Maria Delavega schreef op vrijdag 26 maart 2010, 21:09:


Dat klopt inderdaad, een sober ras is veel moeilijker te houden! Als ik aan Apache terugdenk, zo'n sterke beer... maar gevoelig voor alles... schuren in de zomer, moeilijke hoeven, allergisch voor bepaalde producten, hoesten als hij hooi kreeg.... en altijd te zwaar.

Marianne

Tuurlijk mag je niet erachter aan als je wegstuurd.
Achter het paard lopen doe je overigens wel bij leiden vanuit de achterhand. Maar dan jaag je niets op (doe je toch al niet) maar vraag je eenvoudigweg te stappen en loop je er heel rustig achter aan. Bedoeling is dat ze dan gaat reageren en blijft staan als je zelf staat.
Bij sil gaat dat soms goed, maar 1 keer holde ze ook gillend en boos weg. Later ging het wel erg goed. Moet erbij zeggen dat ze net zo'n dag had.... als merrie zijnde heeft ze gewoon van die dagen....
Volgen gaat eigenlijk erg goed.
Wegsturen doe ik precies als op de dvd. Ik breng er rust in, neem afstand en vraag dan om een drafje. Ik ga dus niet opjagen, erachteraan hollen of wat voor onzin dan ook. Ik kan wel iets meer nadruk in mijn vraag leggen als ze denkt: draaf zelf maar een eind...
Maar ik blijf dus zelf gewoon staan. Ze draaft weg (of vliegt boos bokkend en gillend weg ), ik roep haar terug en ze komt aangedraafd en krijgt beloning. Maar waar ik naar toe wil is het rustig wegdraven. Maar ik verwacht dat dat vanzelf komt als ik op het juiste moment een cue geef en haar gillen/bokken gewoon negeer)

Ik werk overigens altijd in de wei (5 ha... lijkt me groot genoeg) tussen de andere paarden.

Voor wie eens zin heeft wat meer over vegetatiekunde en het gebruik ervan te willen weten, in het artikel wordt veel aanschouwelijk gemaakt met foto's:

http://www.rijkswaterstaat.nl/images/Vegetatie%20langs%20rijkswegen_tcm174-235695.pdf

Ik ben een stevig bewonderaar van Mevrouw Strasser.
Ik weet zeker dat ze duizenden paarden het leven heeft gered.
Het gedonder begint als je denkt dat je een voet in één keer goed kan krijgen bij iemand thuis ipv in een kliniek op dikke rubberen matten waar het paard weken of maanden na kan zieken.
Daarom is bekappen met beleid veel beter zodat het paard naar betere hoeven kan groeien en dat verklaart waarom er nu geen 100% Strasserbekappers meer zijn in Nederland en Belgie.

Dani62 schreef op zaterdag 27 maart 2010, 10:42:


Ik heb mij laten vertellen dat ze er geen hooi hebben, en het daarom heel erg duur is om paarden te houden, omdat je het eten moet laten invliegen...

Piet schreef op zaterdag 27 maart 2010, 9:22:


Soms kan een luis in een pels heel erg nuttig zijn

marianne laenen schreef op zaterdag 27 maart 2010, 11:50:

Ach, Apache... Zulke dieren moeten schraal, schraal, SCHRAAL. Het grenst bijna aan dierenmishandeling vanuit menselijk uitgangspunt gezien...! Zeer beperkte toegang tot een schrale wei, beperkt en arm en grof schraal hooi, nul krrachtvoer, wel een totaalsupplement en elke dag werken, bewegen, VERBRANDEN! Dan haal je het maximale uit je paard, dan blijft zijn constitutie gezond.

Buck die in de Pyreneeën is opgegroeid, staat nu volledig op zo'n arm regime als ik boven beschrijf in combinatie met een verhoogde werkdruk. Hij moet behoorlijk zwaar dressuren, onder zadel en aan de hand, maakt wekelijks een aardige buitenrit en wordt op niet-werkdagen gedwongen tot een kwartier beweging in de vorm van draf en galop of anderssoortige spelerij. Als ie maar beweegt. En niet sukkeldraven, maar overgangen, tempowisselingen, sprongetjes, bochten. Ik spaar hem niet, want daar wordt hij juist slechter van, dan slibt hij dicht en gaat 'roesten'.

Nog steeds is hij iets te dik, maar hij is soepel, de manenkam blijft zacht, de witte lijn is eindelijk smaller, hij loopt ein-de-lijk goed op het harde, hij hoest niet meer om het minste of geringste, geen staartwortelgeschuur meer en hij is energiek met veel uithoudingsvermogen. Eindelijk is hij de sterke beer die hij hoort te zijn en zoals hij bedoeld is.
Het heeft haast een heel paardenleven gekost om tot hier te komen, hij is nu 18.
HIJ is nooit anders geweest, het was IK die er zo verduiveld lang over deed om tot dit inzicht met bijbehorend bewijs te komen.

Aabvulling: ik pleit niet voor spartaanse paardenhouderij, ik vertel slechts over mijn eigen ervaring.

Karen Koomans schreef op zaterdag 27 maart 2010, 10:31:
Ik krijg niet de indruk dat hij met en zonder bit onderscheidt. Volgens mij maakt hij verschil tussen met en zonder teugels. Met en zonder hoofdondersteuning, vertaal ik daaruit. Op foto's rijdt hij doorgaans op een spaanse hengst, dat is dus volgens zijn redenering een iberisch paard dat behoefte heeft aan teugels. Dus dat klopt volgens zijn filosofie.
Ik blijf niet snappen waarom iberische paarden meer hoofdondersteuning zouden behoeven dan native ponies, maar soit.

Eind december, begin januari is alles hier ontwormd tegen aarsmaden, nu zie ik toch weer. Toevallig had ik net de uitslag binnen van onze merrie deze week, geen besmetting verder, alles onder de norm van 50.
Aarsmaden vallen buiten de test, dat weet ik, maar is er niet iets alternatiefs, propolis of zo waarmee ik die beessies te lijf kan gaan. Of moet ik nu maar weer ontwormen.
Nb: ik heb nu alleen de mest van de merrie laten testen, de anderen zijn in januari al getest.Gr. Ingrid