Mooi filmpje michiel. Maar het wegsturen in draf, zoals carolyn dat doet in de dvd, zie ik hier niet expliciet in. Meer datgene wat zij ' magnetic connection' noemt. Ook een belangrijk onderdeel.
Het wegsturen in draf is belangrijk voor sil omdat ze alles best vindt, zolang je maar niets vraagt zoals bv een drafje. Ook aan de hand gaat dit gepaard met gillen en bokken. Ze kan het goed hoor. Ze wenst het alleen niet op commando te doen en zal het ook niet zomaar doen.
Dan vind ik dus weer dat het wel mogelijk moet zijn om een draf van haar te vragen, zonder een drama ervan te maken. Om te beginnen ben ik volledig tevreden met een paar stapjes. Gisteren ging dat goed. Vandaag rende ze meteen van me weg gillend en bokkend, om weer terug te draven te te vinden dat ze een wortel had verdient.
Het idee was goed. Nu nog graag op aanwijzing.
Het blijft schipperen en zoeken, maar ik vind het wel belangrijk.
Wil ze straks in het zadel op signalen reageren, dan zal ze dat nu toch moeten leren.
Nu boos worden bij een vraag of haar eigen plan trekken, betekent onder het zadel ook boos worden bij een vraag of haar eigen plan trekken.
en dat is niet handig..

Uit onderzoek van de universiteit van het Franse Rennes blijkt dat uitvoerig fysiek contact met een veulen vlak na de geboorte de toekomstige relatie moeilijker maakt. Imprinting, een pasgeboren veulen overal aaien om hem aan menselijk contact te laten wennen, heeft volgens de onderzoekers consequenties voor de houding van het veulen op latere leeftijd.

“We gaan er gauw vanuit dat aaien voor een paard net zo prettig is als voor ons”, zegt dr. Martine Hausberger. “Dieren ervaren lichamelijk contact echter compleet anders. Menselijk contact voelt onnatuurlijk en dat ervaren ze daardoor al snel als iets negatiefs.” Hausberger vroeg zich af of contact op jonge leeftijd met mensen wel of juist niet goed uitpakt en startte met enkele andere wetenschappers een onderzoek op de universiteit van Rennes in Frankrijk.

Tijdens het onderzoek werd gekeken naar de reactie van groepen veulens op verschillende manieren van benadering vlak na de geboorte. De veulens die niet direct benaderd werden, maar waarvan de moeder wel in contact kwam met mensen hadden achteraf een positievere houding ten opzichte van mensen. De conclusie van dr. Hausberger: “De liefde van een veulen voor mensen loopt via de merrie. De onderzoeken laten zien dat de houding van de merrie ten opzichte van mensen de houding van het veulen bepaalt. En dit lijkt blijvend, zowel op korte als op lange termijn. Dring je niet op aan het veulen, maar vertroetel de merrie dagelijks een kwartiertje en je slaat twee vliegen in één klap. Je veulen went geleidelijk aan jou zonder dat je de merrie-veulenband verstoort. Hoe een veulen het contact op zeer jonge leeftijd ervaart, is bepalend voor de rest van zijn leven.”

In Bit 176 lees je meer over het complete onderzoek van dr. Martine Hausberger in het artikel ‘Verboden te aaien’.

Bron: www.horses.nl

Peter Donck schreef op donderdag 25 maart 2010, 14:03:


En hoeveel krokussen voor 1 kilo (gedroogde) saffraantjes?
Heb je nogal wat grond voor nodig?
Eigelijk wel weer zonde om al die mooie krokussen te 'slopen' voor de meeldraadjes!
Of is het alleen het stampertje??
Vertel.... leuk onderwerp!

En wat schreef je over zuring eten? Je noemde een naam.... en dat ken ik niet.

Wil schreef op donderdag 25 maart 2010, 17:12:


Poeh... over saffraan.... heel erg interessant om te lezen! Niet zo eenvoudig te doen!

http://www.l-escargot.nl/Wetenswaardigheden/saffraan.htm

Leuk onderwerp!

