Ans Jondral schreef :

Wat dan? Begraven? Weggooien? Het is goed vlees hoor. Placenta's worden door onze hond ook opgegeten (in fases, niet ineens).


Tja, nog even extra aan de DA gevraagd omdat de meningen daarover zo verdeeld zijn. Hoewel ik het niet van plan ben. Isko gaat over een á twee weken weer terug in de mannengroep. Nu staat-ie met Stef op een weitje zodat hij zich rustig kan houden (er mag geen druk op de wonden komen).

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 april 2010, 0:40:


Nou, met een dagje uitzieken zal de wereld niet vergaan hoor....
Groet, Pien

Cindy Helms schreef :

Toevallig dat wij dat gisteren bij Puck hebben kunnen uitproberen. Dat was ook een heks eerste klas (aanvallen, steigeren, schoppen, ontblote tanden, over je heen springen) toen ze bij ons kwam, zo murw van het gekloot met haar door vorige eigenaars. Omdat ook zij toen hoefbevangen was moesten wij ook bloed hebben en zelfs de praam kreeg je er met moeite op (toen liet ik dat nog toe omdat het toen de enige mogelijkheid was). Het is de DA op wonderbaarlijke wijze toch gelukt toen.
Puck wantrouwde iedereen, ook ons, ze kenden ons amper.

Nu, enkele jaren later, is Puck veranderd. Gisteren weer bloed afgenomen (we waren benieuwd), bak eten onder d'r snufferd. Puck heeft gigantische voernijd, hetgeen meestal lastig is, maar in dit geval een voordeel want ze was zó geobsedeerd door de voerbak (en de buur ezel achter haar) dat Toon zonder enig probleem bloed kon trekken. Speelt ook mee dat ze voor Jack alles doet, die vertrouwt ze inmiddels blindelings.

Dus er is hoop

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 14 april 2010, 9:08:


Ik bedenk me net; Puck is toen met haar hoofd tegen het dak van de inloopstal gesteigerd. Gisteren stond ze gewoon stil op het pad naar de paddocks.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 14 april 2010, 9:08:


Wat doet ze dan precies, die Dusty?

Mijn merrie was vroeger ook zo'n monster hoor.
Nadat ze geopereerd geweest is, kon er niemand nog met een naald in haar buurt komen.
Zelfs met een praam op haar neus, ging ze nog steigeren en naar de DA zijn hoofd kappen met haar voorbenen zodra ze iets dacht te voelen.
Ik heb eens gehad bij een simpele inenting dat mijn toenmalige DA er 8 keer een naald in moest steken. Maar hij kreeg de kans niet om het te injecteren want als ze het voelde, kreeg ze plots weer moordneigingen. (En dat was dus met praam, zonder praam kreeg je zelfs de naald er niet in.) Naald viel er dan uit door haar zotte gedoe en het spelletje kon weer overnieuw. Uiteindelijk gaf die die naald aan mij en zei dat ik het zelf mocht doen. Uiteindelijk is het toen toch gelukt met de hulp van wat sterk manvolk die haar net lang genoeg klem konden zetten tegen een muur.

En tegenwoordig is ze doodbraaf.
Mijn DA komt bloedprikken bij haar terwijl ik haar aan een los touwtje heb in de stal.

D'er is dus inderdaad hoop.

Spirithorses schreef op woensdag 14 april 2010, 9:01:


2 genkeusde ribben en een gekneusde nier met bloeduitstorting gaan op é dagje ni weg hoor

Grondwerk!

(Sorry, kon het ni laten)

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 april 2010, 9:34:


Toch schrik ik altijd van dit soort berichten. Het wordt dan toch vervelend duidelijk dat jullie beroep een verhoogd risico met zich meebrengt hé? Ook denk ik dat jullie niet de makkelijkste paarden krijgen om te trainen. Ik vind jullie allemaal lef hebben, dat mag ook wel eens gezegd worden!

Eddy hoeft zich niet ongerust te maken dat mijn Jeen ontpopt als een soort zelfmoordterrorist. Ik eet mijn pantoffels op als hij probeert Eddy eraf te werpen. Jeen heeft een zachtaardig karakter, is nog redelijk groen (denk ik) en schrikkerig, maar zit opgescheept met een oen van een ruiter, die met de beste wil van de hele wereld niet weet waar ze met hem moet beginnen

Haha, wat een grappige conversatie
Ik weet niet waarom, maar ik heb hier bijna niets mannellijks rondlopen...mannetjes willen altijd dekken en de baas spelen (de katten en honden toch).
Als ze gecastreerd geweest zijn, worden echt aandachtvragertjes (ik hou meer van dat onafhankelijke). Ergens vind ik het ook zielig dat castreren, alhoewel sommige ruinen echt een hengstekarakter blijven behouden (zoals mijn Haflinger, die joeg andere mannetjes door de draad als ze aan z'n kudde durfde komen).
Ik hou meer van dat moeilijkere, subtiele, kwetsbare, en zorgzame van een vrouwtjesdier. Bij een merrie moet je het spel wat psychologischer spelen. ik heb altijd al beter kunnen omgaan met merrie's, ook bij mensen vind ik vrouwen leuker, gevoeliger en minder ego.
Ofwel heb ik teveel mannelijke hormonen...kan ook
En saaie merrie's? Ik heb hier juist van die gekke, speelse lopen. Hoop toch dat ze niet saaier worden met ouder worden.

Spirithorses schreef op woensdag 14 april 2010, 9:00:



Ik had twee ballen in een handdoek gedraaid en toen ik ze wou begraven, waren ze foetsie. De katten zullen een stevig maaltje gehad hebben

Cindy Helms schreef op woensdag 14 april 2010, 8:07:


Laten we maar blij zijn dat sterilisatie en castratie bestaat, en netjes kunnen uitgevoerd door een DA. Het blijft niet leuk om een gezond dier te laten opereren, maar vaak is er geen andere oplossing. Gelukkig kan een dier een heel gelukkig leven leiden na de ingreep. En zonder de ingreep zouden er nog veel meer dieren na de geboorte worden afgemaakt, zoals met honden en katten nog op grote schaal wordt toegepast. Als alle mannelijke paarden als hengst bleven rondlopen zouden er enorme problemen ontstaan. Als Eddy zo tegen castreren is stel ik voor dat hij even uitlegt hoe hij dat denkt op te lossen, en dan ook voor andere dieren die de operatie ondergaan aub. Terug naar de tijd dat er overal schurftige honden honger lopen te lijden? Verwilderde katten die de buurt onveilig maken?