Arabesk schreef op zaterdag 27 maart 2010, 23:25:


Misschien heb je gelijk ik weet het niet, is wel heel interessant om dit te vergelijken. Karen heeft de DVD van de rituals nu ook en zal dit hier zeker kritisch naar gaan kijken. Het weg sturen is het belangrijkste element is de Carolyn Resnick methode. Ze ziet dit (en paarden ervaren dit) als communicatie en niet als dwang (als je het goed doet).

Zou dit verschil echt bestaan? Zou Parelli ook hier naar toe evolueren? Als jij in de wei je paard vraagt plaats te maken doet ze dit dan gemakkelijk? En ben je dan fout Parelli bezig met een dwingend iets wat de relatie slechter maakt, of is dit wijken instinctieve communicatie gebaseerd op respect? En zou elk paard dit wijken gemakkelijk moeten doen? Subtiele verschillen misschien, als je het eerste filmpje in deze draad ziet, dan hebben die paarden toch duidelijk plezier in dat samen dansen met elkaar. Dat is waar deze deze methode naar leid.

Sorry toch gelukt, ik wist niet dat je nog eens de categorie moest aanvinken...

Dit is ook weer geen vraag maar veronderstelling
Dit is ook wat ik bedoel in mijn tekst. Het blijkt ook dat je ze niet leest, daarin staat exact hoe ik rij en wat het resultaat is, effectief, accociatie, harmonie. Als je niet duidelijk bent, is er geen begrip. Wat kan leiden naar spanning / niet op elkaar afgestemd.
Ik rij met druk en om een paard iets aan te leren heb je nog wel eens meer druk nodig, hoe beter de oefening gaat, kwa begrip en souplesse hoe minder druk je nodig hebt. Zowel het wegrijden (been) als tegenhouden (begrenzen, als zit nog niet goed doorkomt, je teugels daarin). Het kan zijn dat je het paard in de kadans hebt op de achterhand, en het volgende moment wil of valt hij eruit, dan heb je die druk in je handen. Het moment dat ik wil verlengen, dan krijgt hij voor meer ruimte, en daar rij ik dan mits nodig, weer met mijn been/de druk naar toe.
Als jij zonder druk rijdt, vraag ik me af hoe je iets wilt bereiken. Het paard gymnastiseren is juist eerst van achter naar de hand rijden (of dat nu rechtuit of tijdens een oefening is), zodat het paard in 1 geheel is, als je begrijpt wat ik bedoel/geen "blokkade's. Regelmaat en ontspanning. Daarna ga je verder kijken hoe je het gaat uitbreiden, id je doel dat is
Anita
Ik zou wel willen horen hoe jij zonder druk iets aanleert? Dan heb ik het over de gymnastische training vh paard. En een paard wat van achteruit niet met impuls naar voren doorvloeit vind ik niet gymnastiseren, maar vrijblijvend wat doen. Dat kan je niet vergelijken met hoe ik train.

Klopt
Normaal gedrag.
We hebben ze ooit wel eens in onze tuin gezet (2500 m2) omdat we het gras een beetje bijgeknipt wilde hebben. Begon heel rustig. Totdat eentje de kolder in de kop kreeg en ze vervolgens ik weet niet hoe lang rond het huis gingen in racetempo incl bokkesprongen, slidingsstops en scherpe bochten.
Uiteindelijk zijn ze er wel mee gestopt om te eten. Maar toen was onze tuin een omgeploegd veld
Hebben we dus maar niet meer gedaan....

Karen Koomans schreef op zondag 28 maart 2010, 1:59:


Mooi Karen dat je dit begin op film hebt vast gelegd! Want volgende keren zal Joris al een stuk gemakkelijker van je voer afblijven en kan je dit nooit meer op film krijgen. En is het leerzame niet meer te zien, hoe je hiermee een begin kunt maken.

Ik heb hetzelfde met Luna (en Asha samen) ook gedaan met een pluk hooi brengen. Wat ik hierin anders deed was eerst laten eten en dan weg sturen van het hooi. En er zelf boven gaan staan en hun op respectvolle afstand houden. Hiertoe moest ik ook de eerste keer met mijn beide armen rond zwaaien, (zodat ik een duidelijke cirkel van eigen ruimte zwaaide in de lucht). Kortom ik vermeed hierdoor gerichte (uitvallende) actie naar de paarden en geef enkel mijn luchtbel van ruimte aan boven het hooi. Zodra ik merkte dat ze op afstand bleven, klikte ik en liet ze bij het hooi. Even laten eten en dan opnieuw, wat toen direct al veel gemakkelijker ging.

Groet, Michiel

Anita Cats schreef op zondag 28 maart 2010, 9:53:


Filmpjes ? Ik ben erg benieuwd, dit lijkt me heel interessant...moet weldra ook een merrie inrijden. Beeldmateriaal zegt zoveel meer dan eindeloze woorden ...Joop ?

Misschien even een nieuw topic openen? Ik vond het heel moedig van Eddy toen, om hier foto's te plaatsen. Daar leer je wel iets uit.
Ik heb er ook nog eentje gevonden van hele begin dat ik m'n Haflinger zadelmak maakte.
Misschien kunnen we allemaal even een filmpje plaatsen van manier van rijden bitloos en positieve, opbouwende commentaar geven op elkaar...of gaat dat niet lukken hier ? Niet afbreken, maar elkaar wat tips geven?

