Ik kocht het al jaren geleden bij de boerenbond, hoor.

Cindy Helms schreef op dinsdag 13 april 2010, 8:53:


Toen was jij, denk ik, nog heel erg jong hé?
Wat vinden jullie van het volgende? Jonge kinderen doen gewoon hun ding. Denken niet na, worden niet beperkt met allerlei kennis, zijn niet overal mee bezig, maar doen voornamelijk. Als je ouder wordt, wordt je lastig gevallen door je hoofd. Je doet minder met je lichaam, ziet overal gevaren. Gevolg: je gebruikt je lichaam niet. Volgens mij moet je een manier zien te vinden dat je je hoofd eventjes buiten spel kan zetten en je lichaam moet laten "denken". Snappen jullie het nog een beetje wat ik probeer te zeggen? Volgens mij is dit het probleem wat je ondervindt als je op latere leeftijd leert paardrijden. Of sla ik de plank volledig mis?

Gisteren de uitslag ontvangen van Het Woud. Alle paarden allemaal onder de < 50. Ik heb alleen in februari dit jaar ontwormt met Eqvalan Duo met name voor lintworm. Het was ruim een jaar geleden dat de paarden voor het laatst ontwormt zijn. Nieuw mestonderzoek eind juni 2010. Verder houd ik de weiden schoon, bij het mestruimen kijk ik goed naar de mest (of het er normaal uitziet). Je ziet dagelijks de paarden, hoe hun conditie is, welke indruk ze maken.
Resistentie ligt overal op de loer, recent nog een programma geweest of resistentie van de EBSL-bacterie als gevolg van antibiotica in de veehouderij. Ik ga heel zuinig met ontworming om, ik kijk voornamelijk naar de paarden en houd mij vast aan de mestonderzoeken.

Anja Seijn schreef op dinsdag 13 april 2010, 9:36:


Precies, je kijkt dagelijks naar de paarden (en wat eruit komt) en zorgt voor goed weide-mest-beheer, mestonderzoek is een goede tool bij je worm-management. Je belast je paarden en het milieu niet onnodig met medicijnen die resistentie in de hand werken.

Anja Seijn schreef op dinsdag 13 april 2010, 9:30:


nee, helemaal juist
gelukkig heb ik mijn basis jong gelegd
speelt ook nog mee : het hebben van kinderen (niet alleen bij vrouwen)
maar ook het hebben van bv een eigen zelfstandige beroepsaktiviteit
maw. hoe meer verantwoordelijkheid er op je schouders rust
en hoe meer je voor je eigen vangnet moet zorgen
hoe meer je hoofd gaat meespelen
vooral bij het inrijden van jonge paarden

Anja Seijn schreef op dinsdag 13 april 2010, 9:30:


Ja, hoor heel goed zelfs Op mijn fotoalbum op de website zie je onder eigen dieren mij op Sheba. Een piepkuiken was ik . Neen echt, maar ook mensen die als kind de wereld aandurfden te paard, gaan toch anders nadenken en bewegen op een paard met ouder worden. Ik ben belange niet meer zo onbezonnen en flexiebel als toen (de spontaniteit in het geheel is anders). Maar toch hebben we zeker en vast een paar stapjes voor op jou op dit moment. Maar zoals ik eerder al zei Anja: het komt wel helemaal goed met je. Daar ben ik van overtuigd Er was in mijn piepkeuken jaren een dametje, Jenny, bij ons op stal die in haar 50-iger jaren is beginnen paardrijden. Ik heb haar gekend tot op haar 76ste rijdend te paard, wat inmiddels een pony geworden was. Het vorige paard sloeg heel veel op hol, hetgeen voor haar geen probleem was. Echter toen het paard overal de weg naar huis kende, was het niet meer zo plezant. Op het laatste moesten we haar erop en er weer af helpen, om haar beugels niet te verlieren had ze deze met elastiekjes aan haar voeten bevestigd, ze zat behoorlijk scheef (had ook reuma) op haar Malibaud op het laatste, maar jezus wat een lef en wat een plezier hebben we samen beleefd met haar. Niets hield haar tegen! Wij draaiden allemaal terug op hol geslagen door een bende racende struisvogels en zij ging er gewoon doorheen. Ze zat eerder aan de bar dan wij, want wij gingen allemaal blokje rond. Van gestalte was zij klein, maar ze was van geen kleintje vervaardigd
Ik heb veel van haar opgestoken, heel veel zelfs.

