Karen Koomans schreef op zondag 28 maart 2010, 13:15:


Dat je gebruik maakt van "know your species" kan ik in het geheel niet afleiden uit je filmpje. Ik zie namelijk een vrouw die héél snel allerlei bewegingen en aanwijzingen maakt en totaal niet het geduld heeft te wachten op het antwoord.
Ik zit, net als Sandra, regelmatig op mijn eigen weiland ... bij mooi weer ga ik letterlijk zitten en kijk hoe ze bewegen, welke signalen, hoe ze mij in de gaten hebben zonder dat ze dat overduidelijk laten blijken en ... ik ervaar het als mijn beloning dat ze dan regelmatig even komen neuzen bij dat mens op de grond. Geweldige ervaring, iedere keer weer als ik zo'n reus van 650 kg langs mij heen zie trekken, die mij subtiel begroet en mij verder weer met rust laat. Dat is, volgens mijn bescheiden mening, wat communicatie onderling bij paarden is, subtiel en rust. Geen gefladder, geren, gejaag, gedoe of tig soorten aanwijzingen in een/tiende van een seconde zonder te wachten ... drijven of dreigen doen ze ook onderling ... maar jeetje, daar zijn nogal wat subtiele signalen aan vooraf gegaan.
Dit gezegd hebbende, nope ... ik zie geen "know your species", sorry!

Wat mij bij het zien van dit soort filmpjes en uitleg telkenmale naar boven komt, is de vraag waarom iedereen tegenwoordig een ander iets moet leren zonder aan zelfreflectie te doen. Ik "zit" nu 2 jaar in de paarden, ben een absolute beginner dus, maar heb me in die twee jaar vreselijk verdiept in allerlei soorten stromingen, allerlei soorten bedrijven of personen die zogezegd zouden weten waar ze mee bezig zijn. Diverse demo's gezien, diverse bedrijven/personen bezocht en ... ik word er 9 van de 10 keer niet vrolijk van. Ik zie in grote lijnen allemaal natte apen. We hebben een keer een cursusje hier gevolgd, we hebben een keer een DVD'tje van één of andere goeroe gezien en hoppa ... we gaan lesgeven. Ik met mijn bescheiden kennis van nog geen 2 jaar oud zie dat, ik zie ook de fouten en de bullshit verhalen die verteld worden. Door schade en schande ben ik wijzer geworden, dat dan weer wel. Veel komt allemaal op hetzelfde neer, met een andere sausje, met een ander naampje ... de één verzint een nog wolliger, vager of spirtueler verhaal dan de ander ... maar uiteindelijk doen ze in grote lijnen allemaal hetzelfde, maar verpakken het alsof het dé nieuwe methode is en zij hebben het bedacht. Vaak zie ik dan mensen les geven die ik mijn labrador Lotje nog niet zou toe vertrouwen. Ik zie mensen de klassieke beginnersfouten maken die als ik ze maak nog legitiem zijn. Maar ik geef dan ook geen les hé of wil niemand wat leren. Ik wil zelf leren, maar dan wel van iemand die mij kan laten zien dat hij/zij weet waarmee hij bezig is en niet voor iedere situatie een één of ander kluitje in het riet verhaal op loopt te hangen. Ook al kan ik niet veel zelf, maar ik zie nu binnen een paar seconde als iemand aan het werk is of hij weet waar hij het over heeft of een ingestudeerd verhaal afdraait. Ik speel vaak zelf het spelletje "zoek de fout" en geloof me, ik beleef 9 van de 10 keer weinig tot geen "ach" en "ohhh" momenten!

Karen Koomans schreef op zondag 28 maart 2010, 13:15:


In dat filmpje komt Carolyn al direct een flinke stap verder, zonder dat de basis bevestigt is. Het paard heeft ze (vermoed ik) in een clinic leren kennen en daar inleidende oefeningen mee gedaan (daar zijn filmpjes van oa. op haar waterhole dvd). Het paard kent wachten voor een berg hooi nog niet (lijkt me) en nu neemt Carolyn het paard direct al mee naar buiten, terwijl zij zelf aan de buitenkant loopt en het voer in het midden staat te lonken. Dit lukt op grond van de inleidende rituals die ze daar voor gedaan heeft met dit paard. Ze maakt het dit paard niet gemakkelijk, neemt ook niet de tijd op dingen langzaam op te bouwen. Ze heeft wel resultaat met de hoge eisen die ze stelt en blijkbaar kan stellen aan dit paard. Kortom geen beginners voorbeeld om na te volgen.