Zoals beloofd heb ik een tekst geschreven die de tekst over voerbeloningen kan vervangen, in het artikel hier op PN getiteld Leren en Belonen, http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/index.htm

Het artikel heeft de volgende opbouw:
- Leren en belonen
- Belonen of straffen?
- Belonen met iets lekkers
- Belonen met rust
- Hulpen en aanwijzingen

Ik heb alleen voor wat betreft de tekst die onder het kopje "Belonen met iets lekkers" staat een alternatief geschreven. De tekst die staat onder "Leren en Belonen" en "Belonen of Straffen" vind ik prima, zoals het er al staat.

Met de teksten die staan onder de laatste twee kopjes, "Belonen met rust" en "Hulpen en aanwijzingen", ben ik het niet eens .
Maar mijn inschatting is dat jullie (Frans en Ilona) nog wel achter die teksten staan. Daarom vind ik dat het niet aan mij is om dat te herschrijven, het is immers jullie site !

Onder de kop “Belonen met iets lekkers” staan een aantal subkopjes.
Ik zet onderstaand, per subkopje, eerst de tekst zoals die er nu staat en daaronder een alternatief.

(1a) huidige tekst onder 't subkopje Beloningswaarde
De reden dat bij veel dieren "eten" wordt opgevat als een beloning is dat voedsel voor die dieren van nature een schaars goedje is. Roofdieren moeten over het algemeen een behoorlijke inspanning en prestatie leveren om aan voer te komen. Om "zomaar" voedsel te krijgen, zonder dat je eerst een prooi moet achtervolgen en een risicovol gevecht moet aangaan met je prooi, is een behoorlijk buitenkansje, een echte beloning dus.
Paarden zijn echter dieren die voor voedsel geen grote inspanning of prestatie hoeven te leveren. Gras groeit overal. Voedsel is dan ook iets dat voor paarden geen grote beloningswaarde heeft. Als de bonbons overal aan de struiken zouden groeien dan zouden wij mensen bonbons ook niet meer als een beloning zien, toch? Paarden nemen voor voedsel dan ook geen risico's. Honden doen voor een mals stuk vlees alles, maar een paard dat niet de trailer in durft zal doorgaans ook niet voor een sappig worteltje de trailer inlopen. Paarden vinden voedsel wel lekker maar zijn van nature niet bereid daar risico's voor te lopen of bijzondere inspanningen te verrichten. Ook zullen ze niet snel een plak hooi gaan begraven "voor later". Paarden hanteren het motto "Gras is gratis en groeit overal". Zo zijn ze nou eenmaal in de loop der eeuwen geëvolueerd... Uit allerlei experimenten blijkt steeds weer opnieuw: Voedsel heeft voor paarden een geringe beloningswaarde.

(1b) voorstel voor nieuwe tekst onder 't subkopje Beloningswaarde
Voor paarden heeft, zoals voor vrijwel alle dieren, voedsel een grote beloningswaarde. Hoe lekkerder het aangeboden voedsel, hoe hoger de beloningswaarde! Maar hou ook rekening te houden met de gezondheid van je paard, als je voerbeloningen gebruikt. Alles waarin veel suiker zit, is slecht voor een paard (zie onze pagina over voeding).
Als je wilt belonen met voer, dan hoeft de hoeveelheid die je per keer geeft maar heel klein te zijn. Bijvoorbeeld een dun schijfje wortel, of 3 korrels gras- of kruidenbrok. De voordelen van kleine beloningen zijn dat je je paard niet snel zult overvoeren, en dat het paard zo’n hap-slik-weg beloning zo op heeft, waardoor je meteen weer verder kunt trainen.

