Spirithorses schreef op zaterdag 10 april 2010, 20:19:


Ha, dat wist ik niet.
Dan snap ik het.

Charly heeft nog geen haast.
Maar ik kreeg net telefoon van mijn zusje dat ik haar buik eens moest gaan bekijken.
Ze heeft naar't schijnt een bult op haar buik, die ze gisteren niet had en zusje vreest dat ze misschien een navelbreuk heeft.
Zou dat zomaar kunnen?
(Ik ga maar eens kijken, denk ik.)

Na een lange tijd weer eens op mijn paard gereden buiten op de wei waarop ze staat.
Anders rij ik op boy (draver), een paard in mijn omgeving waarop ik mag rijden.
Ik doe er meestal verre wandelingen met. Is heerlijk want het paard schrikt van niets. Je kan ermee gewoon naast een passerende trein lopen, voor bussen doet ie ook niets. Met hele grote uitzonderingen schrikt hij eens. En dan loopt hij gewoon een beetje sneller.

Nu mijn paard is het tegengestelde, ze is een echte angsthaas. Als ze buiten haar wei is, dan zette ze vroeger voetje voor voetje om toch maar uit te kijken dat er geen monster op haar afkomt! Ze schrikt dan ook van het minste. Ze gaat dan door haar benen, draait plots om, zou plots wegschieten. Het laatste dat ik ermee beleefd had was in augustus, dan verschoot ze terug eens en kantelde op straat. Wat ons beiden serieuze wonden opleverde. Sinsdien heb ik niet meer op straat gereden, wel aan de hand gewandeld.
Nu vandaag dacht ik zalig weertje, kom op we gaan op wandeling. Ik dacht ik stap eens net met dezelfde houding op mijn paard als ik bij boy doe. Want meestal bij mijn paard let ik zelf ook hard op omdat ik weet dat ze voor het minste verschiet. Nu heb ik dat niet gedaan. En moet zeggen ze is voor niet veel verschoten! Ze was eigenlijk heel kalm! Ze stapte ook aan een normaal tempo door, is eens iets anders dan elk grassprietje te kunnen tellen
Tussenin de wandeling even op een veld gegallopeerd. Daar verschiet ze meestal veel minder. Raar toch, want is dat niet hetzelfde als een straat. Oke op straat heb je minder zicht, maar als er aan beide kant weide ligt is dat dan niet ongeveer hetzelfde?
Terug op straat ging alles terug rustig. 1 keer is ze heftig geschrokken. Voor een rotweiler achter een haag. ze draait haar 180 graden om in een sprong en weet je waar ik stond. Ernaast . Gelukkig gewoon op mijn voeten geland. Ik heb er gewoon terug opgestapt en zonder angst verder gegaan.
De wandeling is dus super afgelopen!
Het is trouwens altijd heerlijk je eigen paard tussen je benen te hebben. Ik hoef maar te bewegen met mijn lichaam en ze draait, op 1 stemgeluid stopt ze, heerlijk gewoon!! Daaraan heb ik gemerkt dat paarden toch ook wel een heel goed geheugen hebben!!!
Zo mijn verhaaltje is uit!

Groetjes