Michiel schreef op woensdag 31 maart 2010, 8:15:
> Dat was ook de eerste ct oefening die ik met Luna deed.
> Simpel voer in mijn gesloten hand aanbieden en laten onderzoeken.
> Raakte ze mijn hand niet meer aan Y E S en mijn hand met voer gaat open.
> Zo leert ze al snel te wachten en voorzichtig aan te nemen.
> Plus de Y E S en het principe dát wat je nú doet is goed.
> Ct leren en tegelijk al beleefdheid, dat is een goed begin.
Ja, dat is een prima oefening. Maar voor een internetcursus CT geef ik de voorkeur aan het voer, in jaszak of heuptasje houden, vooral bij oefening 1. De kans dat je dan gebeten wordt, ook bij een paard waarvan mensen zelf inschatten dat-ie dat niet zal doen, is dan minder groot.
Een gesloten hand met voer is voor een paard frustrerender dan voer in jaszak/heuptas, want het paard is waarschijnlijk tot dan toe gewend dat zo'n hand meteen ópen gaat.
Dat een oefening opeens veel beter gaat nadat het dier "er een nachtje over geslapen heeft", dat herken ik heel goed. Grappig hè? Ik heb best vaak meegemaakt dat een dier op dag 1 van een oefening niet één keer het
eind -resultaat waar ik naar toe wilde werken liet zien, en dat het dier mij op dag 2, het eindresultaat liet zien als allereerste. Soms zelfs voordat ik weer geen clickertrainen, maar gewoon op het eerste moment dat ik aandacht gaf aan dat dier.
Volgens mij is het niet voor niets dat de uitdrukking is "ergens een nachtje over slapen". Niet "er nog een dagje over dénken". Ik denk dat juist als je met andere dingen bezig gaat en/of gaat slapen, dat je hersenen dingen op hun plaats zetten. Waardoor je na een nachtje opeens verbanden ziet die je de vorige dag niet zag.
grt,
karen
Warboel