(2a) huidige tekst onder 't kopje Dominantiewaarde
Voedel heeft voor paarden niet zoveel beloningswaarde maar eerder dominantiewaarde; het is iets waarmee je de rangorde kan vaststellen. De lageren in rang staan het lekkerste voedsel af aan de hoger in rang geplaatsten. En daarmee wordt al gelijk een van de grootste nadelen van het belonen met voedsel duidelijk: Je stelt jezelf lager in rang dan het paard, je "staat immers voedsel af". Veel paardenhouders hebben dan ook al tot hun verbijstering moeten ontdekken dat ze door het uitdelen van lekkernijen niet meer respect krijgen maar juist steeds lager in rangorde komen te staan. Veel paarden ontwikkelen zelfs opdringerig of aggressief gedrag!

(2b) voorstel voor nieuwe tekst onder 't kopje Dominantiewaarde
Voedsel heeft voor paarden naast een beloningswaarde ook een dominantiewaarde; het is iets waarmee je de rangorde kunt beïnvloeden. Als je voerbeloningen goed toepast dan benadruk je voortdurend, op een vriendelijke manier, je leiderschap. Onder andere omdat JIJ de voerbeloningen beheert. Jij besluit wanneer het paard een brokje/schijfje wortel krijgt als beloning en wanneer niet. En je zorgt er voor dat eventuele pogingen van het paard om het voer op te eisen of zelfs af te pakken, nóóit succesvol zijn.
Als je met voerbeloningen gaat werkenis dan is ons advies: leer als oefening 1 aan het paard, dat het zich beleefd moet gedragen bij het aannemen van de voerbeloningen.

(3a) huidige tekst onder 't kopje Beloningswindow
Een door de psychologie gehanteerd begrip is "beloningswindow". Dit is de tijdspanne waarin een beloning nog door het dier geassocieerd wordt met het gewenste gedrag. Het zal iedereen duidelijk zijn dat als je paard netjes zijn voetje optilt het geen zin heeft om hem daarvoor een uur later iets lekkers te geven: Het paard begrijpt dan niet dat het een beloning was voor iets dat hij een uur geleden heeft gedaan. Binnen wat voor termijn moet je dan wel belonen? Bij paarden blijkt het beloningswindow heel klein te zijn: ongeveer 3 seconden! Dat betekent dat een beloning altijd het gedrag versterkt dat het dier in de laatste drie seconden heeft getoond. In de praktijk is het dan ook heel moeilijk om met voedsel op de juiste manier te belonen; drie seconden zijn vaak alleen al nodig om de versnapering uit je jaszak te pakken en uit te delen. Een beloning uitdelen omdat je paard zo braaf galopeert werkt dus alleen wanneer je het lekkers uitdeelt terwijl je nog galopeert, doe je dat na de galop dan beloon je je paard niet voor het galoperen maar omdat hij is opgehouden met galoperen... en bereik je dus precies het tegenovergestelde als wat je in gedachten had...

(3b) voorstel voor nieuwe tekst onder 't kopje Beloningswindow (het eerste stuk is ongewijzigd)
Een door de psychologie gehanteerd begrip is "beloningswindow". Dit is de tijdspanne waarin een beloning nog door het dier geassocieerd wordt met het gewenste gedrag. Het zal iedereen duidelijk zijn dat als je paard netjes zijn voetje optilt het geen zin heeft om hem daarvoor een uur later iets lekkers te geven: Het paard begrijpt dan niet dat het een beloning was voor iets dat hij een uur geleden heeft gedaan. Binnen wat voor termijn moet je dan wel belonen? Bij paarden blijkt het beloningswindow heel klein te zijn: ongeveer 3 seconden! Dat betekent dat een beloning altijd het gedrag versterkt dat het dier in de laatste drie seconden heeft getoond. In de praktijk is het dan ook heel moeilijk om met voedsel op de juiste manier te belonen; drie seconden zijn vaak alleen al nodig om de versnapering uit je jaszak te pakken en uit te delen. Maar als je een “brigde” gebruikt, zoals een clicker of een aangeleerd woordje zoals YES, dan kun je juist heel exact het gedrag dat je wilt belonen markeren. Pas na de "bridge" (binnen een seconde op 5), geef je dan de daadwerkelijke voerbeloning. In onze winkel vind je verschillende boeken en DVDs die goed uitleggen wat clickertraining is en hoe je een goede start kunt maken met die manier van trainen.
____

