Er is trouwens nog een vacature voor het regiocontact Zeeland bij de NVBP. Zie bitloos.nl onder Wedstrijden:
"...We hebben behoefte aan een ledencontactpersoon per regio, die als vrijwilliger de contacten wil onderhouden tussen ons, het KNHS regiosecretariaat, de wedstrijdsecretariaten van de KNHS Kringen en de wedstrijdorganisaties van de diverse verenigingen. Wij hebben intussen al enthousiaste leden gevonden die deze taak op zich hebben genomen, maar we zoeken nog een regiocontact in Zeeland. Ben jij zelf toevallig een ruiter die ervaring heeft met KNHS-wedstrijden en je vindt het leuk om regionaal contactpersoon te zijn voor de NVBP, meld je dan alsjeblieft aan bij ons via het e-mailadres bitloos.nl.">wedstrijden@bitloos.nl. Vele handen maken licht werk!"

Ans Jondral schreef op donderdag 1 april 2010, 10:21:


wacht daar maar niet mee, moeder en foetus moeten immers ook nog wennen aan de nieuwe bacterien ed. op de nieuwe plek,
onderschat dàt maar niet !

amar schreef op donderdag 1 april 2010, 10:50:


Helemaal waar. Als je jezelf de tijd gunt om in je eigen tempo vertrouwd te worden met iets nieuws, dan hoeft het niet frustrerend te zijn .


Super!


Dat kán waar zijn, maar... (zie onderstaand)


Als je samenwerking wilt die gebaseerd is op wederzijds respect, vertrouwen en plezier, dan ben je daar nog niet als er sprake is van inwendig verzet. Als je clickertraint, dan probeer je de oefeningen zo op te bouwen en aan te pakken, dat er geen verzet kómt.

Ik neem even als voorbeeld wat Britt schrijft, dat haar paard zich verzet tegen “hoofd laag” – zo vang ik twee vliegen in één klap

Bij hoofd laag , zou je bijv. kunnen kiezen om het paard eerst te leren om met de neus een targetstick aan te raken (zoals op de DVD van Piet).

Begin heel makkelijk, targetstick vlak voor d neus houden. Wacht tot het paard er aan snuft/het met de neus aanraakt, click en beloon.
Dan hou je ‘m weer makkelijk. “Snuf”= click en beloon. En nog een keer, en nog een keer.
Nu hou je ‘m ietsje verder, bijv. zo dat je paard haar hoofd en hals iets naar links moet buigen om de target te raken. “Snuf”= click en beloon.
Nu ’t zelfde naar rechts. “Snuf”= click en beloon.
Nu een flink stukje verder naar rechts (of links), bijv 40 – 50 cm verder. “Snuf”= click en beloon.
Nu hou je de targetstick zo dat het paard het hoofd wat naar beneden moet doen, om te kunnen raken. “Snuf”= click en beloon.
Iets naar beneden plus iets naar links of rechts. “Snuf”= click en beloon.
Nu iets verder naar beneden, zeg maar halfweg tussen normale hoofdhouding en de grond. “Snuf”= click en beloon.
En nog een keer. En nog een keer.
Nu bijna tot op de grond. “Snuf”= click en beloon.
En weer eens naar links (of rechts). “Snuf”= click en beloon.
En nu tot helemaal op de grond. “Snuf”= click en beloon.

Einde oefening 1.
Oefening 2 doe je nmm best de volgende dag (bij deze oefening en een paard dat zich tot nu toe verzet tegen "hoofd laag").

Oefening 2:
Herhaal oefening 1, maar maak het gerust ietsje moeilijker (niet meteen véél moeilijker). En voeg het volgende element toe: Als je de targetstick zo houdt dat het paard “hoofd laag” moet doen om met de neus te kunnen aanraken, voeg je nu het signaal (commando) toe dat je wilt gaan gebruiken voor hoofd laag.

Als dat een aanraking is met jouw vingers vlak achter de oren van het paard, dan gebruik je dat signaal, maar gebruik absoluut geen druk. Dat heb je niet nodig! (en het geeft verzet, dus waarom zou je?). Natuurlijk mag het ook een ander signaal zijn, een gesproken woord, een speciaal geluidje; wat je maar wilt. Je maakt het je zelf en je paard wel gemakkelijk als je vantevoren bedenkt welk signaal je wilt gaan gebruiken, en dat je je daar dan ook aan houdt .

Geef nu telkens dat signaal, vlak voordat je paard daadwerkelijk haar hoofd laag zal doen. Omdat je zelf die targetstick in je handen hebt en die bedient, is dat niet moeilijk te voorspellen.

Valkuil: let op je zelf, dat je niet per ongeluk het signaal voor hoofd laag geeft terwijl je met de target stick links of rechts vraagt, in plaats van hoofd laag

Ik moet nu weg; ik schrijf later hoe je van hieruit naar het eindresultaat komt (tuurlijk is het ook prima als iemand anders van "Piet en co" dat schrijft )

grts,
Karen

dit is toch geen 1 april grap !!!

