelfde niveau te zijn ... Al een geluk ben ik zelf al een beetje slimmer geworden ondertussen

Piet schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:40:


Moet je wel het geduld hebben al die stempels uit die crocussen te verwijderen en te drogen. Mijn fijne motoriek is ontoereikend, beter afgestemd op bekappen van hoeven, al moet ik daar tegenwoordig ook vaak een bril bij op zetten. Maar misschien verdient saffraan zo goed dat je al snel iemand in dienst kan nemen. Heeft weer als nadeel dat je vroeg op moet omdat je personeel voor de deur staat.

Spirithorses schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:20:


Ik vind het ook om te lachen maar het maakt ook duidelijk waarom ik liever zie dat mensen het over de chemische produkten hebben. Er zijn bv enorm veel merken ontwormers te koop, kijk je naar de inhoud dan is er ineens veel minder variatie. (makkelijk schema op deze website te vinden)

Sandra van Bommel schreef op donderdag 25 maart 2010, 8:43:


Mooi Sandra, net als Karen waarschuwt voor weg drijven, is vrijwilligheid wel een belangrijk iets in deze methode. Misschien niet voor jou maar wel wel voor de meelezers, daarom enige uitleg...

Voor zover als ik het nu snap, is weg sturen natuurlijk nooit zo vrijblijvend dat een paard het mag negeren. De link naar vrijwilligheid zit hem in, 1 de goede band die vooraf opgebouwd is en 2 het weg sturen slechts een pasje of 8 is waarna ik afwend en het paard mij gaat volgen. Slechts een paar pasjes is zoals paarden dat onderling ook doen, meer is niet nodig. In die zin kun je spreken van een instinctief en vrijwillig wijken van een paard. Door dit ritueel ontstaat er een diepere band en inderdaad plezier om samen te bewegen. En daarop gebaseerd kun je samen uitbouwen. Deze link is daar een mooi voorbeeld van (stond nog niet in deze draad) http://www.youtube.com/watch?v=bwoRjo2QlKU

Karen ik heb je gemaild voor je adres gegevens.
Groet, Michiel

'Ja ik ontworm met Eraquell'. 'Oh, je ontwormt met ivermectine?'
'Neehee, met Eraquell'...

Oh, ok...

(Niet dat ik alles weet hoor, maar ik wil alles wel weten...)

Nils Vellinga schreef op donderdag 25 maart 2010, 0:51:


We zijn dan ook allemaal maar mensen hé. En mensen maken fouten. Zolang we uit die fouten leren, zijn we goed bezig.

Peter Donck schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:37:


is dat zo?