Voila, dag 2 deze week in de hoop uitdagingen tegen te komen.
Bare Back erop en "vastgesjord". Niets reactie, maar dat wist ik al wel.
Dan gaan we hertjes opzoeken ... die waren niet thuis vandaag
Naar de vijver dan maar ... daar had een gezin met visgerief en kinders hun eigen buitenverblijf van gemaakt
Ok, dan gewoon km's, bergjes doen en zoveel mogelijk vreemde paarden opzoeken om eens te kijken hoe hij op elk één gaat reageren.
Veel gehinnik vandaag, veel gebral, af en toe een gekke bokkesprong of even omhoog gegaan ... maar zeer zeker niets stoutmoedig eerder puberaal enthousiasme. Bergop in de mulle zand doet hem toch wel wat
Als ik hem even aangeef dat ik het niet zo op prijs stel dat hij een beetje opdringerig dicht bij me komt, heeft hij het snel begrepen en gaat hij niet meer popperen. Ik hou niet zo van warme ademlucht in mijn hals. Al helemaal niet van eentje die ook nogal eens graag de lucht inspringt of een lekker-mensenvlees-fetisch heeft.
Vosse shetters met verschrikkelijke hanentred was hij van zijn leven nog nooit tegengekomen, dat was duidelijk. Voor alle anderen ging hij rustig op wolkjes stappen, hals hoog, hoofd gekruld ... alsof hij koning te rijk was. Tja een beetje imponeren in de hoop dat het geloofwaardig overkomt ... Njet dus. En dan wilde hij eigenlijk ook niets liever dan bij hen blijven staan. Nope nope, wij gaan naar huis en ook jij gaat mee
Af en toe las ik even een graspluk moment in om alles in zijn hersenpan te laten bezinken. Uiteindelijk is hij nog jong voor zoveel nieuwe externe factoren in 1 keer.
Maar hij doet het goed hoor. Mij hoor je niet klagen.