Karen Koomans schreef op zondag 4 april 2010, 13:44:
> Coulash schreef op zondag 4 april 2010, 8:43:
>
>> In mijn ogen heeft ze het wel degelijk steeds over verschillende paarden:
>> alleen maakt ze maar onderscheid in 2 types: Dominant ones and shy ones:
En de derde soort, de leider. In al haar oefeningen neemt de mens leidpaard gedrag aan, ten miste zoals CR dat gedrag ziet.
>> al bij het eerste ritual heeft ze een verschil in benadering (of meer in
>> terugtrekking) als ze opdringerig worden: zij zit in de stoel bij het
>> paard te lezen (om in haar mind niet bezig te zijn met het paard) en als
>> een shy paard naar haar toe komt en gaat snuffelen, pakt ze de stoel op en
>> gaat een stukje verder zitten, net zolang tot.........
Ik weet niet meer waar ik mijn info vandaan heb, uit haar website, haar boek, of de dvd. Dat maakt ook niet uit, zoals ik haar begrijp vorm je het karakter van je paard, telkens balanceren tussen te agressief en te verlegen, met tot doel het karakter te vormen richting leidpaard gedrag. Je kunt dus samen zitten niets doen, waarbij het paard jou besnufeld, voel je opdringerigheid of wil je meer ruimte, dan laat je dat merken op een van die 2 manier. Zo ben ik ook met mijn kinderen, geen vaste gewoontes en afspraken met eeuwige geldigheid, maar rekening houden met hoe we ons voelen op elk moment.
> Ja, ook voor mij was dat niet altijd duidelijk (maar het is goed mogelijk
> dat ik het beter snap wanneer ik de DVD nóg eens bekijk).
> Ik denk dat paarden, op z'n minst totdat ze haar goed kennen, ook niet
> altijd goed begrijpen wat ze wil, waar ze naartoe werkt. Maar omdat ze wel
> eerlijk is, vaak ontwapenend, authentiek is, met grote liefde voor paarden
> én omdat de paarden niet aan een touw zitten maar weg kunnen lopen wanner
> ze dat willen; begrijp ik wel dat ze hele mooie eindresultaten kan
> bereiken. Want dát doet ze.
Dat onverwacht weg jagen van een (erg) dominant paard bij een stapel hooi,
verklaard CT toch duidelijk, ik weet niet of dit klopt, ik hoef het ook niet toe te passen. Ten eerste ziet ze dit gedrag bij "wilde" paarden alleen gedaan worden door leiders. Agressieve dominante paarden doen dit niet zo stiekum van achteren. Volgens haar doen die leidpaarden dat wel om de dominante paarden het gevoel ter geven van superioriteit zonder dat daar een gevecht voor nodig is. "Pas op jij, jij let in gevolg beter op, waar ik ben". Ze ziet dit gedrag werken ook als een mens dit doet. Omdat een paard altijd vrij is om weg te lopen en verder niet achtervolgt wordt, kan het geen schade aan de relatie brengen, is haar gedachte en wel veel goeds. Goeds, omdat paarden dit leiderschap gedrag instinctief herkennen met tot resultaat dat ze graag die leider willen volgen. Nogmaals ik kan haar uitleg begrijpen, of het klopt allemaal, dat weet ik niet.
Dit mechanisme (Luna vrij haar gang laten gaan en Luna begrenzen in wat ze wil) is me nu wel een heel stuk duidelijker geworden. Het is weer dat karakter vormende, richting leidpaard, om een juiste balans te hebben tussen die twee ( vrijheid/begrenzing). Leading from behind, op een kalme manier zonder op te jagen en met beloningen, heeft ook die vrijheid (je kan overal heen) en weg sturen (= begrenzing) in zich. Als we naar buiten gaan samen, dan zit er ook heel veel begrenzing en veel vrijheid bij voor haar, die afwisseling heeft elk paard verschillend nodig. En begrenzing betekend niet dwang, wel standvastig een verzoek doen, als ik weet dat er aan voldoen gemakkelijk binnen de mogelijkheden ligt.
Groet, Michiel
Groet, Michiel
Warboel