(het vervolg post ik zo in een volgend bericht)

grt,
karen

"Onbewust belonen" - m.i. kan de huidige tekst onder dat kopje gewoon blijven staan:

Ook al denk je niet dat je beloont met voer, is dat wel zo? Bijna alle paarden krijgen wel wortels, bix, of andere lekkernijen. Wanneer precies deel je die uit? Voer dat je verstrekt is altijd een beloning voor datgene dat het dier de laatste drie seconden heeft gedaan...
Op grotere stallen kun je altijd zien dat wanneer er gevoederd gaan worden dat de paarden zich raar gaan gedragen. De een gaat als een bezetene over de grond schrapen, de ander begint tegen de staldeur te schoppen, een ander begint als een bezetene rondjes te draaien. Dit is gedrag dat ooit toevallig is begonnen, het was iets dat het paard deed vlak voordat het voer kreeg. Het paard kreeg "ineens" voer en associeerde het laatste gedrag met het voer. De keer daarop dat het paard het voer hoorde aankomen begon het weer te schrapen, schoppen of rondjes te draaien, en inderdaad: even later arriveerde het voedsel weer! En al die paarden blijven hun "voedselritueel" uitvoeren omdat ze er heilig van overtuigd zijn dat ze door hun "kunstje" voedsel krijgen, en dat ze zonder dat ritueel zullen worden overgeslagen.
Een ander heel bekend verschijnsel zijn paarden die haast hebben om naar stal terug te keren. Keer op keer hoor je klachten van eigenaars dat hun paard op de terugweg naar huis bijna niet te houden is. En wat gebeurt er iedere keer als het paard terug is op stal? Inderdaad, het wordt gevoerd. Ook al is het voeren op dat moment geen directe beloning meer voor het naar huis rennen, het paard krijgt er wel een motivatie door om "snel terug te willen", want "terug zijn wordt beloond"...

Tenslotte de tekst onder het kopje "Belonen met voer werkt slecht" - die tekst kan worden geschrapt.

Karen

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 25 maart 2010, 19:49:


o my god, lekkere entree, ik schoot in de lach over het verhaaltje over poezen die allemaal Joop heten, en scholieren die ook allemaal Joop heten.
Tja, tijdje niet op t forum geweest, krijg je dat ..

Karin schreef op donderdag 25 maart 2010, 8:32:

Waarom is 20 keer dezelfde

Zelf ben ik ook iemand die liever rijdt dan loopt maar met heel de problematiek van Mel's scheefheid ben ik nu ook grondwerk aan het doen. Wat ik, buiten de eventuele plus voor haar gezondheid, héél positief vind, is dat je je paard nog beter leert kennen, dat de band met je paard nog beter wordt. Als ik met een halster in de paddock kom, jaagt Mel de anderen weg, zij wil die stomme oefeningen met mij doen, de anderen moeten opzij
Op de één of andere manier geniet ze ervan

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:33:


Eddy... Marijke de Jong, Bent Branderup en nog iemand die jij zelf goed kent beginnen van op de grond... en met succes.

Marianne

Het filmpje "Joris en de Paardenbal; Clickertraining" is nu af.
De eerste 4 minuten zijn uit het filmpje gehaald waarnaar ik eerder al een link plaatste. In de huidige versie ben ik minder lang uit beeld en is het gebruik van P+ weggeknipt.

Daarna is nog in totaal zo'n 6 minuten materiaal toegevoegd; het hele filmpje duurt nu 9.56 minuten.
De clicks zijn benadrukt doordat bij elke click het woord Click! kort in beeld verschijnt. Ondertiteling legt uit wat ik doe en waarom.