Ik voel me niet beloond met een aardappel , maar een vers gevulde koek??? Mjammie!!!!!
Misschien dat je kaas of snijworst of wat dan ook kan proberen.
Goed mogelijk dat hij dan zijn neus er niet voor ophaalt!
Ben benieuwd...

Gr Esther

hoort idd bij stijlloos maar ik heb wel gegierd!

Hoofd laag aanleren met free-shapen en zonder targetstick:

Ik ga ervan uit dat het paard de bridge (click) kent.

Ga voor je paard staan en neem een denkbeeldige lijn in gedachten, tot waar je wilt dat je paard zijn hoofd naar beneden doet. Deze lijn ligt eerst nog vrij hoog. Wacht tot je paard zijn hoofd laat zakken tot aan die lijn, het maakt in het begin niet uit of hij dat recht naar beneden doet of een beetje opzij, dit kan je allemaal later mooier maken. Click en beloon. Wacht weer tot je paard zijn hoofd laat zakken, click en beloon. Na slechts een paar maal heeft je paard door dat hij beloond wordt voor zijn hoofd naar beneden doen.
Maak de denkbeeldige lijn in volgende sessies steeds lager en koppel een woord en/of gebaar aan de oefening en/of breidt hem uit met langer het hoofd laag houden (click uitstellen).

Els.

Zo hebben wij het ook van Piet geleerd, Els.
Lijkt me voor een paard wat verzet toont ook beter om het m zelf te laten ontdekken...
Kleine stapjes.....set up for succes. (of zoiets)

Peter Donck schreef op donderdag 1 april 2010, 12:53:


Ja, ik weet het.
Een maand ongeveer was het toch, de tijd die de merrie nodig heeft om immuniteit op te bouwen?
Ver hoeft ze trouwens niet te gaan. Die stalling ligt aan het eind van de straat van waar ze nu op de wei staat. En ze is er ook al wel vaker geweest. Toen ze nog gereden kon worden, kwam mijn zus met haar in onze piste rijden en ze zadelt dan ook hier op enzo. En af en toe loopt ze er wel eens wat rond. (Als de DA komt bijvoorbeeld breng ik ze altijd even daarheen en loopt ze wel eens een uurtje hier in een paddock. Das voor mij wat praktischer.) Ik weet niet hoe intensief het contact met een plek moet zijn om immuniteit op te bouwen tegen de aanwezige bacteriën? Maar misschien is dat voor haar dan al geen probleem meer?
Begin deze week is ze trouwens ook nog eens ingeënt om dezelfde reden.

En dan nog feed for position erbij .
Maar pas op dat je dat niet als lokkertje gaat gebruiken....

Gr Esther

http://www.classicaldressage.com/zen/index.html



The Marrow of Zen
(previously published as ZenQuotes #6)
- by Shana Ritter

©2000 - All Rights Reserved

From "Zen Mind, Beginner's Mind: Informal talks on Zen meditation and practice," which is a small compilation of Shunyu Suzuki's lectures assembled by one of his disciples, Trudy Dixon. (Weatherhill, 1970)

"The Marrow of Zen"
"In our scriptures (Samyuktagama Sutra, volume 33), it is said that there are four kinds of horses: excellent ones, good ones, poor ones, and bad ones. The best horse will run slow and fast, right and left, at the driver's will, before it sees the shadow of the whip; the second best will run as well as the first one does, just before the whip reaches its skin; the third one will run when it feels pain on its body; the fourth will run after the pain penetrates to the marrow of its bones. You can imagine how difficult it is for the fourth one to learn how to run!

"When we hear this story, almost all of us want to be the best horse. If it is impossible to be the best one, we want to be the second best. That is, I think, the usual understanding of this story, and of Zen. You may think that when you sit in zazen you will find out whether you are one of the best horses or one of the worst ones. Here, however, there is a misunderstanding of Zen. If you think the aim of Zen practice is to train you to become one of the best horses, you will have a big problem. This is not the right understanding. If your practice Zen in the right way it does not matter whether you are the best horse or the worst one. When you consider the mercy of Buddha, how do you think Buddha will feel about the four kinds of horses? He will have more sympathy for the worst one than for the best one.

"When you are determined to practice zazen with the great mind of Buddha, you will find the worst horse is the most valuable one. In your very imperfections you will find the basis for your firm, way-seeking mind. Those who can sit perfectly physically usually take more time to obtain the true way of Zen, the actual feeling of Zen, the marrow of Zen. But those who find great difficulties in practicing Zen will find more meaning in it. So I think that sometimes the best horse may be the worst horse, and the worst horse can be the best one.

