joop schreef op zaterdag 3 april 2010, 13:33:
> val toch weer van mijn stoel van het lachen. Wat is de natuur toch mooi,
> zij bedeelt ons met paarden die gewoon niet anders willen dan mensen op
> hun rug.
De lach van ongeloof is je gegund
Daar begint elk nieuw idee mee, bij 30 procent van de mensen.
Ik weet het niet en hou 't open, dat heb ik gemeen met 10 procent ongeveer.
>> Al of niet via genen dan wel via een collectief
>> geheugen, dan wel omdat simpel het zien van de mogelijkheid de ervaring al
>> toegankelijk maakt.
>
> Deze laatste zin snap ik helemaal niet.
Dat zijn 3 mogelijke verklaringen van spontaan aangeleerd (voorheen soort vreemd) gedrag. Enerzijds genetisch doorgegeven, anderzijds opgepikt doordat een soort met elkaar verbonden lijkt (als miljoenen paarden bereden worden, pikken wilde paarden die mogelijkheid gemakkelijker op) en als laatste (meest nuchtere) verklaring is dat het zien van ruiters te paard, een onbereden paard voorbereid op het het zelf dragen van een ruiter.
> Maar ik begrijp uit bovenstaand
Dat het mogelijk is, ja. Zoals ik eerder al zei, of CR liegt alles aan elkaar of ze heeft een heel stel bijzondere ervaringen opgedaan in haar leven.
Groet, Michiel
Warboel