Karen in haar boek pag 192 en 193 staan wel een echte beginners voorbeelden bij voernijdige paarden. Bij echt gevaarlijke paarden waar je niet eens bij in de bak kunt staan. Begint ze met voer geven buiten de omheining. Haar doel is, het paard te laten mee werken want als het kan wachten op voer, zich aanpast aan een mens, dan is de eerste stap gezet naar socialer gedrag. Ze bied voer aan, terwijl ze zelf veilig buiten het hek staat (iets wat bij ct ook vaak als eerste kennismaking met voer belonen aangeraden word, veilig op afstand). Als het paard het af wil pakken, krijgt het niets. Als het paard het afwachtend en beleeft (good boy=haar click) aanpakt krijgt het voer.

Het 2de voorbeeld wat ze beschrijft is voor een agressief voernijdig paard waar je wel bij in de paddoc kunt zijn. Daar begint ze eerst te werken zonder voer, en met het op verzoek plaats maken voor haar als ze aan komt lopen. Is dit wijken na voldoende oefening een gemakkelijk automatisme geworden, pas dan brengt ze voer in de oefening. Ze kiest bewust voer uit wat niet al te lekker is. En vraagt het paard dan te wijken als het staat te eten. Pas als het paard geen interesse meer toont voor dat eten, loopt ze naar hem toe, beloont/streelt en neemt hem mee naar het voer.

Verder lees ik dat ze haar paarden toestemming geeft om te grazen, ongevraagd toehappen is er niet bij ook al oefent ze vaak in de kudde op de wei. Toehappen voorkomt ze net als Egon aanraad, met doorlopen.

Anja Seijn schreef op zondag 28 maart 2010, 14:52:


Dat klopt wel, wat niet wil zeggen dat methodes onzin zijn. Er is veel discussies over parelli en ct en Eddy zijn aanpak en de aanpak binnen de dressuur wereld, de aanpak van onze lesgevers en wat al niet meer. Waarom is dat? Ik denk om dat de aanpak van succesvolle paarde mensen nog niet voldoende helder begrepen en onder woorden gebracht is. Kijk jij en Sandra (en zovelen meer die dat nog niet verteld hebben) zitten regelmatig in de wei bij hun paarden. Zonder hier woorden aan te kunnen geven, weet je misschien zelf niet eens dat dit een belangrijk iets is, in het succes met paarden. Ik wist het niet en deed het ook niet alvorens ik daar uitleg over kreeg. Over opvoeding kwesties met kinderen weet ik hoe blind en dom wij mensen kunnen zijn, totdat we inzichten horen/lezen die dit duidelijk maken. Alles is dus niet in grote lijnen hetzelfde, alles wat goed werkt is inderdaad wel zo oud steen en niets nieuws onder de zon. Je moet het alleen wel kunnen zien en herkennen en begrijpen.

Michiel schreef op zondag 28 maart 2010, 15:49:


Lieve Michiel (en dat meen ik echt ), ik beweer ook niet dat methoden onzin zijn. Ik heb, geloof ik in een poging toch nog enigszins sensitief over te komen, héél véél woorden nodig gehad om te stellen "veel kaft onder het koren".
Misschien moet ik duidelijker zijn? Ik vind (mening) dat je op geen enkele wijze de indruk mag wekken dat je kennis van zaken hebt als op basis van een heel simpel filmpje de ene fout op de andere fout laat zien. Allerlei proefballonnetjes oplaat om de ontbrekende kennis te vergaren en dat vervolgens dusdanig verdraaid of bewerkt dat elders de suggestie zou kunnen ontstaan dat men kennis van zaken heeft. Ai! Dat is niet aardig hé? Maar ik vind het vele malen nog minder aardig als je mensen op het verkeerde been zet, ze dingen aanleert waardoor de kans op grotere problemen sterk aanwezig zijn. Let op hé? Gemiddeld paard weegt zo'n 500 kg? Dat is geen kinderachtig speelgoed hé? Want zo komt het regelmatig bij mij over, alsof deze sterke en tot zeer snelle reactie in staat zijnde dieren speelgoed zijn! Het zijn levende wezens, Michiel, met een hart én een ziel. Mensen moeten zich bewust zijn dat ze andere mensen in gevaar kunnen brengen. Zijn ze te klein om dit zelf in te zien, dan zou mijn advies zijn: postzegels verzamelen!