In de huidige versie vind ik het goed bruikbaar als onderdeeltje van een site over clickertraining, doelgroep volwassenen (maar niet als eerste filmpje).

http://www.youtube.com/watch?v=AUFS38MDD1k

grt,
Karen

Peter Donck schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:29:


Correctie...ik vertrouw mijn paarden aan niemand MEER toe bedoel je wellicht
Ik laat het zover niet komen hoor...ten eerste check ik goed hoe de mensen omgaan met hun paarden en ten tweede zijn er de ervaringen van andere en ten derde gaan er geen twee weken voorbij of ik zit ook in den eifel! Prachtige wandelpaadjes en fietsroutes, ik kijk ondertussen uit of er voor mij daar ook soms geen stekje te vinden is
Belgium steekt tegen, heb zin in meer groen.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:48:


Dat denk ik ook, maar hoe je ook begint kan het niet zonder voldoende draagkracht bij de volwassenen die het in de regel voor het zeggen hebben. Volgens mijn starre logica moet je daar dus eerst iets de(r)gelijks voor hebben.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 25 maart 2010, 16:23:


Klopt ja, dat weg sturen zit meer in een ander filmpje van haar, de link daarvan staat in het eerste bericht van deze draad. Nu ik oefen met behulp van boek en dvd krijg ik wel het gevoel dat het haalbaar is en te doen is, richting die prachtige filmpjes te gaan. Richting hé ... dan ben ik al meer dan tevreden.

Ik heb Luna kennis laten maken met de bak, (we deden altijd alles op een buitenrit) en behalve een paar keer rollen was ze daar niet geweest. Asha en Luna samen genomen, Luna vrij en zonder halster en Asha bereden. Ik ben in het midden gaan zitten op een stoel. Luna heeft gerold, rond geracet, gebokt en is wezen kijken bij Asha en kwam dan weer even stil staan bij mij. Asha bleef fantastisch rustig rijden, echt super, zelfs een tijdje op de halsring, over balkjes heen, etc. Luna deed zelfs even mee door ook keurig tussen 2 palen door te stappen. Een goed begin waarop ze op haar eigen manier kon wennen. Ze heeft andere paarden al vaak dressuur oefeningen (met de nodige spanning) in die bak zien doen, dat speelt allemaal mee.

joop schreef op donderdag 25 maart 2010, 11:36:



Ik beweer niets hoor, daarom zette ik erbij, correct me if i'm wrong. Ik ben op zoek naar de juiste info, tussen tal van beweringen.
Ik heb pas nog eens gekeken op de site van Agriton en daar stond het ook op, is wel goed zoeken tussen de tekst. Als dit niet klopt, dan mail ik de juiste info even door, een verkoper is namelijk een kennis van me.
Is iets anders dan wat ik formuleerde, maar dit is wat er stond:

De gewassen van zo'n bodem kunnen gebrekverschijnselen vertonen (o.a. spoorelementen).
Bron:
http://www.agriton.nl/agriph.html

Klopt dit nu of niet? Iets dat gebreksverschijnselen vertoont, is naar mijn mening niet geschikt als voeding voor dieren. Gebreksverschijnselen duiden op een verstoord evenwicht, wat dan ook het dier weer aantast dat ervan eet (weet jij hoe de vit en mineralen hun werk doen in een lichaam? de theorie die ik daarover gelezen heb, maakt algauw duidelijk waarom een verlepte krop sla je niet gezond kan maken). Ik kan het weeral mis hebben, maar ontstaan gebreken en allergiën niet doordat iets uit evenwicht is? Een systeem dat niet naar behoren functioneert omdat het niet in evenwicht is? Wat anders zijn we dan de lucht die we inademen en het voedsel dat we eten...al dat schuren, hoe komt het? Misschien kan het wel zijn dat naast de mugjes, de voeding niet meer de spoorelementen levert in de hoeveelheden zoals je die vindt in een gezonde en ongestresste omgeving? Gras was toch het belangerijkste voedsel voor een paard, niet?