Sandra van Bommel schreef op zondag 28 maart 2010, 8:49:


Of als derde mogelijkheid, zoals ik dat toepaste, clicken voor respect en als beloning mogen toehappen.


Mee eens, Karen waarom deed je dat?
"Joris kende die oefeningen al waarvoor je clickte en zo wou je hem wat steunen tijdens dat moeilijke af blijven van het voer" die indruk had ik.


Zo is dit ook bedoelt, perfect
De clickeraars (ik althans) maken een inhaalslag wat respect betreft.

Groet, Michiel

Arabesk schreef op zaterdag 27 maart 2010, 23:28:

Je moet niet in het verleden blijven hangen Jantine. In die tijd was er nog geen MBO opleiding, met proffessoren en onderzoekers.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Erger dan dit zal het wellicht niet meer kunnen:
http://www.youtube.com/watch?v=Z_B3ZDXD5Fk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Z_B3ZDXD5Fk&feature=related

Ik zie een filmpje wat maar weinig met clickeren te maken heeft. Joris wordt een beetje in de rondte gejaagd, met veel lichaamstaal (armen, zweep én rennen). Ik vraag me oprecht af of Joris het idee van ranghogere begrijpt. Jij bent geen ranghogere, want jij bent namelijk geen pony of paard. Jij bent een mens die voer komt brengen, maar er vervolgens geen toegang tot geeft. Geen duidelijke vraag en Joris rent rond met een groot vraagteken boven zijn welgevormde billen!
Ik houd mijn hart vast als kinderen dit na gaan doen ... portie hooi geven en dan als een wilde met je handen gaan staan zwiepen en dan uiteindelijk ergens voor gaan belonen ... paard heeft geen benul wat er gevraagd wordt, waar er voor beloond wordt en waarom dit is. Geen begin, geen einde, geen duidelijkheid.
Ik zie veel wijken voor druk en bijzonder weinig clickermateriaal. Dat gezwiep met die zweep en dat gewapper met je arm, achter hem aan rennen ... ik weet niet hoor ... wie was de trainer?

De bubbel van Michiel heeft ook weinig met clickeren te maken, maar alles met paarden die over je heen willen lopen mét of zonder voer. Ik zou kiezen voor de basic "terug" en feed for position. Mijn paarden mogen ook een hapje uit de hooikar pikken als ik ze kom vullen, maar er is er hier geen één die mij van mijn sokken loopt. Simpel woordje "terug" doet hier wonderen en als ze weten dat ik meer vraag dan gaan de oren er op en wordt er héééél actief terug gelopen want ... jawel hoor ... dan krijgen we een beloning! Maar never nooit een bak op de grond en ik als een soort Hempfling/Roberts/Voest als een achterlijke rondjes rennen.

Ik heb nog een keer het filmpje bekeken, nu niet op de trainer gelet, maar op de pony Joris. Kijk eens naar zijn lichaamstaal (met hoog hoofd terug, bokken, orenspel)! Joris ervaart het hele "spel" als treiteren en hij wordt daar niet vrolijk van!

Nils Vellinga schreef op zaterdag 27 maart 2010, 21:39:


De meeste planten in je wei wortelen niet dieper dan die 25 cm. Afgezien nog van het feit dat de samenstelling van een plant niet wordt bepaald door de bodem waarop hij groeit. De bodem bepaald welke soorten je erop zult aantreffen, oftewel de vegetatie is afhankelijk van de grondsoort.


in feite bestaat de meeste kunstmest uit NPK in verschillende verhoudingen. Daar worden dan eventueel mineralen aan toe gevoegd. Je kan voor veel geld verschillende produkten kopen bv om geraniums, fuchsia's of tuinplanten te bemesten, gewoon een truukje van de industrie om meer verschillende flessen te verkopen met een ander plaatje erop maar wel met dezelfde inhoud.


Volgens mij zijn we het grotendeels eens Nils, daar gaat het me niet om, ik vind het alleen prettig als er niet te vaag gepraat wordt. Heb je het over luzern, gaat je verhaal op, heb je het over vlinderbloemigen is er ineens geen touw meer aan vast te knopen.

groeten, Letje

Anita Cats schreef op zondag 28 maart 2010, 9:53:


Mijn sterke kant is niet het rijden, ik ben zeker geen goede ruiter. Ik heb hier zat paarden waar ik niet eens op durf. Tenminste niet met wat ik nu weet en kan, en ik denk niet dat het ooit gaat gebeuren. Wat mij opviel in je tekst was dat de druk af hangt van het karakter en talent van het paard. Volgens mij hangt de druk af van de ruiter.
Overigens leer ik de paarden alles aan met clikkeren. Reuze leuk, en succesvol. Onlangs kreeg ik binnen een Cob merrie, 20 jaar, 750kg. Deze dame is goedaardig maar heeft geleerd dat ze met duwen en trekken de mens kan manipuleren. Met clikkeren leer ik haar snel te bewegen waar ik wil zonder haar aan te raken. Deze merrie is nu dus een stuk lichter dan een week geleden. En ze vindt het nog leuk ook.

Nils Vellinga schreef op zondag 28 maart 2010, 10:29:


Neemt niet weg dat er ook door die professoren en onderzoekers altijd gedacht wordt vanuit het ijzer Nils. De hele opleiding bestaat nog steeds uit, ALS er iets aan de hand is rammen we er een ijzer onder.
Zodra er gedacht wordt vanuit het blootvoetse paard kunnen we praten....