Michiel... goede uitleg over het filmpje....
Ik vond het filmpje van resnick ook niet iets wat je als voorbeeld moet gebruiken en wat mensen ongetwijfeld dan na proberen te doen. Dat kan tot ongelukken leiden.
Punt is (en dat wordt vaak vergeten) dat bepaalde trainers zo gewend zijn aan het trainen en onbewust aanvoelen wat wel en niet kan, dat het voor hen simpelweg een ander iets is.
Dat geldt ook voor de mooie filmpjes van Hemfling.
Velen zijn een voorbeeld van: don't try this at home.
Ik lees vaak, vooral van jonge meiden, die hem willen evenaren, die prachtige beelden willen krijgen van saamhorigheid met hun paard en zich vervolgens in de problemen begeven en dus een gevaarlijke situatie verkeren.
Paarden hebben hun eigen mening over mooie beelden.
In dat opzicht heeft Resnick gelijk (maar ook KFH, Voest, Parelli etc wijzen daarop)... een goede paardenleider ben je als je op het moment dat je met het paard bezig bent je ten volle bewust bent van alles wat er gebeurt. Je mag simpelweg niets missen en je 100% allert zijn,.
Ben Hart, clickeraar, wijst daar overigens ook op.
Heel moeilijk trouwens... ik probeer mijzelf daar erg op te trainen. Maar het valt verdorie niet mee... wij mensen zijn zo vaak bezig met onze 'droombeelden' en zo snel afgeleid, terwijl het tijdens het werk van essentieel belang is dat je met je voetjes op de grond staat. Stevig.

Dat tijd doorbrengen in de wei belangrijk is, weet ik wel. Over silja vertelde ik eerder.
Kom ik altijd de wei in om iets met haar te doen, dan ontmoet ik na twee keer haar achterkant. Ze kijkt me dan niet meer aan, wenst niet mee te werken en loopt weg met de oren naar achteren.
Ze is een leidmerrie en weet wat ze wil. Wil ik leiding nemen, dan verwacht ze van mij dat ik nog veel beter weet dat ik wil. En nee..... dominant gedrag kan haar bij haar niet in. Leiding nemen wel. Weten wat je wilt, rustig vragen en belonen en ze wil alles voor je doen. Onredelijke vragen, onduidelijkheid, pusherigheid.... zijn de ingredienten voor een waar gevecht.
En reken maar dat ze daarin thuis is

Karin... wat de lichaamstaal betreft... als ik het heb over een minimum aan lichaamstaal, bedoel ik een minimum aan aanwijzingen. Wellicht was ik niet duidelijk. Dan bedoel ik niet iemand die als een bevroren paal in het midden staat, maar dan bedoel ik iemand die zuinig is met aanwijzingen. Tuurlijk kun je spiegelen.
Maar als ik je filmpje nog eens bekijk, is het dat niet, maar zijn het toch echt aanwijzingen, doorgaan met aanmoedigen terwijl joris de vraag allang heeft beantwoord, veel te veel info geven van hop naar her en weinig duidelijkheid. Zoals ik eerder zei... met sil zou je hiermee niet wegkomen.
En KFH is toch echt iemand die een sterk voorstander is van zeer bewuste aanwijzingen en niet meer dan dat. Datzelfde geldt ook voor Resnick,

Wat je site betreft... ik zou het betreffende filmpje er niet voor gebruiken om redenen die ik eerder noemde.
Wat wil je trouwens met je site bereiken? Welke toevoeging wil je doen aan het huidige enorme aanbod?

Verder ben ik het met Anja eens dat er teveel jojo's les staan te geven. Van de populariteit van NH wil iedereen een graantje meepikken en ik zie echt heel wat mensen voor de klas staan en op you tube, waar ik mijn paard niet aan zou overlaten.
Jammer is dat, maar zo gaat het altijd als er wat te verdienen is, vrees ik.

Kan ik het zelf dan zo goed? Om de dooie dood niet.
De trainers die ik bekijk zijn nog altijd heel wat beter dan ikke. Daarom bekijk ik ze ook. Dat betekent niet dat ik klakkeloos alles opvolg, maar wel experimenteer en kijk wat ik kan gebruiken en wat werkt voor mij.
De beste trainers hebben het ook zo geleerd... ze hebben gewoon heel erg veel van anderen afgekeken, geexperimenteerd, fouten gemaakt, geleerd en geoefend.
Zover zal ik alleen niet meer komen, denk ik. Ben al een ouwe doos en moet een hoop oude slechte gewoontes afleren.
Maar ach... ik doe mijn best en zolang we lol hebben....