"If you study calligraphy you will find that those who are not so clever usually become the best calligraphers. Those who are very clever with their hands often encounter great difficulty after they have reached a certain stage. This is also true in art and in Zen. It is true in life. So when we talk about Zen we cannot say, 'He is good,' or 'He is bad,' in the ordinary sense of the words. The posture taken in zazen is not the same for each of us. For some it may be impossible to take the cross-legged posture. But even though you cannot take the right posture, when you arouse your real, way-seeking mind, you can practice Zen in its true sense. Actually it is easier for those who have difficulties in sitting to arouse the true way-seeking mind that for those who can sit easily.

"When we reflect on what we are doing in our everyday life, we are always ashamed of ourselves. One of my students wrote to me saying, 'You sent me a calendar, and I am trying to follow the good mottoes which appear on each page. But the year has hardly begun, and already I have failed!' Dogen-zenji said, 'Shoshaku jushaku.' Shaku generally means 'mistake' or 'wrong.' Shoshaku jushaku means 'to succeed wrong with wrong,' or one continuous mistake. According to Dogen, one continuous mistake can also be Zen. A Zen master's life could be said to be so many years of shoshaku jushaku. This means so many years of one single-minded effort.

"We say, 'A good father is not a good father.' Do you understand? One who thinks he is a good father is not a good father; one who thinks he is a good husband is not a good husband. One who thinks he is one of the worst husbands may be a good one if he is always trying to be a good husband with a single-minded effort. If you find it impossible to sit because of some pain or some physical difficulty, then you should sit anyway, using a thick cushion or chair. Even though you are the worst horse, you will get to the marrow of Zen.

"Suppose your children are suffering from a hopeless disease. You do not know what to do; you cannot lie in bed. Normally the most comfortable place for you would be a warm comfortable bed, but now because of your mental agony you cannot rest. You may walk up and down, in and out, but this does not help. Actually the best way to relieve your mental suffering is to sit in zazen, even in such a confused state of mind and bad posture. If you have no experience of sitting in this kind of difficult situation you are not a Zen student. No other activity will appease your suffering. In other restless positions you have no power to accept your difficulties, but in the zazen posture which you have acquired by long, hard practice, your mind and body have great power to accept things as they are, whether they are agreeable or disagreeable.

"When you feel disagreeable it is better for you to sit. There is no other way to accept your problem and work on it. Whether you are the best horse or the worst, or whether your posture is good or bad is out of the question. Everyone can practice zazen, and in this way work on his problems and accept them.

"When you are sitting in the middle of your own problem, which is more real to you: your problem or yourself? The awareness that you are here, right now, is the ultimate fact. This is the point you will realize by zazen practice. In continuous practice, under a succession of agreeable and disagreeable situations, you will realize the marrow of Zen and acquire its true strength."

Ah...wat een kemel...which moest het zijn...

Sorry, maar toch heel even advocaat van de duivel spelen. In mijn ogen is dit hetzelfde als heel het gedoe rond Linda Parelli. Mensen veroordelen omdat ze niet heel de achtergrond kennen, op basis van 1 filmpje. Linda Parelli beweert ook niet dat het oké is om een paard pijn te doen. En heel veel mensen veroordelen ook, zonder er voldoende van te weten.
KFH, heeft ook in zijn boek geschreven, als een paard liefdevol op je af komt gerend met de bedoeling je omver te kegelen, hem een mep te verkopen.
Dus naar mijn mening is alles kwestie van interpretatie en datgene doen waar je je als persoon goed bij voelt. Zo heb ik wat materiaal van KFH gelezen en het lag me niet. En als ik nu heel eerlijk moet zijn, zie ik bij heel veel verschillende methodes, heel vaak hetzelfde principe terugkeren. Hetzij verpakt in een ander kleedje. Noem het nu een waterpaard, of RBI. Eigenlijk is de essentie vaak hetzelfde.
Daarbij,iedereen is vrij om te doen en laten wat hij/zij wil en de op zoek te gaan naar een levensvisie die bij hem/haar past. En al deze mensen hebben het echt wel goed voor met het paardenwelzijn.

Lees eens de kunst van Kaizen van Robert Maurer.
Daar staat nog veel uitgebreider in dan wat die meneer vertelde over hoe je veranderprocessen in werking kunt zetten en daarbij de bijna automatische tegenwerking van gedeelten van de hersens kunt ontlopen. Hiermee heb ik onderbouwing kunnen vinden over waarom iets aanleren via heel kleine stapjes, druk en stress vermijdend , zoveel beter werkt

Hallo,

Heeft iemand een tip waar ik iets kan aanschaffen voor het verplaatsen van ronde balen hooi met een kleine Iseki tractor? Momenteel rollen we ze naar de plaats waar ze moeten komen op de weide, maar dit is dikwijls een lastig karwei, zeker in de modder.
Een handige Harry die zelf iets kan maken mag zich ook aanmelden