ik heb ook een volle broer/zus ruin , wist ik ook niet ten tijde van de koop , ;hij was erg moeilijk op te voeden , nu na jaren , kunnen we lezen en scrijven met hem , toch zou ik zelf niet kiezen voor zo een enge inteelt . dan liever de moeder opnieuw laten dekken door een vreemde hengst.

super merel!

Merel Stoffers schreef op woensdag 31 maart 2010, 17:50:

Nog heel even vervelend doen


Ik ben me ten zeerste bewust van de verschillende cycli van wormen. Maar de reden dat het tegenwoordig misgaat, is vele paarden op kleine oppervlakten. In het wild heeft een paard ook minder kans op besmetting. Een paard eet, mest en trekt verder. Dat kan dus niet bij onze huidige manier van paarden houden. Dus de infectiedruk is groter.
Maar die sample 1 keer per maand. Is dat dan van verschillende mesthoopjes of van 1. Want dan is het toch mogelijk, dat net in die ene mesthoop, weinig eitjes aanwezig zijn en in de volgende veel.


Er worden veel fouten gemaakt, omdat veel mensen niet weten waar ze mee bezig zijn. Zich onvoldoende laten informeren en er in slagen om iets simpels als een chemische ontwormer fout toe te dienen.
Laat staan dat de gemiddelde bevolking erin slaagt om aan de hand van eitellingen hun paarden te ontwormen. Dat komt echt niet goed.
Daarbij komt nog dat je heel nauwgezet je land en paddocks moet onderhouden. Nu ik ben zelf persoonlijk een pietje precies, maar helaas is 90% van de bevolking dat niet.
En dan zie ik aan deze manier van ontwormen, heel veel gevaren.


Tja, laten we hopen dat het zover niet komt. Je kan het misschien dom vinden dat ik niet op basis van eitellingen mijn paarden tracht te ontwormen, maar ik heb al veel te veel zien foutlopen. Aan alles zijn risico's verbonden, ook aan de eitellingen.

Even googlen levert dit op met o.a een link naar een topic op Bokt. Dat wist ik ook niet dat zoiets bestond.
Ik kan trouwens niets vinden over negatieve bijwerkingen. Het is mij dus een raadsel waarom dit niet algemeen bekender is. Zou misschien veel ballen redden.

Moniek

De hier geventileerde mening dat een paard dat geslacht wordt geen idee zou hebben wat hem/haar overkomt klopt niet. Dat hij/zij op het ene moment nog een lekker worteltje eet, zonder ook maar enig vermoeden wat hem/haar te gebeuren staat, en het volgende moment dood is, is slechts een idee waarmee men zichzelf gerust stelt. Een bevriende biologische boer die vleesrunderen houdt en het vlees in een winkel aan huis verkoopt, heeft mij verteld dat hij aan het gedrag van de koeien op het moment dat ze worden afgezonderd om naar de slachterij te gaan, merkt dat de koeien al aanvoelen dat ze iets onaangenaams te wachten staat. Hij vermoedt zelfs dat ze hun naderende dood aanvoelen. Deze boer verdient hier al jaren zijn geld mee en er is dus absoluut geen sprake van emoties waaruit de koeien het een en ander zouden kunnen afleiden.

Ik ben het er absoluut mee eens dat het natuurlijk is wanneer een dood dier als voedsel voor andere dieren dient. En, hoewel ik zelf vegetarier ben, zou ik er geen probleem mee hebben als mijn paarden na hun dood zouden worden opgegeten. Toch zal ik er niet voor kiezen ze, wanneer het moment daar is, te laten slachten. Als het even kan, moet een paard in zijn/haar vertrouwde omgeving kunnen sterven in aanwezigheid van kuddegenoten. Voor de kuddegenoten is het onbegrijpelijk wanneer een van hun vertrekt om nooit meer terug te komen, daarom wil ik dat mijn overgebleven paarden even bij het overleden paard kunnen zijn om zich ver van te vergewissen dat hun kuddegenoot dood is. Helaas kan een paard niet op de eigen wei geslacht worden. Daarom voor mijn paarden geen slacht.
Overigens wil ik er ook op wijzen dat de Rendac ook geen begrafenisonderneming is. Het dode paard wordt gewoon verwerkt tot grondstof voor diervoeding. Maak je daarover geen illusies, alles wordt gebruikt, en terwijl de paardeneigenaar betaald om het dier te laten ophalen, is het voor Rendac gewoon een grondstof!

De enige manier om de afschuwelijke transporten van slachtpaarden tegen te gaan, is vegetarier worden. Dan roep je tegelijkertijd de erbarmelijke omstandigheden van dieren in de bioindustrie een halt toe. Gewoon geen dierenleed meer eten

Foutje, dan moet ik er wel de link naar de google-pagina bijzetten.

http://www.google.nl/search?q=pil+voor+merries&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=org.mozilla:nl:official&client=firefox-a

Moniek

Heerlijk Marianne!
Geniet ervan!!!

Gr Esther

Wat fijn! Ik hoop dat de lijn nu een opwaartse blijft.
Is Mel niet een Malanga Marchador. Ik meen me te herinneren uit vorige posts.
Ga je ook de marcha nog met haar rijden? Maar natuurlijk hoe dan ook, heel belangrijk dat ze nu lekker draaft.

Moniek

Rox schreef op vrijdag 9 april 2010, 16:46:


Ja, wel een grondstof, maar zeker geen dierenvoeding!
Je hebt 3 categorieën in dierlijk afval en er is maar 1 categorie die herleid wordt tot iets wat als diervoeding mag dienen. (Slachtafval van dieren die gekeurd zijn voor en na hun dood.)
Een paard wordt verwerkt als gevaarlijk afval en kom je hoogstens nog tegen als meel in cement of als de olie waarop die vrachtwagentjes van Rendac rondsnorren.
Dood paard (niet gekeurd voor consumptie) wordt absoluut uit de voedselketen gehouden.