Cindy Helms schreef op dinsdag 13 april 2010, 9:57:


waarschijnlijk was ze wel door een kleintje vervaardigd
maar bijlange niet van een kleintje vervaard...

Peter Donck schreef op dinsdag 13 april 2010, 9:57:


Ja, een been breken voor zelfstandigen (neem nu mijn beroep) is echt niet wenselijk. Ik zou graag Amaroc goed leren springen, maar het is me met hem net iets te riskant. Hij vertrouwt zichzelf ook niet. Dus denk ik maar, hetgeen niet moet, hoeft ook niet. Vroeger dacht ik juist omgekeerd.
Toch probeer ik dat gevoel wat van me af te zetten omdat je dan teveel van je spontaniteit verliest. Het ligt dus somewhere in between

Goh, kijk nou wat ik vanochtend in m'n brievenbus vond:

Een artikel van de Nieuwsbrief van de Boschhoven kliniek voor dieren Heeze - Leende, april 2010:
"Ontworming
Er is de laatste drie jaar veel veranderd in het ontwormen van paarden. Tot drie jaar geleden was het de algemene praktijk om paarden zes keer per jaar te ontwormen. Tegenwoordig is het advies om pas te ontwormen wanneer het echt nodig is, dus pas wanneer er sprake is van een te hoge wormbesmetting. Deze verandering komt doordat er zich resistentie van de wormen tegen de meest gebruikte wormmiddelen begint te ontwikkelen. Omdat er momenteel geen nieuwe ontwormingsproducten beschikbaar zijn, is men bang dat er straks geen producten meer over zijn die nog goed werken, wat voor zowel de eigenaar als het dier ongewenst is. Om te bepalen of je paard ontwormd moet worden, maken we gebruik van mestonderzoek, dat op onze praktijk uitgevoerd wordt. Als hieruit blijkt dat er teveel wormeitjes in de mest zitten, dan moet je paard ontwormd worden. Met het mestonderzoek wordt gestart in april, wanneer de paarden weer volop in de wei gaan. Dit onderzoek wordt regelmatig herhaald gedurende de eerste helft van het weideseizoen. Zo krijg je een goed inzicht of je paard teveel wormen heeft. Er is veel verschil in wormbesmetting tussen de verschillende paarden en leeftijden. Sommige dieren hebben bijna geen last van wormen, terwijl andere paarden continue zwaar besmet zijn. De meest risicovolle groepen zijn de jonge en oude paarden. Preventieve maatregelen die de paardeneigenaren kunnen nemen zijn het regelmatig verwijderen van mest uit de weide, saman laten grazen van paarden met bijvoorbeeld schapen of koeien, of elke 3 weken de paarden verweiden naar een weide waar de laatste 3 maanden geen paarden hebben gelopen, of die net gehooid is. Deze maatregelen zorgen voor een lagere opname van wormlarven door de paarden en dus minder noodzaak om te ontwormen."

Cindy Helms schreef op dinsdag 13 april 2010, 10:00:


Of zoals ikzelf, nu al drie weken out met gebroken ribben, plus wat longproblemen door een rotschop van een jonge merrie.
Een zegen als bekapper hoor!

Koen

Koen Theys schreef op dinsdag 13 april 2010, 10:15:


Dat noemen ze dus risico's van het vak , auch

Peter Donck schreef op dinsdag 13 april 2010, 9:59:


just!

Ai Koen , das zeker niet lekker, ken het.....
Toen ik jong was kon ik ook ,niet gehinderd door enige kennis, overal opstappen en ermee weg rijden.
Ik denk dat de ervaringen in het leven, zelf aantal ongelukken gehad en aantal mensen van mijn leeftijd weggebracht en nog wat ongelukjes met de paarden, mijn angst getriggerd hebben....
En hoe je je ook voorbereidt, op spannende momenten komt het gewoon boven en heb je weinig controle over die angst....Adem laag...ontspannen...herhaal...herhaal...
Gewoon omdat je beseft hoe kwetsbaar je bent