Spirithorses schreef op maandag 12 april 2010, 23:53:


Een gedenksteen die dag maken waarin haar hoefjes in afgedrukt staan.
Ik heb ooit ook mijn merrie "op pensioen gezet". Ze mankte intermitterend tgv hko.htm">hoefkatrol en zware calcificaties in de diepe buigpees. Vanaf die diagnose was gesteld, was mijn beslissing gemaakt. Ze had ook inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, maar de rest van haar lichaam en hoofd had er toch niet echt vrede mee. Dat maakte het mij wel moeilijk om toch niet meer op haar te gaan zitten (ik had ook geen ander paard meer waar ik nog wel op kon rijden). Maar ik heb toch nooit meer toegegeven aan die verleiding, dan deed ik gewoon andere leuke dingen met haar.
Oude paarden, ze doen me wel wat. Daar waar zij stond worden bijna alle paarden zou oud. Zij 32 geworden, haar maatje ook vooraan in de 30, en nu 10j later staat er nog eentje die toen 16-18j was (staat nu ook op pensieon). En er loopt er nog eentje rond die al in de twintig is en al 2x geopereerd is aan blaasstenen. Maakt nog elke week een ritje, mee met de jongere garde en hij laat zich zeker niet doen door hen
Tja, als paarden maar de kansen en de verzorging krijgen die ze nodig hebben ...

Cindy Helms schreef :

Pfff, breek me de bek niet open.
Ook nu ik weer eens half kreupel loop van de rugpijn ('t gaat vandaag ietsje beter); het werk gaat gewoon door als je zelfstandige bent.

Iemand in loondienst of een vrijwilliger meldt zich ziek bij een verkoudheidje en wij gaan maar door.
Niet altijd goed hoor, ik ben er niet trots op want ik vind dat ik mijn lijf soms gewoon loop te slopen. Veel liever had ik plat gelegen nu, maarja, dan komt er geen geld binnen he....

Voordeel is dan wel weer dat ik nu lekker het zonnetje in kan en mag genieten van het mooie weer terwijl anderen achter hun buro zitten.

Groet, Pien

Die plek zal je altijd wat blijven doen, net als ook je gedachten aan hen.
Er zijn nog steeds bepaalde momenten dat ik rillingen krijg ongeacht hoelang bepaalde mensen of dieren overleden zijn die me dierbaar waren.
Als je op bepaalde plaatsen komt, herbeleef je weer ganse levensloop met hen, overdoe je weer hele gesprekken met hen, een bepaalde blik, een teder gebaar, een warme glimlach, een bepaald gevoel, ... alles komt weer terug boven drijven.
Dat is nou net het mooie aan een herinnering, die blijf je koesteren voor het leven.

Cindy Helms schreef :

Ik vind dat Holly een hard leven gehad heeft. Ze is pas op 15 jarige leeftijd bij ons gekomen. Ooit vanuit de VS naar NL geïmporteerd, wedstrijden gelopen, vaak verhandeld, enorm onder druk gezet (dat merk je aan alles, zelfs nu nog), een aantal veulens gehad die vroeg bij haar werden weggehaald, veel pijn in haar been agv een botchip die pas laat ontdekt is (ze is eraan geopereerd). En zelfs nu nog doet ze nog alles wat je haar vraagt. Puur op karakter en omdat het zo'n schat is maar ook omdat het erin geramd zit. In haar hoofd is ze nog redelijk jong en vooral ook werklustig maar dat lijf dat moet nu maar eens tot rust komen. De 30 dat haalt ze niet, ze wordt al wat krakkemikkig en vooral stijf in haar rechtervoorbeen agv de artrose op haar voorknie die nu in snel tempo is aan het vergeren. Op de dag dat ik zie dat ze haar been niet meer kan buigen en ze niet meer kan gaan liggen houdt het op, heb ik mezelf beloofd.

Als ik haar vergelijk met onze heerlijk ongecompliceerde Stef die zelfs een jaar ouder is vind ik haar
veel meer 'beschadigd'. Stef heeft dan ook een prima leven gehad tot nu toe (en werkt nog mee).
Als Stef ooit dood gaat zal ik hem enorm missen, juist vanwege die ongecompliceerde vriendelijkheid. Als Holly ooit dood gaat ben ik opgelucht en blij dat dat harde leven voor haar gestopt is. Ik gun haar haar laatste jaren in (relatieve) vrijheid. Nooit meer werken.
Gewoon eens eindelijk zijn. Ik hoop dat we de weide aan huis dit jaar nog krijgen, dan haal ik haar hierheen en mag ze de veulens be oma- en, samen met Steffie.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 12 april 2010, 23:37:


maar is ook gewoon een NSAID met alle nare mogelijke bijwerkingen van dien (maagbloedingen, nierproblemen e.d.)

Spirithorses schreef op dinsdag 13 april 2010, 10:50:



Mooi gezegd Pien. En nog mooier gehandeld!
Ik hoop dat Holly nog een aantal prachtige jaren zal hebben bij jullie.

Karen

Spirithorses schreef op dinsdag 13 april 2010, 10:37:


Eigen baas lijkt soms: je doodwerken. Er is altijd werk, dus je zit nooit lekker rustig te niksen, tot je 's nachts in je bed tolt. Toch zou ik nooit meer voor een baas willen werken. Trouwens, geen baas die mij nog zou willen want ik ben bijna 58, (en nog natuurlijk blond).

Klasse Pien, dat je hier zo mee omgaat! Zeldzaam in de branche denk ik.
Wat mooi voor Holly dat ze op de valreep na zo'n leven nog bij jou terechtgekomen is en nu echt met pensioen mag.

Koen Theys schreef op dinsdag 13 april 2010, 10:15:



Akelig hoor, je kan niet voorzichtig genoeg zijn met andermans paarden, beterschap.

Wil schreef op maandag 12 april 2010, 22:12:


Sorry Wil, ik wordt eind van de maand 58 (een van de weinige keren dat ik eens plezier heb van mijn leeftijd) Mijn haar is nog steeds blond, wel wat wit aan de slapen maar dat zie je niet zo.

Het is Holly meer dan gegund om nu echte rust te krijgen! Ze heeft zoveel geleerd aan de mensen die op haar mochten rijden!
Holly is een beetje een aparte, maar een geweldig en gevoelig paard! Zo een kom je niet zo gauw meer tegen.. Ze zal bij veel mensen een plekje in het hart veroverd hebbben!

Is het een idee om haar aan te laten komen, met Spirit naast haar en eventueel Iskander en Aphra? Samen met haar nakomelingen en opvolgers!

Groetjes Evy

Bij ons is er een drietal jaar geleden ook een merrie met 'pensioen' gegaan.
Wij hebben haar geschonken aan één van onze verzorgmeisjes.
(papieren op haar naam enz...)
Zij die met haar het meest begaan was.
Dit is een prachtige oplossing geweest met niets dan voordelen voor iedereen.

° Meisje heeft een "eigen" paard.
° Paard is nu rotverwend.
° Paard blijft mooi bij ons in haar vertrouwde kudde.
° Voor ons vallen de kosten weg.
° Wij zien het paard nog evengoed iedere dag.

Mooi toch!

Koen

Het is hier al eens langs geweest, pulp zonder suiker...
Ik geef Zupa van equifyt. Eten ze heel graag, zitten gras en kruiden cubs in en ook wat lijnzaad, lijkt me goed voor de darmflora...